Milka, Kropka, Frodo i Frycek. Część 8.

No właśnie - "biedny Michał" !
Nie przekonasz kotka,
już widzę te dzwoneczki na kolejnych fotkach :roll:

Nasze koty też nam TO robiły, aż się postarzały.
Na szczęście rzadko.
Bardzo przykro było, bo Marek też ptaszkolubny.

No, wujek Michał, to pewnie przygotuje takie dzwony, każdy o wadze 1,5 kg, które kotki będą targać na obróżkach :twisted:

a jak będzie padac to kotki dostaną swoje pelerynki?
Maru dostal

http://sisinmaru.blog17.fc2.com/blog-entry-578.html

Jaka fajna pelerynka

Chcę dla Gagata :lol:

Ja tylko na chwilkę

Teraz wiesz Joasiu jakie schizy przeżywałam na haciendzie kiedy nie wiedziałam czy jeszcze mam kota czy wolność wybrał :wink:

Avian dobrze pisze - tak już będzie...
Napisz co u Frycka póki na łączu jestem - ŁADNIE proszę :1luvu:

AYO pisze:Napisz co u Frycka póki na łączu jestem - ŁADNIE proszę

A wrąbał na spółkę ze mną śmietankową kaszkę firmy Smakija, leży mi na kolanach, przeszkadzając okrutnie i mrucy :1luvu:

JoasiaS pisze:
AYO pisze:Napisz co u Frycka póki na łączu jestem - ŁADNIE proszę

A wrąbał na spółkę ze mną śmietankową kaszkę firmy Smakija, leży mi na kolanach, przeszkadzając okrutnie i mrucy

ach jak ja Go uwielbiam :1luvu:

MarciaMuuu pisze:No, wujek Michał, to pewnie przygotuje takie dzwony, każdy o wadze 1,5 kg, które kotki będą targać na obróżkach

Jednak ujmę się za koteczkami....
...niech Wujek do tych dzwonów kółeczka dorobi, pliiisss :ryk:

alus1 pisze:
JoasiaS pisze:
AYO pisze:Napisz co u Frycka póki na łączu jestem - ŁADNIE proszę

A wrąbał na spółkę ze mną śmietankową kaszkę firmy Smakija, leży mi na kolanach, przeszkadzając okrutnie i mrucy

ach jak ja Go uwielbiam

Uwielbiałbyś jeszcze bardziej, jakbyś widziała jak sam podsuwa mi do swój łebek do całowania :lol:

Straszny z niego przytulak :1luvu:

. Uwielbiam takie koty :wink:

Twój Ci on :1luvu:

Wierzę w Ciebie - znajdziesz rozwiązanie :ok:

graszka_gn pisze:
MarciaMuuu pisze:No, wujek Michał, to pewnie przygotuje takie dzwony, każdy o wadze 1,5 kg, które kotki będą targać na obróżkach

Jednak ujmę się za koteczkami....
...niech Wujek do tych dzwonów kółeczka dorobi, pliiisss

Chwilowo koty mają odpuszczone te dzwonki. Dziś rano przyniosły nam dwie żywe mychy w prezencie

. Dochodzimy do perfekcji w łapaniu tych myszy w plastikowe pudełko. Ja naganiam, Michał łapie i wynosi na zewnątrz. Myślę, że zaczynamy już dorównywać kotom w trudnej sztuce polowania

AYO pisze:Wierzę w Ciebie - znajdziesz rozwiązanie

Na razie czekam do późnej jesieni. Niech się kolega porządnie hormonalnie wyciszy i zobaczymy co dalej

JoasiaS pisze:Uwielbiałbyś jeszcze bardziej, jakbyś widziała jak sam podsuwa mi do swój łebek do całowania
Straszny z niego przytulak . Uwielbiam takie koty

JA już Go wielbię Joasiu :1luvu:

u mnie Nerysek się taki robi troszkę, coraz częściej domagając się uwagi i miłości, mruczy już na smaą myśl o mojej dłoni na łepku :1luvu:

JoasiaS pisze:
Chwilowo koty mają odpuszczone te dzwonki. Dziś rano przyniosły nam dwie żywe mychy w prezencie . Dochodzimy do perfekcji w łapaniu tych myszy w plastikowe pudełko. Ja naganiam, Michał łapie i wynosi na zewnątrz. Myślę, że zaczynamy już dorównywać kotom w trudnej sztuce polowania

no to musi być cudny widok szczególnie przy porannym zaspaniu :ryk:

alus1 pisze:
JoasiaS pisze:Chwilowo koty mają odpuszczone te dzwonki. Dziś rano przyniosły nam dwie żywe mychy w prezencie . Dochodzimy do perfekcji w łapaniu tych myszy w plastikowe pudełko. Ja naganiam, Michał łapie i wynosi na zewnątrz. Myślę, że zaczynamy już dorównywać kotom w trudnej sztuce polowania

no to musi być cudny widok szczególnie przy porannym zaspaniu

No jest, ale jakoś musimy sobie radzić z tymi kłopotliwymi prezentami :lol:

Czasami zdarzają się sytuacje, kiedy cieszę się, że Michał poświęcał tak wiele czasu naszym kotom, wymyślając im przeróżne zabawy. Zauważyłam, że wszelkie jego działania odbierane są przez nie jako forma kolejnej, fantastycznej zabawy i czasem okazuje się to bardzo przydatne :-)

.

Przedwczoraj po południu deszcz lał wielkimi strugami, a koty były wyraźnie nieszczęśliwe, nie mogąc wyjść na zewnątrz :roll:

. Najbardziej marudziła Kropka. Michałowi oczywiście zrobiło się jej bardzo żal, więc w ramach uatrakcyjnienia jej czasu, wsadził ją na szafę, by sobie tam powęszyła i trochę pogapiła się na świat z wysoka, jak to koty lubią ;-)

.

Nasza szafa ustawiona jest chwilowo w pomieszczeniu, które docelowo ma być garderobą z półeczkami, wieszakami, itd.:
Obrazek

Ponieważ na jednej ze ścian znajduje się zamaskowana płytą gipsową rura, szafy nie udało się całkowicie dosunąć do ściany:
Obrazek

Stoi w pewnym oddaleniu od niej, tworząc pokaźną szparę. Tak to wygląda z góry:
Obrazek

Nie wiem, co strzeliło Kropie do łba, że postanowiła nagle pozwiedzać niezwykle atrakcyjną szczelinę :roll:

. Zorientowaliśmy się, że kotka tam siedzi dopiero po dłuższej chwili, gdy widząc, że nie da rady sama wrócić, zaczęła rozpaczliwie drzeć japę :twisted:

.

Ponieważ szafy nie da się odsunąć bez wcześniejszego, dość skomplikowanego demontażu, Kropie groził dłuższy areszt w dziurze. Panika kota narastała, a my gorączkowo zastanawialiśmy się, jak ją w miarę szybko uwolnić :roll:

.

Michał przypomniał sobie, że gdy koty były małe, też podsadzał je na szafę, do której na wyprostowanych rękach podstawiał później windę z płaskiego wiklinowego kosza. Koty radośnie właziły na kosz i jechały w dół, tylko po to, by za chwilę znów pojechać w górę windą unoszoną siłą mięśni wujka KOwca :lol:

. Pewnie nie muszę dodawać, że mogły tak jeździć aż do całkowitego zamęczenia operatora dźwigu ;-)

.

Tym razem Michał również postanowił zamienić całe zajście w zabawę, używając wiklinowego koszyka, który odszukałam w domku ogrodowym. Winda została napełniona przynętą ;-)

i pojechała do zawodzącej Kropy
Obrazek

Głupi kot na szczęście w mig przypomniał sobie zabawę z dzieciństwa i, po dokładnym obwąchaniu windy, zechciał do niej wskoczyć :ok:

. Dzięki temu Michał wyciągnął ją bez większych problemów zza tej nieszczęsnej szafy. Ponieważ Kropka zajada stres, opuściła windę, dopiero po dokładnym opróżnieniu czerwonej miseczki:

Obrazek

Milka, Kropka, Frodo i Frycek. Część 8.

Kto przegląda forum