Emil Fart i Filip Fant w jednym stali domu - już nie :(

[Majorka]

Fraszko, a w jakim wieku jest Filipek? Cieszę się ogromnie z tak łagodnego przebiegu zapoznawania się obu panów i czekam na dalsze wieści!

[carmella]

Po takim spokojnym przywitaniu to chyba prognozy na dalesze zgodne zycie sa

[Fraszka]

Wczoraj było jeszcze zakraplanie oczu Filipa. Wyszło mi dość nieporadnie, robiłam to wczoraj pierwszy raz i oboje byliśmy nieco zestresowani, ale jakoś poszło. Był też bliższy kontakt obu kotów... przez wąską szparę w drzwiach. Emil syknął, a Filip próbował łapkami otworzyć drzwi. Chwile tak dałam się im pomierzyć wzrokiem i nie zauważyłam złych zamiarów.
Noc minęła spokojnie. Filip w mojej sypialni sam, a ja z Emilem w dużym pokoju na kanapie. Trochę płakał, jak wyszłam, tłukł się po katach, ale po pewnym czasie się uspokoił i pewnie zasnął po męczącej podróży.
Emil natomiast zachował stoicki spokój, starym zwyczajem wtulił się we mnie i też zasnął. Ja najdłużej po tych emocjach nie mogłam zmrużyć oka, ale w końcu i mnie Morfeusz ukołysał do snu.
Rano, jak tylko Filip mnie usłyszał zaczął nawoływać, a Emila zainteresowanie dziś bardziej wzrosło - stał pod drzwiami i nasłuchiwał z pewnym zdziwieniem, kto tam tak wrzeszczy.
Teraz Filipek siedzi już rozluźniony na moich kolanach, ale jest baaarrrdzo ruchliwy - żywe srebro. Wydaje mi się nawet nadpobudliwy, co mnie bynajmniej nie dziwi po jego przejściach, przeprowadzkach i w pierwszych godzinach w nowym, nieznanym jeszcze miejscu. Myślę, że po tygodniu, dwóch się uspokoi, a zabieg załatwi resztę niepokoju.

Piszę już tego posta od co najmniej godziny... szybciej się nie da w towarzystwie Filipa.
W tym czasie zauważyłam kilka nowych postów w wątku - dziękujemy za zainteresowanie.
Majorko, Filip ma podobno półtora roku. Wiem chyba o czym myślisz ale mam nadzieję, że mu to nie pozostanie.

Idę teraz zobaczyć do Emilka...

Pozdrawia Fraszka z bandą dwojga

[smilla]

Będzie dobrze Za szybkie porozumienie Emilka I Filipka

[Majorka]

Ja najdłużej po tych emocjach nie mogłam zmrużyć oka, ale w końcu i mnie Morfeusz ukołysał do snu.

Morfeusz sypnął złotym pyłem
i Fraszka zasnęła z Emilem...

Majorko, Filip ma podobno półtora roku. Wiem chyba o czym myślisz ale mam nadzieję, że mu to nie pozostanie.

Ja też tak myślę, spoko. Jeszcze młodziak

[Fraszka]

Morfeusz sypnął złotym pyłem
i Fraszka zasnęła z Emilem...

A Filip w budce na drapaku
Pomachał łapką im... a kuku

[Wawe]

Fraszko gratuluję i pozdrawiam obu panów.

[Fraszka]

Dziękuje Wawe, pozdrowienia przekazałam głaskami.
Filipek podrzemał na kolanach, czas na mizianie Emila - musi być sprawiedliwie.
Podpis uaktualniłam, wstawiłam na razie to, co mam w swoich zbiorach.

[Majorka]

Piękne chłopaki! Dobrze, że Ci rąk wystarcza - być może będziesz musiała głaskać obu jednocześnie! Ja czasem używam dwóch rąk i nóg, ale jak przyjdzie Miodusia - to nie wiem czym ją będę miziać (oczywiście, gdyby wszystkie na raz się domagały )

[emanka]

no nareszcie razem!!!

gratuluje
i powodzenia zycze w oswajaniu blizniakow!!

[Olat]

Jej
Kibicowałam w oczekiwaniach, a przegapiłam wielkie wejscie

Powodzenia dla Was!

[Beata]

[follow]

Gratulacje serdeczne
Fraszko, cieszę się bardzo a Fartow i Fantowi gratuluję takiej Pani

[Fraszka]

Dziękuję Wam, a jest czego gratulować.
Filip, to wspaniały, dorodny i typowy syjam z sylwetką prawdziwego sportowca, lśniącą jedwabistą sierścią, bardzo gadatliwy, ruchliwy i wielki pieszczoch. Nie potrafię tylko pojąć, jak można było dopuścić do takiego stanu oczek. Zakrapianie idzie mi już coraz lepiej. W czwartek minie 14-dniowa kuracja, muszę więc napisać e-maila do dr Elwiry po dalsze zalecenia. Poza tym, żadnych niepokojących objawów. Jeczecze jutro antybiotyk, a potem już tylko uodparnianie.
Jest cały czas w oddzielnym pokoju (tu mam komputer) i tylko przez szparę w drzwiach dwa razy dziś widział się z Emilem. Podejrzewam, że będzie tak, aż do zabiegu usunięcia pomponików, czyli jakieś 3 tygodnie. Boję się nie tylko ewentualnego ataku na ciapowatego Emilka, ale i ze względu na mozliwość znaczenia. Tu, oprócz materaca na łózku nie ma tapicerki, więc jakoś sobie poradzę, gorzej w dużym pokoju.
Dziś już nie jest taki dziki, jak wczoraj, wyciszył się nieco, chociaż jak wchodzę i wychodzę z jego pokoju, to głośno narzeka na swój los.
Drapak wreszcie jest w pełni używany, co mnie najbardziej cieszy.

Pozdrawiam i idę na zasłużony wypoczynek.

[Funia]

Śliczne koty! Będzie dobrze!