KUNDZIA I FRYCUŚ

[ani]

Za szybka rekonwalescencje

[Ylva]

Kciuki za szybkie gojenie

[Kaska]

pio, kciuki trzymam, wszystko bedzie dobrze
i uwielbiam to jak sie martwisz o Kociaste

[pio9]

No niestety, mały pokój pełni wciąz role izolatki. Kiedy oboje są puszczone luzem, włściwie nie mija minuta, a Frycek ląduje na Kundzi staając się ja wciągnąc do wspólnego tarmoszenia Tak naprawdę, to musiałbym mieć Frycka cały czas na rękach, co mu się wybitnie nie podoba. W ogóle w kociaka wstępuje ogień. Krok sprężysty, ruchy pewne. Nie wiem, może to takie wrażenie w orównaniu z Kundzią, która drepcze w kubraczku jak obładowany wielkim ciężarem osiołek. A może i on zaczyna powoli szykowac się do skoku w dorosłość? Jeśli to drugie, to prosze, niech skonsultuje to ze mną, bo na na marzec wyczerpałem już środki na operacje weterynaryjne.
Co u Kundzi? Chyba dochodzi do siebie. Ale powolutku. Je, pije, skubie kubraczek w miejscu, gdzie ma szef interesuje się życiem na zewnątrz, chociaż woli w nim nie uczestniczyć. Od momentu operacji jeszcze nie zrobiła kupy. mam nadzieję, że nie jest to żaden groźny sygnał, ale wolałbym zobaczyć jak się wypróżnia.
O sobie pisac nie powinienem. Wczoraj miałem prawdziwy kryzys. Zmęczony, niewyspany, miałem ochotę zamknąć oba koty, zostawic im po kuwecie i misce wody i wyjśc z domu, choć na chwilę, choć na moment nie mysleć o ich sukcesach i porażkach, szwach, oczach, kroplach, kupach, glistach itd. Koty uspokoiły sie dopiero wieczorem. Udało mi się położyc obydwa na łóżku, sam połozyłem sie pomiędzy nimi. Kundzia wyciągnela szyjke do drapania, Frycek zaczął mruczeć. Wokół cisza, spokój. Zrobiło mi się tak błogo, że...zasnąłem.

[Deli]

Co u Kundzi? Chyba dochodzi do siebie. Ale powolutku. Je, pije, skubie kubraczek w miejscu, gdzie ma szef interesuje się życiem na zewnątrz, chociaż woli w nim nie uczestniczyć. Od momentu operacji jeszcze nie zrobiła kupy. mam nadzieję, że nie jest to żaden groźny sygnał, ale wolałbym zobaczyć jak się wypróżnia.

Jeśli chodzi o lizanie kubraczka, Szarka robiła to tak namiętnie, że aż się trochę przetarł w tym miejscu, ale w gojeniu to nie szkodziło.
A w kwestii wypróżniania - pamiętaj, że przed operacją była na czczo, więc to może trochę potrwać. Jeśli nadal nic nie zrobi, najwyżej podasz parafiny - to zawsze pomaga.

[Ash]

Mam nadzieje, ze wszystko w porzadku! Trzymam kciuki za szybka rekonwalescencje Kundzi

Jesli chodzi o Twoj kryzys - mialam takie same przy okazji obu sterylek. Tez bylam zmeczona, spiaca wrecz, zmartwiona, w dodatku przerazona, bo wszystko wydawalo mi sie podejrzane, a kota utrzymac w miejscu nie sposob, nawet po operacji... Klnelam w zywe kamienie, ryczalam jak bobr... ale to na szczescie mija. Kazdy ma prawo do kryzysu w takich sytuacjach

[moniś]

Ja też trzymam kciuki za szybki powrót do formy.

[Monika]

Dobra, nie zauważyłem większych wycieków.

uff
jutro bedzie lepiej.

[pio9]

Kundzia dostała dziś ostatni zastrzyk antybiotyku. Je, załatwia się. Frycek za wszelka cenę chce ja dopaść, ale ona jakoś nie bardzo pragnie byc dopadnięta. Spi duzo, z wyraźną przyjemnością. Mało sie rusza. Nie wiem, może to przez ten kubraczek? A może szew ja ciągnie? Piszczona na podłoge (czyt. Frycek na rekach) , drepcze do przedpokoju i wcale nie chce stamtąd wychodzić. Siedzi przy ciepłej rurze i albo próbuje wyszarpać sobie kubraczek albo spi. Doszło do tego, że musiałem przynieśc jej miskę z chrupkami (które zjadła ze smakiem). Zaniepoojony tym, że mało siusia, przeniosłem ja do kuwety. Ona jakbyna to czekała- najpierw zrobiła siusiu, potem kupe. Zupełnie nie wiem o co chodzi
Frycek ma się dobrze, tylko narzeka na brak kontaktu z przyjaciółka i sie nudzi. No i powoli wylizuje się z przeziębienia. Wczoraj, korzystajć z okazji, że jechalem do weterynarza z asystą, postanowiłem wziąc też Frycka. Na przegląd, może też na doszczepienie. Nie zdecydowałem się jednak doszczepiać go- bo ma ciut wyższa temperaturę (odpowiednik 36.9 - 37 stopni u ludzi) i powiększony wezeł chłonny. No nic, dalej będe mu serwował po pół rutinoscorbinu, bo wydaje mi się, że mu to pomaga.
Jutro jeszcze mam urlop, ale nie wiem co to będzie we wtorek. Musze je izolowac aż do nastepnej niedzieli, czyli do zdjęcia szwów. Powinienem na ten czas wynając opiekunke do kotów

[Ylva]

pio, jestes niesamowicie dzielny, ja powoli przestaje sobie wyobrazac jak sama przez to przejde, mimo ze mam tylko jedna, bezproblemowa do tej pory, Sage
Co do tego ze Kundzia malo bryka- mnie wydaje sie to byc pozytywne- mniejsza szansa ze sobie zaszkodzi. Poza tym pomysl jak ludzie sie zachowuja po operacji- u kotow i tak rekonwalescencja jest blyskawiczna... Super ze mala sie zalatwia, mi wet mowil ze na poczatku kotka moze sie bac przec robiac kupke, ze wzgledu na szwy.

Co do tego ze Frycek sie nudzi bez kolezanki- coz niektore koty w ogole mieszkaja same i jakos sobie radza.. Musi przetrzymac, za to potem jeszcze bardziej doceni towarzystwo

Rozpisalam sie strasznie, ale to dlatego ze przejmuje sie waszymi perypetiami Przesylam mase pozytywnych mysli i wyrazy podziwu za dotychczasowe dokonania.
Sedrecznie pozdrawiam!

[pio9]

Dzięki za słowa wsparcia. Wiecie...Frycek nie widzi, tak naprawdę izolacja uderza przede wszystkim w niego. Kundzia jak sie nudzi, zajmuje się kubraczkiem albo oknem.
Kiedy Katy była u mnie, powiedziałem, że nie wyobrażam sobie, aby Frycek trafił do domu, gdzie nie ma drugiego kota. Cóż, właśnie teraz będe musiał to sobie wyobrazić. Dwa koty oddzielone drzwiami, nawet w nocy. Do tej pory spałem z Kundzią- ze względów oczywistych (szok, stres, operacja, koniecznośc pilnowania delikwentki i jej wyraźna potrzeba bycia przy mnie)- ale jutro, pojutrze, bedę musiał rozważyć zmianę. Lekarz powiedział, że generalnie już od wtorku można pozwalać jej na wszyskie skoki, więc nie będzie musiała być pilnowana non-stop. O zdejmowaniu kubraczka nie ma naturalnie mowy, a tym samym o wypuszczaniu jej na Frycka. To brzmi jakby Frycek był jakims bullterrierem, ale w tej sytuacji tak to wygląda. A przecież, biedak ma takie niewinne zamiary. No bo złego jest w szarpaniu, drapaniu, gryzieniu i tarmoszeniu?
W tej chwili, kiedy to piszę, Frycek siedzi w małym pokoju. Przez szparę w drzwiach, która przyblokowałem zwinięta w rulon siatką słysze jego zniecierpliwione popiskiwanie. Kundzię też słyszę. Skubie kubraczek pod rura w przedpokoju.
Koty sa razem w dzień, kiedy śpią, a ja jestem na posterunku. Poza tym staram się, aby były w jednym pomieszczeniu najcześciej, jak się tylko da. Konczy się na tym, że albo jedno, albo drugie jest na rękach. Czy trzymaliście kiedyś na rekach kota, który ma dośc głskania i chce się bawić? Trzymaliście, wiem
Naprawde ciężko jest opiekowac się nimi teraz. Ciężko- bo cześciej uważa sie siebie za sadystę, a nie za opiekuna. Wiem, że to dla ich dobra, wiem. Ale im tego nie potrafię powiedzieć.

[Monika]

Naprawde ciężko jest opiekowac się nimi teraz. Ciężko- bo cześciej uważa sie siebie za sadystę, a nie za opiekuna. Wiem, że to dla ich dobra, wiem. Ale im tego nie potrafię powiedzieć.

Pio - trzymaj sie
To jeszcze pare dni, potem sytuacja dosc szybko wroci do normy. Bedziesz mial parke lobuziakow i zero zmarwien o ewentualny prychowek.

Pozdrawiam cieplo

[Ada]

Pio jestes niesamowitym opiekunem , koty za jakis czas zapomna ,ze za soba teskniły i wszystko wroci do normy

trzymam za Was mocno kciuki

[Ash]

Zgadzam sie z dziewczynami: kociawki szybko zapomna o tych przykrosciach - i na pewno nie beda Ci mialy ich za zle. A jak mus to mus, co robic.
Pozdrawiam!

[Mysza]

pio doskonale dajesz sobie radę
U mnie jak Boruta był po operacji łapy i usunięciu przepukliny Pumcia cały czas chciała się z nim bawić, skakała, podgryzała. Wiem co przechodzisz Wiesz mi, że da się to wszystko przeżyć. Ja miałam chwilę załamania gdy Borucie rozbabrała się prawie zagojona rana. W listopadzie u weta byłam prawie codziennie . Teraz Boruta jest zdrowy i wesoło biega.
Da się to przeżyć
Zobaczysz będzie dobrze
Za tydzień rana będzie zagojona.
Frycek trochę marudzi, że siedzi sam, ale krzywda mu sie nie dzieje. Tydzień przeżyje