H&M+L.M- krtań-będzie zabieg! Proszę o zamknięcie.

[Marcelibu]

Zapaliłam światło dla Wszystkich, Którzy Nie Wrócili ze Smoleńska.

Wieczny odpoczynek racz Im dać Panie....

[bubor]

Pięknych masz chłopaków Marcelibu





Lizak puki co jakoś nie chce mi sie wgrać

[bubor]

Ale tu ciszaa ..... , więc zrobimy jeszcze tak

[Marcelibu]

viewtopic.php?f=21&t=109781
Bardzo proszę o pomoc - płatny DT dla tego psa. Zwierzak ma 10 lat, właścicielka chora psychicznie. Potrzebujemy płatnego DT do 28 kwietnia.
Pilne!!!!!!!!! Bardzo proszę o pomoc!!!! Bardzo się boję o tego psa . Próbowałam go przed chwilą odprowadzić do domu - nie chciał wejść do klatki schodowej...boi się. Ja nie wiem, co ta kobieta z nim robi....

Paweł - dzięki za przepiękne fotki!!!

[Marcelibu]

http://www.dogomania.pl/threads/183846- ... atyczna-!!!

Dorcia44 założyła wątek na Dogo!!!! Dzięki wielkie!!!!

[Marcelibu]

Dopóki nie osiatkuję do końca balkonu Lizak, niestety, wychodzi na przewietrzenie futra tylko w szelkach i na "smyczy".

[moś]

Piekny lizak, obejrzalam sobie wszystkie zdjecia. Monia masz piekne koty- fakt. A za psiaka kciuki potrzymam

[Angel_]

Dopóki nie osiatkuję do końca balkonu Lizak, niestety, wychodzi na przewietrzenie futra tylko w szelkach i na "smyczy".

Moje kochanie piękne
Nie da sie wyprzec rodzenstwa, cos pieknego

Szkoda psiaka, bylabym z Wawy wzielabym go awaryjnie jakos, a tak lipa
Trzymam kciuki za niego!

[Marcelibu]

Prawda, że są do siebie podobne?!
Co najciekawsze - Lizakowi absolutnie nie przeszkadzają szelki. Luzik po prostu. Gdybym założyła szelki Hugciowi dostałby pewnie histerii i padł na serce.
Lizak ma naprawdę dobry charakter, choć jest namolny, aż nie raz mnie denerwuje. Ale tak ostatecznie to naprawdę okazuje dużo czułości, reaguje na swoje imię, i nawet, gdy mnie wkurzy na serio - zaraz odpadam, gdy popatrzę na to jego rozbrajające pysio. On działa jak dzieciak: zrywa firankę, zawsze wsadzi swój nos tam, gdzie nie trzeba, napada na H&M - chce się bawić. Wczoraj wylizał mi serek topiony (a chciałam jeszcze jedną kanapkę), wypił matce wodę mineralną - ale los się zemścił na nim, bo nie mógł wyjąć pysia ze szklanki (szklanka była taka mała, wąska do Whisky), stłukł (zrzucił) butelkę z sokiem zagęszczonym. Oprócz tego, że jest namolny do bólu - ma tyle zalet, że nie można go nie kochać. On musi być zawsze pierwszy, leci na oślep, taka popierdółka kochana. Ja jestem przyzwyczajona do starszych, statecznych kotów i może stąd ten mój brak cierpliwości dla takiego namolniaka. Ale tak ogólnie kocham go i nie wyobrażam sobie, żeby go nie było .
Lizak broi strasznie, nie lubi zostawać sam - leci za człowiekiem. Najgorzej, gdy idę się myć i się jeszcze "kręcę" - wchodzę i wychodzę z łazienki - łazi za mną krok-w-krok. Wkurza mnie tym, bo muszę na niego uważać (przycięcie ogona drzwiami itd.) - ale on przecież chce być ze mną. No i jak go nie kochać???

[Angel_]

Jędruś jest taki Tonia to taka filigranowa słodka dzieczynka, jest moją ulubienicą i na swój sposob okazuje mi uczucia Oczywiscie 100% pro ludzka i miziasta..ale Jędruś.. Podbija serce kazdego kto do nas przyjdzie. Leci do drzwi jak piesek, wskakuje, ociera sie, traktor ma wiecznie na full włączony Jak ktos siedzi odrazu wskakuje, najlepiej na kolana, przednie łapki na klate i baranki o buzie
Co tu duzo gadac, ja tam je uwielbiam
Lizak byl od poczatku najbardziej miziastym kotkiem i jego jako jedynego od poaczatku dało sie odroznic od reszty rodzenstwa.
Czy u niego tez ( tak po fotce balkonowej patrzac) na tylnich nogach i grzbiecie przebija srebny odcien? Jak widac u Nas Tosia jest zdecydowanie srebna bardziej a Dżony bure 100%

[xandra]

na dogo dziewczyna sie zgodzila pomoc
ja sie dorzuce

[bubor]

Ale tu ciszaaa , co u Was słychać Marcelibu ?

[Marcelibu]

A u nas dobrze. Koty zdrowe, Lizakowi trochę łzawi prawe oczko, ale mam nadzieję, że trafimy do naszej dr Małgosi. Liziako ma cuuudowny charakter, jestem już w nim zakochana . Zakochana w jego ciepełku, którego ma tak wiele w swoim buro-srebrnym futerku. No i to pycho rude i spojrzenie, że przecież nie ja "to" (cokolwiek zbroi) zrobiłem . Ostatnio przy Buborze tak okropnie się spieszył, że wsadził łapkę do cukiernicy. On ma "zero" instynktu samozachowawczego. Gdy włącza swoje motorki, a robi to bardzo szybko i głośno - aż w sercu robi się tak cieplutko. Tak, jakby pokazywał swoją wdzięczność za to, że ma dom. Lizak ma już stałe miejsce w moim sercu. Choć się zastanawiałam kiedyś, jak to się kocha więcej niż jednego kota .... Nie mogę sobie wyobrazić, żeby go nie było.
Dziewczyny: Angel_ i Dorciu44 - dziękuję Wam za Lizaka!!!

Meonik sporo śpi, tuli się, bardzo głośno mruczy. Uwielbiam to jego tulenie. Nie raz łzy mi spływają na marmurkowe futerko, bo się boję, że czas Meonika jest coraz krótszy. Dlatego chcę go dobrze wykorzystać. Żeby potem nie żałować, kiedy już będzie za późno i nic się nie da zrobić. Kocham go bardzo i chciałabym, żeby był, trwał i był i trwał. Żeby nic nie uszczknąć, nie zgubić, o niczym nie zapomnieć. Miziam, tulę go tak mocno, jak tylko mogę, żeby mu nie zrobić krzywdy. Ja panicznie boję się i nie znoszę zmian, nie chcę, żeby się cokolwiek zmieniło, żebym go straciła. Kocham to marmurkowe pysio, wdzięczne, mądre (lekko zezowate) oczy, które wszystko mówią. I są takie pewne mnie i moich uczuć. Tak bardzo ciepło mi jest na sercu, kiedy rano się budzę, a Meo śpi na poduszce obok mnie. Bo to on śpi na mojej poduszce, a ja na jego kołderce... Kocham go i tak już na zawsze zostanie. Zresztą, gdy dwa lata temu podpisywałam umowę adopcyjną Meonika - dopisałam jeszcze do niej jeden bardzo ważny punkt: że będę zawsze Meonika bardzo kochać. Do śmierci i po.
Ostatnio przyglądałam się z bliska jego mordce - na nosku ma sporo śladów po (chyba) pazurach. Poduszeczki łapek ma twarde - widać biegało się nie tylko po dywanach. No i Meo nie był wykastrowany - ciekawe, ile małych Meoników biega po Ostródzie.

Hugcio - to nie mój kot. Tuli się tylko do mamy. Jest zdrowy. Wkurza się na Lizaka, który go zaczepia i ciągle by się tylko bawił. Już nie raz było tak, że Hugcio uciekał na stół, Liziako za nim - kończyło się wylaniem kawy, herbaty na stół, zwaleniem czegokolwiek. Właśnie przypędzili obydwaj - Hugcio pierwszy (uciekający) wskoczył na komódkę, Liziako (goniący) na oparcie od kanapy. No, to już błogi spokój zniknął.

I tak sobie żyjemy pomalutku, w ciepełku i spokojnie. I niech tak zostanie na zawsze. A moje koty są zawsze przy moim sercu. Mają tam takie specjalne, cieplutkie, bliziutkie miejsce.

[bubor]

Pięknie to napisałaś Marcelibu , tak ciepło i wzruszająco

[Wielbłądzio]

Tak, zgadza się, pięknie, tylko o czwartym swoim kocurku zapomniała