Kototerapia, czyli kuracja antystresowa;-)

skądś to znam.... :roll:

nooo
life is brutal :evil:

Czasem brutalne jest aż do bólu.
Jakiś czas temu, zrezygnowałam ze stacjonarnego telefonu, bo co sobotę o 8 rano budziły mnie teleoferty.
Teraz przychodzą zakichane smsy.
Obłęd jakiś. :evil:

moja siostra ma sposob na upierdliwe telefony - odbiera jej prawie 4-letnia corka i tak zagaduje te druga reklamujaca strone ze juz nie maja sily doroslych meczyc :mrgreen:

Iwonko, ja zgłosiłam operatorowi że nie życzę sobie takich SMS'ów i ich nie dostaję :roll:

A jak dzwoni ktoś z jakąś ofertą mówię krótko, dziękuję, do widzenia, proszę więcej nie dzwonić i się rozłączam, ani słowa więcej. Nie dzwonią, chyba zrozumieli że nie ma sensu

Właśnie kończy mi się umowa i muszę tak zrobić.
Umorduję się z telefonami w pracy, przychodzę do domu i tu też chcą mnie zabić. :evil:

A już nie daj Bóg, zamarzyć sobie, że jak wrócę to się zdrzemnę.
Wtedy napitalanie telefonu osiąga jakieś apogeum.
Pewnie każdy tak ma. :roll:

Kiedyś do stanu furii doprowadził mnie pan z marketu zoologicznego.
Wracałam z Astusiem z kroplówki. Jak prowadzę samochód, nie odbieram telefonów, chyba że mam pasażera, który zrobi to za mnie.
Pan dzwonił non stop kilkanaście razy. :evil:

Wreszcie zjechałam na pobocze i niewiedząc kto dzwoni, bo numer mi nic nie mówił, odebrałam słowami "czy tak trudno zrozumieć, że nie mogę teraz rozmawiać?!!!!" :evil:

Żadko bywam niegrzeczna /tak mi się zdaje :wink:

/, ale w przytoczonej sytuacji chciałam być.

selene00 pisze:Episia matkuje MiMi.
Raptem jest dwa miesiące starsza, ale czuje się ważna przy MiMi.
Wreszcie ma komu imponować.
Pędzlowała dziś MiMisię w zapamiętaniu.
Szkoda, że wzięła się do roboty tak późno, bo wcześniej mogła mnie trochę wyręczyć.

Wracam z pracy i zastaję chałupę rozświetloną na maxa.

Lampa odłogowa włączona, lampka nocna też się pali, a koty same.
Prasówkę robiły czy co? :roll:

selene00 pisze:
selene00 pisze:Episia matkuje MiMi.
Raptem jest dwa miesiące starsza, ale czuje się ważna przy MiMi.
Wreszcie ma komu imponować.
Pędzlowała dziś MiMisię w zapamiętaniu.
Szkoda, że wzięła się do roboty tak późno, bo wcześniej mogła mnie trochę wyręczyć.

Kochana Episia :1luvu:

Tu Episia komaruje z Miodziem. :mrgreen:

Ją wszystkie moje koty lubią.

Ona też lubi wszystkie kotki, tak jak Noisik.
Ale najbardziej ze wszystkiego na świecie, Episia lubi jeść! :lol:

Jeść do oporu, choć czasem mi się zdaje, że ona oporu nie ma. :ryk:

Umiaru nie ma napewno! :wink:

Jak MiMi pójdzie do swojego domku, Epica ma szlaban na michę!
Chyba czuje co się święci, bo teraz korzysta z obecności MiMi i wpitala 5 razy dziennie mokre razem z młodszą koleżanką. :lol:

W tym miesiącu chciałabym Episię poddać wiadomemu zabiegowi.
Boję się, że AniaCC nie dobierze się do niej przez Episiowe pokłady tłuszczyku. :twisted:

selene00 pisze:Boję się, że AniaCC nie dobierze się do niej przez Episiowe pokłady tłuszczyku.

koci tłuszczyk fajna rzecz :mrgreen:

selene00 pisze:Boję się, że AniaCC nie dobierze się do niej przez Episiowe pokłady tłuszczyku.

No wiecie co Obrazek

Gosiu, Episia to jest nielichy antałek.
Jak patrzę z góry na nią i Astarotha, to Astuś owszem dłuższy, ale szersza jest Episia. :ryk:

Mój pampuszek. :twisted:

Wylegujemy się. To chyba taki sposób na wykorzystanie małej przestrzeni. :wink:

Ten podpoduszkowiec to Epica. :mrgreen:

Iwonko, dla mnie Episia na zawsze pozostanie ta kruszynką którą zobaczyłam w schronisku

A to mój nowy tymczasik o którym Ci mówiłam

viewtopic.php?f=13&t=116739&p=6377869#p6377869

"Soboty nam szkodzą"

Dzisiejsze przebudzenie miałam zdecydowanie niemiłe.
W sobotę miałam nadzieję pospać do 9.30.
O 5tej wstałam dać dziatwie śniadanko, ale zaraz wróciłam do wyra.
Spałam jak zabita. Żadne hałasy czy kocie galopy mi nie przeszkadzały.
Zapamiętałe szuranie w kuwetach skutecznie udało mi się zignorować, podobnie jak brzękanie wylizywanymi miskami.
Zadzwonił budzik, by mi przypomnieć że koniec leniuchowania i mam coś jednak do roboty.
Otwieram oczy i co widzę?!
Nie mam w oknach firanek!

Pierwsze moje słowa po przebudzeniu, to "Miodek!! Ty klocku nieciosany!"
Nie muszę widzieć, by wiedzieć czyja to sprawka.
Firanki przypinam średnio dwa razy w tygodniu.
On jednak jest Demon, demon firankowy.

Moje przebudzenie nie uszło uwadze Astusia, który przygalopował jak zwykle do łóżka, by się przywitać i humor mi polepszyć.
Wygłaskałam, wymiziałam Astusia, a ten w dowód wdzięczności olał mi koc.

Matuchno! Od kwietnia był spokój z zasikiwaniem mojej pościeli, a tu taki numer!!
Już mam lęki, że to może nie być jednorazowy wybryk.

Miało być rano spokojnie z zapasem czasowym, by rozpocząć dzień na pewnym luzie.
Wyszło nerwowo z programem dość napiętym.
Kika na parapet, ja do pralki, koty się plączą pod nogami.
Poranny rytuał zepsułam tą krzątaniną, bo pierwsze co robię po przebudzeniu i wymizianiu towarzystwa, to udaję się do kuchni w celu napełnienia misek, prowadzona przez współpracujące ze sobą koteczki, baczące bym przypadkiem do łazienki nie zboczyła.
Urocze sobotnie przedpołudnie dało mi się mocno we znaki. Obsów czasowy miałam galanty. Kika znów się spóźniła na angielski.

Dałam dzieciakom do zabawy papierową torbę.
Silencia jak była mała uwialbiała się takimi bawić,

.... a teraz.

Kototerapia, czyli kuracja antystresowa;-)

Kto przegląda forum