Gutkowe potworki :) I Celinka

[Gutek]

Specjalnie dla Czitki i Fredzioliny SynekS i Buranio.

[Gutek]

Lusia dziś

i sprzed lat


Jak na staruszkę dobrze się trzyma, apetyt dopisuje, charakter jak był wredny tak został Zaniosłam mamie dzisiaj furminator, bo Lu ma rozrzut zimowym kłakiem i nie wyrabiają z wyczesywaniem.

[egwusia]

Lusia dziś

i sprzed lat


Jak na staruszkę dobrze się trzyma, apetyt dopisuje, charakter jak był wredny tak został Zaniosłam mamie dzisiaj furminator, bo Lu ma rozrzut zimowym kłakiem i nie wyrabiają z wyczesywaniem.

Niestety wiek robi swoje.
Najważniejsze, że nie choruje i dobrze, że lubi czesanie . Szczególnie, że ma charakterek .

[Fredziolina]

Ojej! Mordeczki Kochane! a zwłaszcza 'mój' Buranio
Dziękuje Ci za wspaniałą opiekę i szczęśliwe chwile, które zaznał u Ciebie.
Zdróweczka, długiego życia Lusi i reszty zwierzaczków

[jolabuk5]

Urocze kotki!

[czitka]

Też się wzruszyłam, ile to już lat?
Buranio prześliczny we wspomnieniach, staruszka Lusia przepiękna
A jak zobaczyłam malutkiego Syna, to mi łzy w oczach stanęły. I ja Ci Gutek nieustająco dziękuję za ciepły domek, który znalazł u Ciebie, pamiętam jak z kontenerkiem w ręce pędziłam na dworzec, żeby maluszka Ci przekazać. Wiem, że sprawiał odrobinę pedagogicznych kłopotów, ale najważniejsze, że wszystko się szczęśliwie skończyło !
Dla tych, którzy nie wiedzą czyim synkiem jest Syn uprzejmie donoszę, że to synek Nulki, mojej Nulki.
Razem z Nulką, która wtedy miała na imię Mama, wychowywali kociątko Obiś, Bratu i Pasio.
I tak z twarzy patrząc i po kolorze futerka, to Syn jest synem Pasia.
Serdecznie pozdrawiam!

[Gutek]

Też się wzruszyłam, ile to już lat?
Buranio prześliczny we wspomnieniach, staruszka Lusia przepiękna
A jak zobaczyłam malutkiego Syna, to mi łzy w oczach stanęły. I ja Ci Gutek nieustająco dziękuję za ciepły domek, który znalazł u Ciebie, pamiętam jak z kontenerkiem w ręce pędziłam na dworzec, żeby maluszka Ci przekazać. Wiem, że sprawiał odrobinę pedagogicznych kłopotów, ale najważniejsze, że wszystko się szczęśliwie skończyło !
Dla tych, którzy nie wiedzą czyim synkiem jest Syn uprzejmie donoszę, że to synek Nulki, mojej Nulki.
Razem z Nulką, która wtedy miała na imię Mama, wychowywali kociątko Obiś, Bratu i Pasio.
I tak z twarzy patrząc i po kolorze futerka, to Syn jest synem Pasia.
Serdecznie pozdrawiam!

A imię SynekS to skrót od SynekSkurwysynek Serio, takiej kociej patopsychiki nigdy wczesniej ani nigdy więcej nie spotkałam.

[Gutek]

Dzisiaj uraczę Was fotkami moich chyba najmłodszych wychowanków. Naj-najmłodszy był Mały WW, czyli Waleczny Wojtuś. Miał może dwie doby jak trafił pod moją opiekę. Myślę, że gdyby nie inkubator, który udało się wypożyczyć i opieka Szilusi, która była najczulszą i najdelikatniejszą matką pod słońcem, to by się nie udało. Tu Mały WW na początku walki

A tu już jako prawie dorosły i strrrrasznie groźny kocur, oczywiście pod czujnym okiem swej psiej Szili_Matki

Drugi pod wzg. maleńkości był Bonifacjusz Utrapienie Lucjusza Temu dzieciakowi oczka się już otwierały jak przybył do Gutkowa. W tamtych czasach pies Lucjusz był pieskowym jedynakiem i godnie pełnił opiekę nad kocięciem. A Bonifacjusz jak już mógł za dnia brykać na swobodzie (noce spędzał w króliczej klatce na termoforku) materializował się zazwyczaj w misce Lucjusza. Całym ciałkiem wchłaniał przez osmozę gotowany ryż z kurczakiem i warzywami. Lucjusz pokornie stał przed miską i czekał, aż Utrapienie się trochę posunie. Dobrze pamiętam okoliczności zrobienia tego zdjęcia Lucek obgryzał sobie spokojnie kość szpikową, niezmiernie zadowolony z faktu, że Bonifacjusz gdzieś zasnął i nie przeszkadza. I nagle zza grzbietu Lucka jak diabeł z pudełka wyskoczył Bonifacjusz: "A kuku"!

[jolabuk5]

Urocze kociaki! Wspaniale, że udało Ci się im pomóc

[Fatka]

Cudne

[Gutek]

Kogo by tu dzisiaj... Dzień Matki
Szilusia, psia-mać wszystkich osesków... Adoptowałam ją w grudniu 2013r, w kwietniu 2014 odważyłam na tymczasiątka z nią. Dorosła suka, mieszanka amstaffa i boksera. Jej prawidłowa waga to było około 19 kg. Wtedy gdy ją adoptowałam ważyła 13 kg, wyglądała jak szkielet z ogromną głową. Podobno jej poprzednia opiekunka zanim wyrzuciła ją z domu, nie karmiła jej, bo suka miała problemy trawienne i częste biegunki. Aby uniknąć brudzenia w domu kobieta nie dawała psu jeść. Logiczne, prawda?
Szila miała agresję lękową, do tego jak relikwii broniła swoich zasobów, czyli przede wszystkim miski. Bała się i atakowała mężczyzn i małych chłopców. Bez ostrzeżenia chlastała zębami i nie było to-tamto. Po 4 miesiącach pracy i budowania psicy poczucia bezpieczeństwa wróciłam do tymczasowania i Szila okazała się być najbardziej troskliwą i czułą kocią mamusią. Zanim została wysterylizowana wykarmiła 4 kociątka. Tak po prostu któregoś dnia malutki kotek miał brzuszek jak bębenek, stracił apetyt na mleczko z butli... Przerażona poleciałam z nim do veta, bo to pewnie robale, kot wzdęty, a może płyn w brzuchu, FIP... Zaprzyjaźniona vetka zbadała kotka i wyśmiała moją panikę Kazała mi wracać do domu i sprawdzić, czy Szilusia przypadkiem nie ma mleka... Cóż...

[jolabuk5]

Wspaniała kocia mama

[Nul]

Cudne historie… Karmienie przez Szilusię, Bonifacjusz… Miau

[Gutek]

W niedzielę zawitała u nas Celinka Znajomi kupili dom na wsi, dom stał pusty przez dwa lata i zabudowania wokół były ciche i bezludne. W stodole była kotka z 5 maleństwami, ale jak wokół zaczął się ruch i gwar, przeniosła je gdzie indziej. Celinkę zostawiła. Może dlatego, że mała już była chora, oczka zaklejone ropą i była też najmniejsza i najsłabsza z miotu.
Jak by nie było, teraz jest u mnie na leczeniu i usamodzielnianiu. Dobrze jej idzie, oczka już nie ropieją, je coraz lepiej - oczywiście z butli i zrobiła pierwszą kupę, bardzo piękną. Mam nadzieję, że się ładnie odchowa, bo Celinka ma już dom - ludzie, którzy nie zostawili jej na śmierć postanowili ją adoptować
Tak wyglądała Celinka w drodze do mnie:
A tak dzisiaj podczas rozprostowywania łapeczek:
Zara i Ibi ignorują maleństwo, Rege tatełkuje z całych sił Tuli i masuje. Oczywiście pod moim czujnym okiem.

[Fatka]

O jaka piękna kicia żabka! Zdrówka