Nulka i goście. Who is who?

[egwusia]

To Charzykowy koło Chojnic.
Rudych kotów, całkiem dzikich zalęgło się trochę.
Aktualnie wszystkie wycięte.
Ostatnie młode były w 2020r.

Czereśnie jeszcze powinny dotrzeć, ale pewnie większość zgnije, niestety .

[Silverblue]

Ale piękne zdjęcie, cztery rudzielce i czereśnia, a wszystko piękne i dorodne

[jolabuk5]

Oczywiście, Kuzyn powinien mieć swój dom gdzieś w pobliżu i tylko wpadać z wizytą. Ale fajnie by było, gdyby Nulka miała znajomego, którego się nie boi.

[MB&Ofelia]

Mniam, pojadłoby się czereśni. W pracowym ogródku mamy ptasią czereśnię. To nie to samo i większość zjedzą ptaki, ale te parę czeresienek się skubnie. Tylko na razie jeszcze mocno niedojrzałe.

[czitka]

Te czereśnie u egwusi i u mnie to wcześniejszy gatunek, pyszne są, takie żółte z lekkim czerwonym nalotem. Na te klasyczne czerwone trzeba jeszcze poczekać, oby Ci szpaki nie zjadły
A teraz króciutko o relacji Nulka-Kuzyn i jak to zinterpretować
Wracam na rowerze do domu koło ósmej, widzę, że Nulka siedzi nieruchomo u Czekolady za płotem.
Robię sporo hałasu tym rowerem, furtkę otwieram, gadam do niej, żeby może do domu, bo kolacja, bo przyszłam, bo jak się czuje, co słychać, a ona nic . Ani drgnie, ani nie spojrzy, nie słyszy mnie i nie widzi. Kompletnie zero jakiejkolwiek reakcji. To się zaczęłam przez ten płot przyglądać dokładniej o co tutaj chodzi i okazało się, że w identycznej pozycji, identycznie nieruchomo, w odległości góra trzech metrów, siedzi Kuzyn. Równie nieobecny. Tak siedzą i na siebie patrzą.
No to poszłam sobie do domu, resztę widzę z okna w pokoju. I tak siedzieli dokładnie godzinę i dziesięć minut . Potem przyszedł Mietek i wszystko popsuł, Kuzyn Mietka się boi.
Siedzieli tak bo co?

[jolabuk5]

Może fascynacja?

[izka53]

czytałam kiedyś, że tak wygladają spotkania kotów - w wiekszym stadzie nawet. Siadają w kółku i siedzą. I siedzą, i milczą. I oznacza to, że się lubią. Porozumiewają się podprogowo ?

[egwusia]

Też czytałam o zjawisku pt kocie sejmiki. Takie spotkania na neutralnym gruncie.
Ale w grupie, więc wydawało mi się, że muszą być minimum trzy koty .

Ale zjawisko jest znane i opisywane, to pewne.

[Silverblue]

Piękne to kocie porozumienie między Nulką a Kuzynem. A Mietek bardzo nietaktowny
Ciekawe ile by tak jeszcze siedzieli patrząc sobie w oczy.

[Wojtek]

(...) To się zaczęłam przez ten płot przyglądać dokładniej o co tutaj chodzi i okazało się, że w identycznej pozycji, identycznie nieruchomo, w odległości góra trzech metrów, siedzi Kuzyn. (...)

To mogło być znacznie mniej niż 3 metry - czitka kiedyś pisała, że ma w ogrodzie kilkudziesięciometrową jabłonkę.

[MB&Ofelia]

Ja też słyszałam o tych kocich "sejmikach" i co ciekawe, widziałam kiedyś coś takiego w wykonaniu dwóch kotów - Ofelii i kota spod bloku rodziców. Ofelia wtedy jeszcze chodziła na smyczy. Koty usiadły w odległości 2-3 metrów od siebie i nawet na siebie nie patrzyły, po prostu siedziały. Po jakimś kwadransie oba wstały i rozeszły się w różne strony. Do dzisiaj się zastanawiam, czy tym drugim kotem nie była mamuśka Ofelii.

[Silverblue]

(...) To się zaczęłam przez ten płot przyglądać dokładniej o co tutaj chodzi i okazało się, że w identycznej pozycji, identycznie nieruchomo, w odległości góra trzech metrów, siedzi Kuzyn. (...)

To mogło być znacznie mniej niż 3 metry - czitka kiedyś pisała, że ma w ogrodzie kilkudziesięciometrową jabłonkę.

To rzeczywiście koty mogły siedzieć bliżej siebie

[Gutek]

Gdyby ktoś szukał, to dziś do 20 można zalicytować "Tygrysy" z autografem Autorki
https://www.facebook.com/share/p/1GMnf5uhqL/

[izka53]

gdyby ktoś był chetny, a nie miał Fb, to mogę pośredniczyć.

[czitka]

Nie kupujcie tego, to książka błędów i wypaczeń
Za to opowiem, jak sama sobie zrobiłam wczoraj jesień średniowiecza .
Było zimno i padało. Wieczorem. Nulka gdzieś przepadła, przyjdzie mokra i zmarznięta, to ja jej napalę w kominku!
Wrzuciłam do kominka cztery klocki, takie trocinowe, rozpaliłam. Zrobiło się ciepło, a nawet bardzo ciepło. Dorzuciłam piąty, bo nie wiadomo, kiedy wróci. I nagle jak mi buchnęło w środku, mało drzwiczki nie wyskoczyły razem z szybkami. I zasyczało, trochę zakopciło, ale pali się dalej.
Nie znam się na buchających kominkach, ale prawdopodobnie ciśnienie się zrobiło w kominie od tego ciepła, ognia i deszczu.
Postanowiłam zgasić to wszystko, bo będzie nieszczęście w nocy. Ale jak
Wymyśliłam, że będę wyjmować te rozżarzone kawałki opału z kominka i topić w garnku z wodą, wiadra nie posiadam. Tak też uczyniłam za pomocą łyżki do wybierania klusek. Dużo tego było i należało systematycznie, wielokrotnie. Już pomijam fakt, że trochę rękę mi parzyło, w kominku gorąco .
Potem garnek tej syczącej papy wynosiłam do kuchni i wylewałam do sita metalowego na zlewie, jak całkiem ostygło, to porcja za porcją wyrzucałam do kubła ze śmieciami. Czarną mazią uwalony już był cały zlew, szafki i podłoga, a w kominku ubywało powoli .
Po około godzinie wizja wysadzenia pionu kominowego, podpalenia domu i uduszenia się przez sen została oddalona, sytuacja opanowana .
Poszłam do łazienki umyć ręce, patrzę w lustro...a to nie ja . Wiem, że jestem ciemnej karnacji ale nie aż tak . Białe były tylko białka oczu. Reszta czarna. Ręce też. Wszystko też. Włosy sztywne.
Cała byłam w sadzy, ale to jeszcze nic. Okazało się niebawem, że w sadzy jest dosłownie całe mieszkanie. Meble, zasłony, podłogi, ściany, sadza jest wszędzie
Calutki prawie dzień dzisiaj sprzątałam, końca niestety nie ma.
Nulka w nocy nie przyszła. Wróciła nad ranem, pewnie spała w Hiltonie.