JENNY -Moja Miłość umiera na chłoniaka-pomóżcie! [*]

Gunia1 pisze:
ariel pisze:Gunia, do insuliny zamów sobie strzykawki 1 ml z podziałką do 100, naprawdę można w nich precyzyjnie odmierzyć dawkę insuliny (tyle że trzeba poprzeliczać).

Ariel, wiem o takich strzykawkach, tyle tylko że zdobycie ich graniczy z cudem. Nasz lekarz też je szuka. Jeżeli masz możliwość ich zakupu napisz, podesłałabym Ci pieniądze na ich zakup i wysłanie, oczywiście jeżeli to nie problem. I jeżeli wrócimy do podawania insuliny.

Gunia, w mojej aptece nie ma problemu, sprowadzą. 100 kosztuje ok. 32 zł, pakowane są po 10 szt.

ariel pisze:Gunia, w mojej aptece nie ma problemu, sprowadzą. 100 kosztuje ok. 32 zł, pakowane są po 10 szt.

Ariel, w razie gdybym musiała wrócić do podawania insuliny wysłałabyś mi taką 100kę?
Oczywiście najpierw Ci zapłacę.
Myślałam, że już nie ma takiej różnicy w zaopatrzeniu aptek pomiędzy małymi miastami a dużymi. Widać jednak są. Dziękuję Ci Ariel.

Jasne, nie ma żadnego problemu.

Jenny nie dostał już dwóch dawek insuliny. Trudno mi na chwilę obecną ocenić jak się czuje. Chowa się w ogrodzie, więc pewnie nie za bardzo. Najwyraźniej potrzebuje spokoju. Podałam mu dzisiaj wołowinę , drobno posiekaną. Troszkę zjadł, nie za dużo. Myślałam że będzie lepiej.

Jejku kochany kotek, ale jeszcze dobrze wygląda. Na pewno ma szanse. Na pewno nie warto męczyć kotka jak np. moja mama ( kotka Misia chora na raka miała wrzód na wrzodzie i była chuda jak kościotrup dosłownie skóra na kościach do tego stopnia ,że wyglądała jak potworek, nie jak kot. Mama zamawiała jakieś płynne srebra z mango niby czyniące cuda, aby ją uratować, ale jednocześnie kotka się niezwykle męczyła). Misia też była burym kotkiem i naprawdę mogę Cię pocieszyć, że on jeszcze dobrze wygląda, być może nie czuje się dobrze , ale jest nawet nieco puszysty. Mam nadzieję, że niedługo znów poczuje się lepiej, kotek z pewnością ma duże szanse :kotek:

Wygląda na zmęczonego, ale jest bardzo dostojny. Nie widać u niego cierpienia jako takiego, tylko zmęczenie.

Wierzę, że jeszcze będzie lepiej. Namawiaj go na jedzenie, może powinien dostawać często a po kawałeczku?

Stało się. Jenny wylądował w szpitalu. Dzisiaj wróciłam po jednodniowej nieobecności i zastałam go w bardzo złym stanie, natychmiastowa decyzja i do lecznicy. Cukier skoczył do ponad 500!!! Do tego odwodnienie i osłabienie, niska temp.
Dostał leki i został pod kroplówką, biedny, spojrzał na mnie z takim smutkiem, kiedy go żegnałam jak już leżał w klateczce, z zabandażowaną łapką, poowijany kabelkami od kroplówki. Taki słabiutki. Żal serce ściska. Mam nadzieję, że kryzys minie i stan się unormuje. Jenny, walcz kochanie!
Trzymajcie kciuki proszę.