Właśnie czytamy sobie z Artemkiem, posmarkując z cicha z rozczulenia ( to ja ) i usiłując spożyc mi odnóże dolne ( Artemek). Co do dorastania futrzaka to istnieje takie stare powiedzenie że kto ma pszczoły ten ma miód a kto ma kota? Hmmm, ma ubaw po pachy to pewne. Po drugie cóż takie życie dzieci rosną my się starzejemy.... Koty zaś...Koty zaś dorastają.Wyrastają. Oraz przerastają Tak jak ten mały znajdziak, ze szkielecika parchatego zamienił się w wielkie wypasione lśniące własnym blaskiem kocisko, które potrafi zeżreć więcej niż samo waży, aczkolwiek wet twierdzi, że jest to efektem niedojadania przez czas dłuższy i teraz najada się na zapas. Tygrysio jako kociak najpewniej też będzie opychał brzuchola ile da rade, w końcu musi mieć skąd produkować energię do ganiania latania i psocenia . Dorasta kociamber oj dorasta...Ale pomyśl TatoTygrysie, nie ma juz kociaczka, maleńkiej bezbronnej kuleczki. Jest koci młodziak w wieku najfajniejszym moim zdaniem dla kota, obserwowania tego co kociak wyczynia ganiając za na przykład ugotowaną kurza łapą wyciskalo mi nieodmiennie łzy zachwytu i rozczulenia z oczu,a następnie łzy bólu kiedy zarobiłam tąże łapą w oko Teraz Artemek jak na młodego kocura przystało szaleje jeszcze bardziej niż szalał jako kociak zatem wszystko co najweselsze TatoTygrysie przed Tobą Wczoraj jak mu zabrałam pluszową żabę najpierw napadł mnie w kuchni a potem walnął desant z powietrza w łazience z szafki na moją głowę.... Tak tak, TatoTygrysie, najweselsze przed Tobą 
P.S. Trzymajcie kciuki we czwartek w okolicach godziny 15....Jedziemy z Artemkiem na odjajczenie i troszkę się denerwuję, mimo ,że wet sprawdzony, moje psy go kochają a kociamber jest pod jego opieką odkąd do mnie trafił. Ale sami wiecie, nerwy zawsze są....
,
