Kardamon i przyjaciele - hanelkowo zaprasza

[hanelka]

Dotarłam w nocy. Przywitał mnie tylko Kastor i Piotrek. Reszta zadowolona z życia, porozwalana gdzie komu wygodnie, nawet nie ruszyła uchem czy czymkolwiek. Soser poczuł się w obowiązku i po krótkim namyśle przyszedł. Przywitał się. Nawet prawie skoczył radośnie, ale w połowie gestu rozmyślił się. Tylko Maniek obraził się na mnie. Zagadywany, odwracał się do mnie plecami... Dopiero jak wszyscy poszli spać przyszedł. Położył się w odległości „niekontaktowej”. Ale... jakoś tak... w końcu... wreszcie... ale nie tak od razu, żebym sobie nie myślała... no dobra... strasznie za tobą tęskniłem, wyszeptał... i przytulił się całym ciałkiem, całą duszą, całym kocim jestestwem...

Korciaczki jeszcze są. Wracają jutro.
Trochę poprzeszkadzałam im dziś w kuchni, kręcąc się bez sensu. Wypadłam z wprawy. Ale nie dały się wybić z rytmu i podanie leków + śniadania na sześć (no powiedzmy, na pięć i pół ręki) poszło błyskawicznie.

[Beasia]

Dobrze, że już jesteś

[Broszka]

Dobrze, że już jesteś

[Alienor]

I jak, straszne te nasze upały?

[Bagienka]

Hanelek wrócił!!!

[ASK@]

Witaj

[tajdzi]

hanelkowo czekało

[zuzzik]

witaj Haniu

[Korciaczki]

no to pozdrawiamy futrzaki hanelkowe już z Tychów
Nie zdążyłyśmy się z Wami, futrzaki, tak 'bardziej' pożegnać, ale to Wojtek i Kardamoś są koty informatyczne, to może Wam przeczytają: cześć Wam, fajne jesteście, trzymajcie się, kto wie: może do zobaczenia kiedyś

hanelkę też pozdrawiamy:-)
i za Florki kciuki!:-)

[hanelka]

To ja teraz tak publicznie podziękuję

Korciaczkom, że tak wspaniale zajęły się stworzeniem i rodzicom Korciaczków, że wychowali takie fajne córki
I nigdy nie zapomnę, że to dzięki Wam mogłam pojechać do Kai, Mii i Kamila

kto wie: może do zobaczenia kiedyś

Trzymam za słowo

[hanelka]

Hanelek wrócił!!!

Jakie fajne żabki bagienne

I jak, straszne te nasze upały?

Oj, straszne
Poproszę tak 20-23 przez cały rok

Dzięki Wam wszystkim, że jesteście

[Broszka]

[morelowa]

To teraz będzie znowu dużo ładnego opowiadania? O zwierzaczkach i jak Ci było...
Ale Korciaczki pisały pięknie..może jeszcze będą ..

20-23 to trochę za zimno Poproszę tak ok.26, dobrze?

[hanelka]

20-23 to trochę za zimno Poproszę tak ok.26, dobrze?

Dobrze, u Ciebie niech będzie 26. Co mi tam

Jeszcze zanim Korciaczki wyjechały odbyła się akcja „uwolnić Florka”, bo siedział jeszcze, biedaczek, w izolatce z różnych powodów. Korciaczki sprawiły, że malec nie czuł się zaniedbany i osamotniony, żadne stresy klatkowe i deprecha go nie dopadły
Uwolniony, nie czekał ani chwili na zachętę - poooooszedł! Niczym Piotrka z Frankiem - Florków było, podaję w zaokrągleniu, 120 do 125 .
I tych 120-125 Florków biegało, skakało, brykało - we wszystkich częściach mieszkania jednocześnie. Ziając przy tym okropnie, jak stary astmatyk po piątym zawale, ale z wyrazem obłędnego szczęścia w oczach i na całym obliczu. Stado przyjęło go spokojnie - ot, jeszcze jeden czubek. Przynajmniej powietrze trochę porusza. Tylko Sosera denerwował jego szybki, świszczący oddech.
Tak bardzo nie miał czasu na jedzenie, że musiałam go zamykać w klatce, żeby zainteresował się miską.
O dziwo, po wypuszczeniu z klatki nie unikał człowieka. Wręcz przeciwnie - od czasu do czasu sam szukał kontaktu, a to wskakując na chwilkę na kolana, a to poklepał łapką, biegnąc gdzieś, po coś.
Dzisiaj już porzucił szalone bieganie we wszystkich kierunkach naraz i delektował się przestrzenią w sposób bardziej dojrzały. Szybko zauważył, że kuchnia jest miejscem rozkoszy i doraźnych korzyści i zameldował się na śniadaniu. Sam sobie zorganizował porcję od kogoś, nie tracąc czasu na czekanie aż podam.
W nocy zauważył istnienie łóżka. Niekoniecznie jako mebla służącego do wypoczynku i snu, ale fajnego miejsca do biegania, chowania się, zawijania w prześcieradło i wyskakiwania znienacka. Najlepiej na kogoś.
Jutro lecimy do weta, bo cosik nieteges obywatel cały czas.
Teraz układa się do snu na podłodze, zwijając się w kłębuszek. Jak prawdziwy kot. Od pięciu minut.

Za oknem szaleje burza, tak wielka, że Soser przestał histeryzować, tylko wsparł się o mnie całym ciężarem, że stanowimy jedno. Powietrze trochę zmiękło i pozwala złapać oddech. Ale tylko przy drzwiach do balkonu. W środku mieszkania jest wciąż gęste i sztywne.

[Bagienka]

Hanelko masz burzę, fajnie,

i fajnie, że już jesteś

Fajne hanelkowo

a u nas ciągle skwar...