Z Luniaczkiem..dobrnelismy do kresu wspolnej Drogi [`]

» Sob sty 22, 2005 11:00

Nan, tyle już razem przeszliście, a jeszcze ciągle coś się przyplątuje, no

trzymam mocno za Was kciuki!

» Nie sty 23, 2005 11:04

Luniaczek w formie sredniej- nie wiem, czy cos zaczyna sie dziac czy jednak wyczuwa nasz stres, choc bardzo staramy sie trzymac i zachowywac "normalnie"...Jest Kocio jakis niesfoj, wiekszosc czasu po prostu lezy lub spi, wczoraj caly dzien drzal (podrygiwala mu glowka, lopaki, troche lapki przednie) Juz wczesniej tak mial pod wplywem stresu ale nigdy nie utrzymywalo sie tak dlugo

Zapytam o to wetke ale to przeciez juz niemozliwe, aby cos jeszcze sie dzialo, prawda?
Guzy wydaja mi sie coraz rozleglejsze, nie wiem czy wczesniej niz planowano nie porobimy tych badan, jesli mamy podejmowac jakas decyzje to szybko. Mysle ze zaufam Jagielskiemu i zrobimy albo nie zrobimy rozne rzeczy w zaleznosci od jego rady i zalecen. Nie zamierzamy sie poddawac, poki Lunek jest w niezlej kondycji jest nadzieja, i trzeba chociaz starac sie mu to zycie w dobrej formie przedluzac. Nie robienie nic oznacza ze guz bedzie wrastal, do rdzenia, moze do klatki piersiowej... Ale czy operacja, chemia czy cos- nie pomnozy mu cierpien? Nie potrafimy pogodzic sie z tym, ze ma odejsc, przeciez On mial zyc! Najwazniejsze jednak- aby nie cierpial...

I jeszcze pytanie- czy ktos ma doswiadczenia z lekami homeopatycznymi, Vilcacora i podobnymi metodami "niekonwencjonalnymi"? Nawet nie zeby wyleczyc ale spowolnic? Kurcze ja ostatnio wierze we wszystko, co tylko nie moze zaszkodzic...

» Nie sty 23, 2005 11:12

Wciąż o Was pamiętam i posyłam moc najlepszych myśli, chociaż wiem, że to mało pomoże

.
Jeśli chodzi o zaufanie dr Jagielskiemu to chyba masz rację. Z tego co słyszałam i czytałam to mądry, odpowiedzialny wet i nie będzie stosował terapii, która tylko przymnoży kocurkowi niepotrzebnych cierpień. A póki jest nadzieja, to walczyć warto. Dla niego i dla siebie.

» Nie sty 23, 2005 11:39

Wieslaw lykal Vilcacore. W jego przypadku niczego to nie zmienilo.

» Nie sty 23, 2005 16:03

Nan, my cały czas :ok:

Myślę, że Jagielski powie ucziciwe co i jak. Kiedy byłam u niego z Myszą i jej guzem, od razu powiedział, że jeśli nowotwór będzie dalej wędrował to już nie ma co robić operacji, a w jej przypadku chemia jest wykluczona. To nie były dobre wiadomości, ale przynajmniej nie kręcił i postawił sprawę jasno (a ja mam nadzieję, że to świństwo zostało wycięte na czas).

Co do homeopatii, po mastektomii, jeszcze w 4 Łapach, Mysza dostawała jakiś lek homeopatyczny, raz na tydzień zastrzyk - właśnie chyba spowalniający rośnięcie guzów, zapobiegający wznowom. Nie pamiętam niestety nazwy i innych szczegółów, ale możesz o to zapytać Kucharską, ona ten preparat stosuje i mówiła, że z dobrymi efektami.

» Pon sty 24, 2005 14:05

Bylismy dzis o dr Czubek. Obejrzala Luniaka, przepisala cos na te jego ranki i martwice po Tolfinie

zapisala tez na 2 lutego do Jagielskiego- to jest sroda, ona tez tam bedzie, bedzie mozna cos przedyskutowac. najpewniej zrobimy biopsje, choc akurat biopsja cienkoiglowa w przypadku miesaka nie jest zbyt pewna metoda. Ale biopsja z pobraniem wycinka (chirurgiczna) musialaby sie chyba odbyc w znieczuleniu, w sumie bez sensu meczenie kotka :roll:

Miejsce i naciek sa paskudne- jesli to wlokniakomiesak to w zasadzie nie ma szans aby jakiekolwiek leczenie cos dalo

Pozostaje miec jedynie nadzieje ze moze jednak...ze zdarzy sie CUD...Ona mowila, aby tej nadziei nie tracic. Lunek jest w niezlej formie i chocby tylko dlatego trzeba wierzyc i walczyc. I czekac...eh...

» Pon sty 24, 2005 14:09

Cuda się zdarzają! :ok:

» Pon sty 24, 2005 14:15

nan, ciągle myślę o Tobie i Luneczku ciepło.. wiem, że jest Ci bardzo ciężko. Ważne, że jakaś nadzieja jeszcze jest, że weterynarze nie przekreślili Luneczka, że dają mu szansę, że Luneczek jest w niezłym stanie. To jest bardzo ważne. Nan, musisz myśleć pozytywnie :!: