wspólne życie - wątek optymistyczny :-) koniec cz. 3

kamari pisze:Mam potwierdzenie, Ałła w sobotę idzie do ds i to wlaśnie dlatego, że robi takie głupie miny do zdjęć No i będzie w moim ulubionym miasteczku, czyli pod ręką

Kamari wpadła w trans adopcyjny? :ryk:

I Cię proszę nawet nie próbuj zaprzeczać że nie jesteś Wróżka Adopcyjna :mrgreen:

taizu pisze:
kamari pisze:Mam potwierdzenie, Ałła w sobotę idzie do ds i to wlaśnie dlatego, że robi takie głupie miny do zdjęć No i będzie w moim ulubionym miasteczku, czyli pod ręką

Kamari wpadła w trans adopcyjny?

Nad domkiem Ałły to ja już pracuję jakiś czas :roll:

Nie wszystko piszę, żeby nie zapeszać, a potem wychodzi, że robię cuda :ryk:

Ale jak mówią starzy chińczycy: "nie dzieli szkuru nie ubitowo miedwiedzia"

Gibutkowa pisze:I Cię proszę nawet nie próbuj zaprzeczać że nie jesteś Wróżka Adopcyjna

Ewentualnie, jeśli Wróżka ci nie odpowiada, możesz być Wiedźmą Adopcyjną :mrgreen:

Gratulacje dla Ałły. :ok:

Wiedźma jak najbardziej mi odpowiada :twisted:

charakter odpowiedni posiadam :mrgreen:

Siedlce to małe miasto i wszystko się tu roznosi lotem błyskawicy na warzywniakowych plotach. No i wszyscy wiedzą, gdzie są najpiękniejsze koty w mieście. Mało w mieście.. :mrgreen:

Byłam dzisiaj z Chłopaniem u weta i ten też mi zglosił dwa kociaki do adopcji . Wet znaczy, nie Chłopaniu :roll:

No to się załamałam, bo to ja chciałam zgłosić Euzebiusza. We czwartek jadę z aparatem (i z Chłopaniem).

kamari pisze:Siedlce to małe miasto i wszystko się tu roznosi lotem błyskawicy na warzywniakowych plotach. No i wszyscy wiedzą, gdzie są najpiękniejsze koty w mieście. Mało w mieście..

Z tą popularnością to uważaj. Jeszcze trochę, a ludziska będą ci podrzucać znajdki i niechciane zwierzaki pod próg.

Bazyliszkowa pisze:
kamari pisze:Siedlce to małe miasto i wszystko się tu roznosi lotem błyskawicy na warzywniakowych plotach. No i wszyscy wiedzą, gdzie są najpiękniejsze koty w mieście. Mało w mieście..

Z tą popularnością to uważaj. Jeszcze trochę, a ludziska będą ci podrzucać znajdki i niechciane zwierzaki pod próg.

To już dawno robią :mrgreen:

Ale dzięki temu nasi sąsiedzi z góry mają bardzo sympatycznego Rudzika, sąsiedzi obok łaciatego tricolorka ....
Ale najgorsze są same koty, a nie ludzie. Pod czyim samochodem muszą siedzieć dwa zapchlone kocuki ? (pani z Tozu źle nadała ogłoszenie i dzwonili po kucyki), co robi Maksiopodobny chybakocur pod moją pracownią itd itd.

kamari pisze:Ale najgorsze są same koty, a nie ludzie. Pod czyim samochodem muszą siedzieć dwa zapchlone kocuki ? (pani z Tozu źle nadała ogłoszenie i dzwonili po kucyki), co robi Maksiopodobny chybakocur pod moją pracownią itd itd.

No cóż, one od dawna wiedzą, gdzie szukać Wiedźmy Adopcyjnej :mrgreen:

To wam jeszcze muszę opowiedzieć, to historia z tej wiosny, kiedy przygarnęłam kotkę z piątką maluchów, a zaraz potem samotną trójkę.
Trudno w firmie nie zauważyć ósemki kurdupli, a jeszcze daliśmy ogłoszenia, więc ludzie przychodzili oglądać. Między innymi moja "stara" klientka. Małomówna osoba, wpadała i coś tam niby chciała. A przez dłuższy czas przymierzała się do kociaka.
Wcześniej miała tylko psy, ale zamarzył jej się kotek.
Babkę znałam i lubiłam (to u mnie podstawa do adopcji, znaczy to lubienie :roll:

). Cicha, spokojna, ale wiedząca czego chce.
Czasem wpadała z mężem - najmądrzejsza szczoteczka świata, zdecydowane poglądy na każdy temat. Taki wszystkowiedzący łepek.
Przy którejś wizycie pani przebąknęła: "bo pani ma kociaki..." No mam, nie da się ukryć :roll:

" No bo ja bym chyba takiego chciała". Super. Pytam "jakiego". " Wszystko jedno, bo one wszystkie śliczne" . Pan z tyłu: " koty to dranie, nie będziemy brać, bo poco nam koty".
Spojrzałam na panią i widzę od razu, kto tu decyduje. Pani zaczęła opowiadać o domu, warunkach, że znają naszego weta..." A pan z tyłu brzęczy.

Umówiłam się z panią na spokojną rozwowę. Przyszła co do minuty i zaczęła wypytywać co kotu trzeba, jak karmić, co przy nich robić. Tłumaczyłam, pani zapisywała. Zaczęłam tłumaczyć, że jeden kociak w domu będzie się nudził, więc może być problem. Pani na to "aha".
Tak te nasze rozmowy trwały miesiąc. Stanęło na tym, że do pani pojechały 2 maluchy. Pojechały w moim kontenerze, bo jakoś nikt z nas wcześniej o tym nie pomyślał :roll:

Za jakiś czas przyjeżdża kontener w rękach pana. Pytam: "i jak koty?"
Pan na to "wie pani, ja to ich nie lubię" .
Mówię: "no trudno, ale jak się czują?"
"a wie pani, one są śmieszne...latają jak głupie, szaleją, a wieczorem to mi się uwalają na kolana i tak sobie siedzimy i oglądamy telewizję...drapak im zrobiłem..."

kamari pisze:To wam jeszcze muszę opowiedzieć, to historia z tej wiosny, kiedy przygarnęłam kotkę z piątką maluchów, a zaraz potem samotną trójkę.
Trudno w firmie nie zauważyć ósemki kurdupli, a jeszcze daliśmy ogłoszenia, więc ludzie przychodzili oglądać. Między innymi moja "stara" klientka. Małomówna osoba, wpadała i coś tam niby chciała. A przez dłuższy czas przymierzała się do kociaka.
Wcześniej miała tylko psy, ale zamarzył jej się kotek.
Babkę znałam i lubiłam (to u mnie podstawa do adopcji, znaczy to lubienie ). Cicha, spokojna, ale wiedząca czego chce.
Czasem wpadała z mężem - najmądrzejsza szczoteczka świata, zdecydowane poglądy na każdy temat. Taki wszystkowiedzący łepek.
Przy którejś wizycie pani przebąknęła: "bo pani ma kociaki..." No mam, nie da się ukryć
" No bo ja bym chyba takiego chciała". Super. Pytam "jakiego". " Wszystko jedno, bo one wszystkie śliczne" . Pan z tyłu: " koty to dranie, nie będziemy brać, bo poco nam koty".
Spojrzałam na panią i widzę od razu, kto tu decyduje. Pani zaczęła opowiadać o domu, warunkach, że znają naszego weta..." A pan z tyłu brzęczy.

Umówiłam się z panią na spokojną rozwowę. Przyszła co do minuty i zaczęła wypytywać co kotu trzeba, jak karmić, co przy nich robić. Tłumaczyłam, pani zapisywała. Zaczęłam tłumaczyć, że jeden kociak w domu będzie się nudził, więc może być problem. Pani na to "aha".
Tak te nasze rozmowy trwały miesiąc. Stanęło na tym, że do pani pojechały 2 maluchy. Pojechały w moim kontenerze, bo jakoś nikt z nas wcześniej o tym nie pomyślał

Za jakiś czas przyjeżdża kontener w rękach pana. Pytam: "i jak koty?"
Pan na to "wie pani, ja to ich nie lubię" .
Mówię: "no trudno, ale jak się czują?"
"a wie pani, one są śmieszne...latają jak głupie, szaleją, a wieczorem to mi się uwalają na kolana i tak sobie siedzimy i oglądamy telewizję...drapak im zrobiłem..."

N mój TŻ tak ma z tymczasami
:ryk:

kot poprawia obyczaje

Ach te facety

Mój się nie czai tyle dobrze

Większy kociarz niż ja

kamari pisze:Za jakiś czas przyjeżdża kontener w rękach pana. Pytam: "i jak koty?"
Pan na to "wie pani, ja to ich nie lubię" .
Mówię: "no trudno, ale jak się czują?"
"a wie pani, one są śmieszne...latają jak głupie, szaleją, a wieczorem to mi się uwalają na kolana i tak sobie siedzimy i oglądamy telewizję...drapak im zrobiłem..."

Jeszcze jeden "wszystkowiedzacy" ktory sie nie pokapowal ze jest juz w kotach po uszy zakochany :ryk:

Czary- mary tedy przeszla Kamari :ryk:

Heniu

kamari pisze:Za jakiś czas przyjeżdża kontener w rękach pana. Pytam: "i jak koty?"
Pan na to "wie pani, ja to ich nie lubię" .
Mówię: "no trudno, ale jak się czują?"
"a wie pani, one są śmieszne...latają jak głupie, szaleją, a wieczorem to mi się uwalają na kolana i tak sobie siedzimy i oglądamy telewizję...drapak im zrobiłem..."

Żeby tak wyglądało każde nielubienie kotów :ryk:

Często słyszę takie teksty od facetów. Wszystko zależy od tonu, w jakim to wypowiadają :mrgreen:

wspólne życie - wątek optymistyczny :-) koniec cz. 3

Kto przegląda forum