Nie wiem gdzie jest problem kotka mieszka u mojej cioci wraz z psiakiem. Ciocia jest totalnym zwierzolubem, kotka ma u niej wszystko to co każdy kot powinien mieć i dla kazdego swojego tymczasa marzyłabym o takim domu. Sądzę, że gdyby Burka zamieszkała u kogoś innego i tak się zachowywała, to już dawno by ten dom straciła. Ciocia i tak ją broni, ale nie można chodzić tak pogryzionym i pokaleczonym przez własnego zwierzaka.
Kotka ma zabawki, ma nawet rozłożoną na stałę parasolkę w przedpokoju, bo lubi spać pod nią
je tylko sanabelle innego jedzenia nie toleruje, uwielbia psa, uwielbia ludzi - gości stałych, których zna, z ciocią śpi w łóżku, bawi się z nią chętnie, zabiega o uwagę i tulanki i ni z tad ni z owąd nagle atakuje, ugryzie lub podrapie i ucieka. Ale robi to bardzo dotkliwie.Kotka ma około 1,5 roku, jest znajdką i takie zachowanie było od małego, tylko teraz ta agresja jest jeszcze większa. Ciocia po takim ataku stara się do niej nie podchodzić ignoruje ją, wcześniej próbowała w chwili ataku gazetą uderzać w mebel, próbowała syczeć na nią, krzyczeć..nigdy jej nie uderzyła choć sama jej poradziłam trzepnąć przez łeb ręką
ja pewnie przy którymś ataku tak bym zrobiła.Kotka nie ma stresów, mieszka tylko z ciocią i psem, którego lubi, ma spokojny niewychodzący dom, pełną miseczkę i człowieka na zawołanie prawie cały czas, bo ciocia jest na emeryturze. Czasami z psem wyjeżdża na tydzień do rodziny na wieś, ale nie zabiera Burki z obawy zaginięcia, wówczas ma opiekę cioci syna, który przychodzi co dzień na 3-4h i z nią siedzi i jego akurat kocha najbardziej, bo jak tylko przyjdzie to od razu zabiega o jego uwagę i nigdy jego nie zaatakowała.
Znacie lub mieliście kiedyś taki przypadek, jeśli tak proszę o poradę, coś jest nie tak i na prawdę nie wiem co...a znam ciocię i wiem jakie zwierzaki i bidy i stwory ratowała i wiem, że serce ma ogromne i nawet teraz tą potworzycę broni, gdy ma rękę cała poranioną
Julian [*] (13.02.14) i Rysia 
Sara [*] 17.09.2013
bo jak mówiałm o trzaśnięciu jej ręką lub gazetą to tak zareagowała, że "nie będzie robić krzywdy kotu", choć pani w sklepie powiedziała (bo ta zapytała ją o poranioną rękę), że kota "tłucze za to gryzienie" pytam po co kłamałaś a ciocia na to "bo mi wstyd, że kot mną poniewiera" 
). I dokładnie jak w opisie- łapiesz za kark, jak u weta do zastrzyku i unieruchamiasz (nic więcej), po czym czekasz, aż zwierzak się uspokoi, wtedy puszczasz.. I tak konsekwentnie za każdym razem. Mi tłumaczono, że tak robi matka, gdy szczenie za bardzo rozrabia.. Szczenie to to już dawno nie było, ale podziałało na tyle, ze teraz tego nie muszę stosować, choć aniołkiem nie jest, ma swoje wiecznie za uszami. W każdym razie gdy dziś się za bardzo nakręci w zabawie, tak, że mógłby mi zrobić krzywdę, wystarczają zwykłe komendy lub znaki ode mnie lub/i przerwanie zabawy, ściągnięcie smyczą do nogi i takie tam... Wcześniej nic nie pomagało, pies traktował mnie jak gryzak, skacząc i kłapiąc paszcza w pobliżu mojej twarzy, a ignorowanie tylko go nakręcało, czasem do takiego stopnia, że już nie wiedziałam, czy to jeszcze nieumiejętna zabawa, czy już agresja (ujadanie na mnie, skakanie po stojącym człowieku, ugryzienia, bez krwi, ale częste i bardzo silne tzw. kłapanie paszczą).. Na początku parę razy pod rząd musiałam to zastosować, później wystarczało raz, by przerwać szaleństwa.. Ale to też trzeba konsekwentnie umieć zastosować, przynajmniej przy psach. Ojciec, choć parę razy to zastosował na nim, to szybko później dawał się wciągać w zabawy na jego zasadach i teraz, gdy się z nim w zabawie rozszaleje, tylko moja komenda pomaga, on nie umie go wyciszyć (to ja jestem ten zły). Choć czasem się zastanawiam na którego z nich powinnam krzyczeć 
nie zniżyłabym się do czegoś takiego.