Mami i pustka- żegnaj Cosieńko...

Zrobisz na pewno wszystko tak, żeby było najlepiej

Jak Cosia?

Chikita pisze:Mi polecano Vetomune, kupiłam, ale nie chce jeść i cała paczka leży. Jeśli Wam się przydadzą mogę odstąpić.

Ale to chyba na odporność, a nie witaminy?

Cosia jest szczęśliwa, jest najszczęśliwszym kotem na świecie. Uszko wygojone, poza jeszcze podobno malutkim miejscem pod jednym strupkiem. Pani doktor sugerowała, żeby może ten kołnierz jeszcze ponosić, ale to jest po prostu niemożliwe. Zdjęłyśmy i obserwujemy. Nie interesuje się uszkiem w ogóle i niech tak zostanie. Za to mamy mruczenie, chodzenie po ogrodzie, pokładanie się w trawach, zwiedzanie wszystkich miejsc, do których nie zaglądała przez miesiąc a przede wszystkim wielkie mycie i pucowanie każdego skrawka futerka. Jakież to cudowne umyć pupę po miesiącu :1luvu:

. I pić wodę nie mocząc kołnierza! I jeść z miseczki samodzielnie! Wszystko jest takie piękne i interesujące, nie, nie pójdę spać o ósmej, będę siedziała w koszyku na tarasie i obserwowała ogród, do teraz!
Zabrałam przed chwilą rozmruczaną Cosię do domu, jej się aż oczka śmieją, jest taka wdzięczna! Cosia odżyła. Miesiąc w kołnierzu to była dla niej wieczność. Ja już nie mogłam patrzeć na nieszczęśliwego kota, Cosia ma być szczęśliwa.
Pytałam również o polecany przez Zuzę specyfik. Otóż nie. Żadnych witaminowych leków albo wspomagaczy, tam są przeważnie w składzie witaminy B. Witaminy B karmią nowotwory. W wypadku Cosi nie wolno!
Chikita, dziękuję, o Vetomune też zapytam, jednak trzeba pytać. To suplement? Ja suplementy omijam, nie ufam im. Ale zapytam.
Z Silverem nie wyszło niestety

. Ulv się nie pojawiła, widocznie coś ważnego wypadło. Sama nie ogarnę. Jeszcze na jutro ten boks zarezerwowałam, ale nie wiem co by się musiało stać, żeby znalazł się w nim Silver. Pozostaje nadzieja, że on jednak czyjś wychodzący :roll:

. Szkoda kota

Jutro upał sakramencki we Wrocławiu podobno. Nie lubię.
Ale nawet po upale, wieczorem, jest bardzo przyjemnie. A w ogrodzie...w ogrodzie sypnęło jeżami

.
Czekając w Hiltonie aż Cosia zadecyduje, że w końcu pójdzie spać, obserwowałyśmy co w trawach piszczy. A to Godoty! A jeden malutki, taki wielkości dużego jabłka, cudny!!!! :1luvu:

Wodę im zostawiłam, bo sucho bardzo jest. I troszkę jedzenia też.
Godotów pilnuje Nulka, a my powoli układamy się do snu. Bez kołnierzy!!!!

Jak cieszą takie dobre wieści.

zuza pisze:
Chikita pisze:Mi polecano Vetomune, kupiłam, ale nie chce jeść i cała paczka leży. Jeśli Wam się przydadzą mogę odstąpić.

Ale to chyba na odporność, a nie witaminy?

Na podniesienie odporności zestaw witamin, u Cosi byłoby wskazane coś dawać. U nas było wskazanie dawania przy qpnych przebojach, bo stres i sterydy, ale nie jadła. Tak samo jak NeuroSupportu też nie chce. Musze dzielić kapsułkę na 2 razy :evil:

Czitka to suple z VetExpertu. Działające, u nas się sprawdzają, w sensie suple VetExpert, marka :wink:

. Tylko nie działają od razu :wink:

trzeba poczekać. U nas VetoSkin zaczął pokazywać rezultaty po zjedzeniu chyba połowy opakowania.

Jak dobrze czytać "o szczęśliwej Cosi"! Cosieńko, niech tak zostanie!

Szkoda, że z Silverem się nie udało. Może Ulv jeszcze się odezwie. Szkoda kota.Ale Ty sama nie poradzisz.

Szkoda, że Silver nie dał się złapać

Dobrze, że Cosieńka odżyła. Niech już nic nie odrasta.

O jak to dobrze że Cosia już uwolniona i szczęśliwa

Ona myślała pewnie że już na zawsze będzie miała abażur na głowie i wcale jej się to nie podobało. I umyć się można, i jeść normalnie i nic nie uwiera - to i mruczeć się od razu zachciało :1luvu:

A z Silverem - smutno że się nie udało, to nie takie proste kiedy jest niewiele czasu, a jeszcze samemu to już w ogóle. Ale może jeszcze się uda, a może znajdzie się ktoś kto Silvera jednak przygarnie...
Dobrej nocy bez kołnierza:)

Szczęście Cosi to podstawa! Chwilo trwaj

Jak bardzo się cieszę że Cosia już bez kołnierza, że uszko zarośnięte jak trza, że Cosia może znowu cieszyć się życiem wesołej staruszki

Ty na pewno też odetchnęłaś!

Z Silverem się pomyśli, na spokojnie.
Może być i tak że jesli łapa będzie mu bardziej dokuczała to zacznie bardziej się kręcić wokół Ciebie - szukając pomocy.
Idealnie by było gdyby dał się jednak chłopak złapać, może ma chipa?
Można by go też ogarnąć zdrowotnie, zobaczyć co się dzieje.
Mógłby chłopak bardziej być pomocny w temacie samozłapania...

Ale teraz najważniejsza jest Cosia.
Jak dobrze że już bez kołnierza

Jaki piekny opis wieczora i Cosi w naturalnym wydaniu, chwilo trwaj

czitka pisze:Chikita, dziękuję za propozycję Zylkene dla Cosi, ale tak myślę na co by to miało pomóc, nie znam leku.
Cosia jest teraz jak taki zwiędnięty kwiatuszek, ona jest mocno wyluzowana i spokojna, dodatkowa działka chyba niepotrzebna . Jej coś na wzmocnienie by się przydało, schudła mi sporo przez miesiąc a je bardzo ładnie...Witaminki jakieś, nie wiem, zapytam jutro weta...Może nerki siadają, dwie narkozy w ciągu miesiąca, tyle stresu... Może nie tyle choroba podstawowa co ten kołnierz właśnie, bo cała postawa Cosi, kręgosłup, wszystko się inaczej układało...no nic, pomyślimy.
A co do wieku i kolejnych kotów- święta racja niestety. Moim zdaniem po przekroczeniu 60-ciu lat, gdy się ma tylko dwie ręce i nie ma żadnej pomocy w opiece wymiennej nad czworonogiem, nie powinno się absolutnie przygarniać kolejnych zwierząt. Moje koty, moje ukochane koty, żyły bądź żyją średnio 18 lat, Cosieńka dobija teraz do 19-tu. Jakby nie liczyć czasu życia ewentualnych kolejnych kotów, to... .
Ale zostawmy tematy delikatne, bo się dziwnie przed spaniem robi.
Silvera nie było. Zostawiłam pułapkę, czyli kotowi dziurę w jedną stronę a za nią pachnącą wędzoną makrelę. Trochę mało, bo większość zjadła Cosia, Cosi teraz wolno wszystko. Ciekawe kogo zastanę rano w pokoju obok...