Klakier. Mir Murka za TM [*]. Bajeczka.

Nie tak miało być :cry:

Przytulam......

pierwszy raz na watku

smutno nam

jeszcze mocno Cię Dorciu tulam od Marysi i jej panienek Ini i QQ ,wczoraj mi wyleciało zupełnie

I ja już osobiście z tulkami się melduję - pod koniec czerwca z tego samego powodu pożegnałam Psocisia...

Dziękuję, że ze mną jesteście. Jest mi bardzo ciężko.
Mir Murka śpi na działce pośród starych sosen i młodych dębów.
I na zawsze ma miejsce w naszych sercach.
TŻ też strasznie przeżywa, a taki niby z niego twardziel.
Młody jeszcze nic nie wie, wyjechał na parę dni.
Klakier chodzi po mieszkaniu, szuka i miauczy. Dziś nad ranem przytulił się do mnie tak, jak to zwykle robiła Mir Murka (on nie). Tak jakby na chwilę zamienił się w Nią, albo chciał mi przekazać wiadomość od Niej.
W domu jest pusto i smutno...

one szukają tego kto odszedł...
Przytul Klakiera, jemu ciężko o pewnie zrozumieć, ciężej niż nam...

Dorotko,ze łzami CIe przytulam :cry:

Wyobrażam sobie Twój ból ........................

Kolejne dziwne zdarzenie. Nie wiem już co, o tym sądzić.
Klakier dostał wczoraj kolację. Zjadł trochę, raptem spojrzał w bok i miauknął (dokładnie tak samo jak wtedy, gdy MM próbowała zajrzeć mu do miski), znów zaczął jeść. To samo powtórzyło się jeszcze dwa razy - za każdym razem odwracał się w tę samą stronę i miauczał. Po chwili zrobił tak jeszcze raz, a potem obrócił się pomału o prawie 270 stopni, stanął i patrzył w stronę przedpokoju, jakby odprowadzał tam kogoś wzrokiem. Po czym wrócił do jedzenia i zjadł do końca.
Zawsze sceptycznie podchodziłam do takich opowieści, ale teraz... sama już nie wiem...

Myślę że coś w tym może być, ostatecznie są to rzeczy jeszcze niezbadane.
Ja osobiście nic takiego nie zauważyłam po śmierci Martynki. Pewnie ma do mnie żal, że zostawiłam ją w szpitaliku w ostatnie dni jej życia. Myślałam że dobrze robię.... Gdybym wtedy pomyślała, że mogą to być ostatnie jej chwile.... Pewnie się bardzo bała, że ją porzuciłam.
Do tej pory mam wyrzuty sumienia i cholernego kaca moralnego. I choć jest tyle biednych kotków na forum jakoś nie potrafię żadnemu dać domu.....

Klakier na pewno widział TO COŚ, czego my nie zauważamy, a co jest realne...

Bazyliszkowa pisze:Kolejne dziwne zdarzenie. Nie wiem już co, o tym sądzić.
Klakier dostał wczoraj kolację. Zjadł trochę, raptem spojrzał w bok i miauknął (dokładnie tak samo jak wtedy, gdy MM próbowała zajrzeć mu do miski), znów zaczął jeść. To samo powtórzyło się jeszcze dwa razy - za każdym razem odwracał się w tę samą stronę i miauczał. Po chwili zrobił tak jeszcze raz, a potem obrócił się pomału o prawie 270 stopni, stanął i patrzył w stronę przedpokoju, jakby odprowadzał tam kogoś wzrokiem. Po czym wrócił do jedzenia i zjadł do końca.
Zawsze sceptycznie podchodziłam do takich opowieści, ale teraz... sama już nie wiem...

o kurde

aż mi ciarki przeszły teraz
Ale coś w tym musi być,gdzieś był taki wątek właśnie o tych opowieściach ,chyba przez Dorotę z Olsztyna założony na Kł

Lutencja przypuszczam ,ze te wyrzuty sumienia i kac są znakiem od Martynki może i miałam jeszcze dopisać co Dorcia napisała,że moze jak inne futerko byś wzieła to mineło by CI?

WITAMY

Lutencja, myślę, że lekiem na tego kaca byłoby właśnie... wzięcie kota. Takiego w potrzebie. Któremu dałabyś dom i szansę na życie.
A poza tym myślę, że niepotrzebnie masz wyrzuty sumienia. Robiłaś to, co uważałaś za słuszne, myślałaś, że tak właśnie trzeba. Sądzę, że twoja koteczka to rozumiała.

Klakier nadal chodzi po domu i szuka. Czasem siada przy drzwiach i miauczy. Tęskni?

Byliśmy z TŻem na działce, gdzie jest pochowana MM. To naprawdę piękne miejsce, wśród drzew, przez których liście przeświecało słońce.

Wierzę w to, że panienka MM przychodzi do was i Klakier ją widzi.

Klakier na pewno tęskni...mój Kocik też bardzo tęsknił za Maciusiem...
przyniesiona po miesiącu Kisia też mu nie zastąpiła Maćka...
już do nikogo nie spał tak przytulony :cry:

a MM na pewno przychodzi...

Klakier. Mir Murka za TM [*]. Bajeczka.

Kto przegląda forum