Zaginiona OGRYNIA - już w nowym domu ze swoją przyjaciółką!

Iwonami pisze:
ruda32 pisze:pisałaś o pręgowanym na wątku Żuczka?

Nie, nie pisałam. Nie za bardzo mam czas teraz pisać, bo jeszcze mam sporo do zrobienia rzeczy, których nie dałam rady zrobić wcześniej. A potrzebne mi są na jutro do Skierniewic.

Zamieściłam info na żuczkowym...

Szkoda, że nadal o Ogryni cicho... A taką miałam nadzieję, ze się z nowym rokiem znajdzie!!! Zresztą się dopiero zaczął

! A zima ma być lekka to dla kotów lepiej...

Właściwie to nie wiadomo, co z tą zimą będzie. Nie tęsknię za śniegiem i mrozem, ale nie chcę doświadczać tego w maju. W zeszłym roku, idąc 3 maja do pracy, mało się nie zabiłam, ślizgając po śniegu, pamiętacie ten dzień?
Znajdź się, Ogryniu kochana.

MalgWroclaw pisze:Właściwie to nie wiadomo, co z tą zimą będzie. Nie tęsknię za śniegiem i mrozem, ale nie chcę doświadczać tego w maju. W zeszłym roku, idąc 3 maja do pracy, mało się nie zabiłam, ślizgając po śniegu, pamiętacie ten dzień?
Znajdź się, Ogryniu kochana.

Nie zyczę poślizgniecia się w żadnym miesiącu.
Ale ja (ze względu na zwierzęta) wolę jeden majowy wyskok zimy, niż np 3 miesiące sniegu i mrozu.

W mojej rodzinie połamańce były już po pierwszych śnieżycach w listopadzie, brat- noga, trzy dni później bratowa - ręka w gipsie.

Ale ja się ślizgałam, bo miałam - delikatnie mówiąc - wiosenne buty.
No, ale tu o Ogryni piszemy i o Ogrynię pytamy

MalgWroclaw pisze:Właściwie to nie wiadomo, co z tą zimą będzie. Nie tęsknię za śniegiem i mrozem, ale nie chcę doświadczać tego w maju. W zeszłym roku, idąc 3 maja do pracy, mało się nie zabiłam, ślizgając po śniegu, pamiętacie ten dzień?
Znajdź się, Ogryniu kochana.

Pamiętam - komunia mojej bratannicy. Zmarzliśmy jak diabli :evil:

Zima ma być zimą. Na razie moja mama (laryngolog) zdziwiona, że jeszcze nie ma jakiejś potężnej epidemii grypy, bo jak tak dalej będzie, to "morowe powietrze" mamy jak w banku :twisted:

MalgWroclaw pisze:No, ale tu o Ogryni piszemy i o Ogrynię pytamy

Kochane, piszcie o czym chcecie, czujcie się tutaj jak u siebie.
Ja się cieszę z każdego dowodu pamięci o mnie i o Ogryni, a każdy wpis jest takim dowodem, nie ważne że nie na temat Ogryni. To świadectwo, że jesteście ze mną :1luvu:

Wróciłam ze Skierniewic, ale do komputera mogłam zasiąść dopiero teraz.
Cieszę się, że zima jest taka jaka jest, bo mogę zaoszczędzić na zimowych oponach, których nie mam, mimo że samopoczucie jest nie najlepsze, mimo, że sporo ludzi jest przeziębionych.
Ja drżę, bo jestem niczym mimoza, gdy pojawi się w mojej okolicy ktoś zasmarkany, to ja natychmiast idę w jego ślady. A katar mnie wykańcza, zawsze rozsadza mi głowę.
Niestety u mojego klienta miałam styczność z pracownicą w takim stanie, potem w przedziale w pociągu pojawiła się pani w stanie podobnym

Zaraz po przyjściu do domu nafaszerowałam się medykamentami.

Jednak najważniejsze są zwierzęta, w lasach, w miastach - pod śniegiem niewiele da się znaleźć do jedzenia, do tego wszystko pozamarzane. No a teraz najważniejsza jest dla mnie Ogrynia. Niech więc będzie jak jest, nawet gdybym miała i ja dołączyć do grona zakatarzonych.
(A na grypę się zaszczepiłam

)

Też się szczepiłam, bo odporność mam w tym sezonie zerową.
Zwierzaki są biedne, w lasach, w miastach. Ogryniu

Iwonko za Ogrynię i jej powrót... :ok:

jakieś nowe wieści... :?:

Nie mam niestety żadnych nowych wieści. Ostatnio nie spotykam żadnych kotów podczas moich wędrówek ulicami Ochoty, Mokotowa i Sródmieścia

Wczoraj byłam w pracy, w okolicy, gdzie zaginęła Ogrynia. Za każdym razem czuję szpilę w sercu, gdyż wtedy zawsze o niej myślę. Mimo, że to nie mój kot, to przyłapałam się na tym, że robię sobie rachunki, co bym dała, żeby tylko Ogrynia się znalazła. Dałabym dużo.

Też dałabym dużo, żeby znalazła się kotka mojej sąsiadki. Ale dałabym swojego dużo.
Ogryniu, znajdź się, proszę

Dzisiaj pojechałyśmy z Delfinką w odzewie na sygnał o nowym burym kocie, który pojawił się w piwnicy domu na ulicy Krzywickiego. Niestety, gdy tam dotarłyśmy - żadnego burego kotka tam nie było. Był tylko jakiś duży rudy kot, który natychmiast czmychnął przez piwniczne okienko.
Kot ten nigdy przedtem nie był tam widziany.
Nie wiem czy ten burasek to była Ogrynia, bo karmicielce, bardzo leciwej pani, nie udało się zauważyć jakie ucho miała kocina. Ma się uważnie przyglądać, jeśli koteńka znowu się pojawi.

Iwonami pisze: karmicielce, bardzo leciwej pani, nie udało się zauważyć jakie ucho miała kocina. Ma się uważnie przyglądać, jeśli koteńka znowu się pojawi.

kciuki ogromne :ok:

miałam nadzieję... :cry:

Ogryniu...gdzie jesteś :?:

Zaginiona OGRYNIA - już w nowym domu ze swoją przyjaciółką!

Kto przegląda forum