"I tak człowiek trafił na kota"III ZŁOTY SMOK ODSZEDŁ [*]

Cindy - fakt.
Trzeba było mieć siłę w paluszkach.

Ja do dnia dzisiejszego, jak dłuższy tekst piszę, to mam klawiaturę skoszoną na prawo od uderzenia i nie daję jej sobie wymienić na model bardziej płaski :mrgreen:

Musi grzechotać i szlus. :mrgreen:

AYO pisze:Cindy - fakt.
Trzeba było mieć siłę w paluszkach.
Ja do dnia dzisiejszego, jak dłuższy tekst piszę, to mam klawiaturę skoszoną na prawo od uderzenia i nie daję jej sobie wymienić na model bardziej płaski
Musi grzechotać i szlus.

swego rodzaju skrzywienie zawodowe :wink:

a zwlaszcza duzo sily musial miec maly paluszek :roll:

Jeszcze na studiach, dorabiałam latem m.in. jako goniec/sekretarka w dużym instytucie. Przychodził tam pewien radca prawny, który żył w swojej czasoprzestrzeni i nie docierały do niego moje jęki, że nie jestem zawodową maszynistką. Dyktował mi pozwy i pisma procesowe. Połamałam wszystkie dziesięć paznokci, łzy po piętach ciekły, ale raz na zawsze nauczyłam się pisać na maszynie

AYO pisze:Jeszcze na studiach, dorabiałam latem m.in. jako goniec/sekretarka w dużym instytucie. Przychodził tam pewien radca prawny, który żył w swojej czasoprzestrzeni i nie docierały do niego moje jęki, że nie jestem zawodową maszynistką. Dyktował mi pozwy i pisma procesowe. Połamałam wszystkie dziesięć paznokci, łzy po piętach ciekły, ale raz na zawsze nauczyłam się pisać na maszynie

A ja konczylam 10-cio m-czny kurs maszynopisania i organizacji pracy biurowej (pomaturalny) Mielismy na szyi zawieszone tabliczki tekturowe, ktore zaslanialy tastature/klawiature i patrzec mozna bylo tylko na ta tekturowa, ktora zaslaniala prawdziwa.Kazdy palec mial przydzielony odpowiednie tasty - bylo pisanie na czas - zeby zdac egzamin koncowy trzeba bylo osiagnac odpowiednia ilosc znakow na minute (nie pamietam juz ile - ale duzo). Dzis juz chyba niewiele osob to potrafi aczkolwiek widze, ze metoda biblijna (szukajcie a znajdziecie) tez sobie bardzo dobrze i szybko radza roznego rodzaju urzedasy, ktorych napotykam. Pracowalam jako sekretarka w Stoczni im.Komuny Paryskiej (fajna nazwa co?) w Gdyni w sekretariacie Osrodka Szkolenia Zawodowego.To byly czasy....i dzialo sie dzialo....wspomnien czar :roll:

Ps. Przepraszam najmocniej wlasciciela watku za zasmiecanie :wink:

Miałam taki plan, żeby nauczyć się pisać bezwzrokowo, jak dostałam tego łucznika na nową drogę od Rodziców, ale szybko zaczęłam go używać do róznych opracowań i tak już zostało. Jak zaczniesz pisać patrząc na klawisze, to już przechlapane. Pan radca dał mi taką szkołę, że tempo mam do dziś nie najgorsze.

He - Stocznia w Gdyni, Rodzice tam na fuchy chodzili [projektowe]

A na sieczkarni w szczytowym momencie waliłam "na żywca", tak jak teraz się pisze posty na fejsie np., bo nie było czasu na perforowanie taśm i odpowiedzi przychodziły też na gorąco. Jak to cholerstwo dudniło

Ale trzeba mu przyznać, że mięciutką klawiaturę miał i można się było ładnie rozmachać.

No, w porownaniu z Optima czy inna maszyna to telex byl mieciutki :lol:

Tasmy perforowane robilo sie jesli kopie pisma nalezylo wyslac jeszcze kilku firmom, wtedy to juz lecialo z tasmy....nadala, przyjela, blyskawica i tak to brzmialo bo na telexie byly takie litery jak ja mam teraz w tym niemieckim kompie, zadnego z z kropka, a z laseczka itp., itd... :lol:

Dokładnie.
Czasem trzeba było uważać na słowa

O jezusicku

- na maszynie typu Mercedes przepisywałam za grosze prace maturalne. Trochę później też na Luczniku. Na Mercedesie tak się nauczyłam walić w klawisze, że delikatniejszy Łucznik chorował :mrgreen:

.
Jak zaczęłam pisać na klawiaturze, to stwierdziłam, że to się jednak zapomina :evil:

- w sensie pisania wszystkimi palcami, bo walić nadal walę :oops:

No i znów ćwiczę przymusowo lewą rękę :evil:

Jak ja Wam zazdroszczę... Ja nadal dwoma palcami - chyba, że była wizyta z Odisiem u lekarza - to już wtedy jednym. On jest kochany, przytulny kić, ale u wetki to wyłazi z niego tygrys , no to bronię kobiety. Potem mnie opatruje, kiedy kocurzysko jeszcze warczy w transporterze. W domu mu mija ale ja mam któryś palec przegryziony... Staram się trzymać gada lewą. Szczególnie się obrusza na mierzenie temperatury - wiecie gdzie się wtyka termometr? Kocur ma swój honor i nie pozwala. Wtedy lecą palce.

Jest inwalidą, ale bestia silna i waleczna. Do tego jest duży i wysoki. Taki gepardzik.
Odiś się już dobrze zagnieździł i jak strzeli łapą to drugi kot leci w przestrzeń... Ale tak w ogóle to jest kochany, tylko nie można mu wchodzić w granice. Kłopot w tym, że je zmienia.

no to też się wetnę, i zaśmiecę

należałam też do tych milionów ,
na maszynie nauczyłam się wcześnie, bo tatuś mi kazał pisać przez 15 minut dziennie jak byłam jeszcze w liceum,
nienawidziłam tego, ale przydało się bardzo /dzięki tatusiowi/,
tłukłam potem w domu różne prace doktorskie i habilitacyjne /pracowałam w resorcie medycznym/ za dobre pieniądze :piwa:

Wstyd powiedzieć, ja takie prace pisałem, ale ręcznie. :wink:

Nie mówcie nikomu, bo w zachodzie życia trafię do tiurmy i co z kotami?
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Aha! Kiedyś miałem zbliżenie z nadzwyczajną maszyną. Nie miała dźwigni z czcionkami tylko taką obrotową głowicę z całym alfabetem. Niemiecki wynalazek. Nikt inny by tego nie wymyślił. I miała elektryczny napęd!

Villentretenmerth pisze:Wstyd powiedzieć, ja takie prace pisałem, ale ręcznie. Nie mówcie nikomu, bo w zachodzie życia trafię do tiurmy i co z kotami?
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Aha! Kiedyś miałem zbliżenie z nadzwyczajną maszyną. Nie miała dźwigni z czcionkami tylko taką obrotową głowicę z całym alfabetem. Niemiecki wynalazek. Nikt inny by tego nie wymyślił. I miała elektryczny napęd!

Na takiej tez pisalam jak pracowalam w PHZ"Balltona" - tylko zapomnialam jak sie takie cus nazywalo - a w piwnicy stoi do dzis elektryczna walizkowa :lol:

nawet psu na bude sie nie zda :wink:

Ile to wspólnych rzeczy można wynaleźć. Szkoda, że wszystko już o dupę potłuc. To był chyba "Rheinmetall"

Pamiętam takie maszyny. Nie pisałam na nich, bo były rzadkością, miały długie wałki i przysługiwały ksiegowym. To nie musiał być dokładnie ten sam model ale pokrewny, bo też z głowicą.
Masz rację Smoku - wiele rzeczy, które jeszcze na początku lat 90 uznano by za cenną umiejętność, dziś można o kant potłuc. Powoli wypadamy już z obiegu, ale policz sobie - to było wtedy, kiedy rodzili się ci, którzy nas teraz eliminują. Nie wszyscy mają predyspozycje do zakładanie firm, przekwalifikowań po 40 i tym podobnych. Ci z nas, którzy to potrafili, po prostu to zrobili. Ztrsztą nie widzę powodu, dla którego skończywszy studia i pracując w wyuczonym zawodzie, mam się czuć gorsza? Bo nie mam porsche'a? :mrgreen:

Nie da się żyć w tym domu. Przed chwilą Bercik upolował muchę, zieloną, "gówniarkę", była chyba większa niż ludzkie oko. Zeżarł i przyszedł się przymilić. Ohydny kot. Sięgam po przyniesioną świeżutką pizzę a w pudełku siedzi Maruda i wyżera krewetki. Zakradł się ukradkiem. Nie wiem co wymyśli Odik, już się boję. :strach:

Ładny dzień.

"I tak człowiek trafił na kota"III ZŁOTY SMOK ODSZEDŁ [*]

Kto przegląda forum