Szarotek /Leoś w DS

rozumiem

zofia_coco pisze:Mogę jedynie powiedzieć, że Szarotek reaguje na zmianę natężenia światła. Jednak widzi na tyle słabo, że nie jest w stanie mnie dostrzec jeśli podejdę cicho do klatki (pewnie dostrzega jakiś cień nie wiedząc co to jest).Jest lękliwy w chwili gdy wychodzimy z jasnego pomieszczenia do gorzej oświetlonego, albo w chwili gdy nad jego głową przenosi się kuwetę...trzeba unikać takich sytuacji bo wtedy Szarotek się stresuje i próbuje uciekać w panice.

podpowiem, koty niedowidzące, jesli cokolwiek nad nimi przenosimy, nawet jesli nad łepkiem dłoń wyciagniemy do głaskania, boją sie i moga uciekać, a to dlatego,ze one to odczuwają jako zagrożenie, "widzą" walącą sie na nie jakąś masę, ciemniejszą niż otoczenie, sugeruje nawet, aby dłoń zbliżać do niego odwróconą spodem do góry i nie nad łepkiem, ale zbliżać ją tak, jakby się chciało pogłaskać go pod brodą, wtedy na pewno nie będzie się stresował, nie spada bowiem na niego cień zagrożenia od góry.
Mój slepaczek mimo przwyczajenia, znajomosci , ufności, 5 rok jestesmy razem juz :wink:

, czasem, gdy sie zapomnę i cokolwiek z góry nad nim przenoszę lub ktoś chce go pogłaskać i wyciąga rekę nad główką, jak zwyczajowo się robi, ucieka w panice...
a poza tym ślepaczki są najcudowniejsze, każdego dnia gdy widzę to moje ślepiątko, ciesze sie,że go adoptowałam -jako 4 kota wówczas i gdybym nie miała ich obecnie 6 w dodatku nieadopcyjnych, Szarotek byłby własnie tym kotkiem, z którym chciałabym spędzić życie-piekny burasek i jesli tak wywala brzuszek do pieszczot, musi mieć wesoły charakter i przyjazne nastawienie, byle nei trafił na kociego agresora, poza tym jest niemalże identyczny jak mój Rolfik

. Tak cudnym kotkiem był jeszcze Sonek [*] u Agn -nasz symbol klubu ślepaczków ...

Pani Zosi,
wysłałam do Pani pw.
Proszę o odpowiedź.
EJ

Nasz ślepaczek Kubuś cos tam widzi mimo, że okulista powiedział, że nie wiedzi i nie będzie widział.
Z moich obserwacji wynika, że do ślepaczków trzeba dużo mówić, wtedy czują się bezpieczniej. Kubuś kiedy się zagubi staje i pomiaukuje żałośnie. Ale kiedy tylko się do niego coś powie i zawoła to biegnie uradowany, że znów wie gdzie jest. Z innymi kotami dogadje się bardzo dobrze, nawet potrafi pogonić gnębioną Maleńką.
Bardzo rzadko zdarzają mu sie wpadki typu, ze nie trafi, ale zdarzają się. Jak był mały porobilam mu ułatwienia do wchodzenia na stołki i do tej poty z nich korzysta, bieda jest wtedy kiedy stołki sa przestawione i bliżej jest ten bez wykładziny na nodze. No i jeszcze ważne, żeby nie stosować gwałtownych ruchów, nie podnoić. Znienacka pogłaskany boi sie dopóki sie nie powie choćby słówka.
Siostra była teraz u nas pod naszą nieobecność i nie potrafiła odróżnić, który jest niewidomy. Bo Kubusiowe oczka wyglądają zupełnie normalnie, nawet mgiełka nie została.
Trzymam kciuki za Szarotka, zeby dobry dom się znalazł jak najszybciej.