Zaginiona OGRYNIA - już w nowym domu ze swoją przyjaciółką!

Też czekam z niecierpliwością i nie mogę się skupić w pracy :oops:

Moc dobrych myśli :ok:

Iwonka z pewnością udokumentuje spotkanie koteczek i będą zdjęcia, ale ja uważam, że poznają się i będą obie zadowolone, że mogły się zobaczyć, pobyć razem, na pewno tęskniły...

Jeśli miałby ktoś ochotę pomóc mi w takiej samej sprawie, zapraszam - viewtopic.php?f=1&t=127799&p=8609070#p8609070

ruda32 pisze:To już nie ważne kto jak zareaguje
ważne ,żeby udało się
Żeby Iwonka była szczęśliwa i tyle

Napisałam, że jestem ciekawa. A swoją drogą to też ważne, bo pomoże Ogryni w szybszej aklimatyzacji. Przecież to kotka bardzo nieufna, bardzo unikająca innych kotów, oprócz swoich dwóch przyjaciółek, która nigdy nie mieszkała w domu. To wszystko jest ważne, żeby stres był jak najmniejszy. Szczególnie, że u Iwonki oprócz Babuni jeszcze dwóch ,,łobuzów'' mieszka.
Iwonka napisała, że Ogrynia nawet odchodziła od jedzenia, gdy inny kot się zbliżał. Trzymała się na uboczu. O tym też świadczy jej samotne zasiedlenie piwnicy.

wiesz napisałam tak na dziś
że najważniejsze,żeby już były razem,żeby było po wszystkim
a później tak ważne ,żeby zgrała się ekipa

Kochane moje, za kciuki nie podziękuję, z wiadomych powodów - żeby nie zapeszyć.

Ze zdjęciami może być kłopot, bo dziki kot, gdy wchodzi do domu chowa się w kąt i potrafi przez kilka dni nie wyjść. Moja Piglunia [*] przesiedziała w kącie 4 dni, nawet się nie załatwiała do kuwety, wstrzymywała - a ja się bałam czy jej pęcherz nie pęknie.

Babunia posiedziała w kącie może 2 dni. Potem wyszła, wskoczyła na okno i tak na tym oknie siedzi codziennie, w dzień i w nocy. Schodzi tylko do kuwety, albo gdy robię jej na tym oknie porządek. Nawet na oknie je.

Ogrynia, która jest niezwykle lękliwa, najbardziej ze wszystkich dzikich kotów może przesiedzieć gdzieś w ukryciu sporo dni. A może obecność Babuni ją ośmieli?
Dodam, że wszystkie koty pochodzą z tego samego ogrodu, wszystkie się tam urodziły i wychowały i wszystkie się doskonale znają. Zabrakło tylko Justynki, bo umarła, jej dziećmi, gdy Justynia przestała się nimi opiekować, bo była znowu w ciąży

zajęła się właśnie Ogrynia.
Powinna je pamiętać.

Dzwoniła do mnie rano p.Kasia od porannego karmienia, koteńka jest spokojniejsza niż wczoraj, Kasia na nią woła po imieniu i dała dzisiaj podejść do siebie blisko. Więc jednak pamięta...

Kacperek [*] 02.12.2016 r.

Iwonko

, bardzo mocno ściskam kciuki i czekam.............będzie dobrze, musi być :ok:

Nie stresuj kici aparatem, bo one bardzo się tego boją. Po prostu nam wszystko opisz

Trzeba będzie jej dać dużo czasu, tyle ile potrzebuje. Doceni ciepło i bezpieczeństwo i zaufa.
Ja to wiem odkąd złapałam trzy tygodnie temu dzikiego Karolka.

Doczytałam....trzymam ogromne :ok:

marta-po pisze:Trzeba będzie jej dać dużo czasu, tyle ile potrzebuje. Doceni ciepło i bezpieczeństwo i zaufa.
Ja to wiem odkąd złapałam trzy tygodnie temu dzikiego Karolka.

Nigdy nie miałam domowego kota, wszystkie są dzikie. Chyba będę mogła być ekspertem od dzikich kotów zabranych do domu. To nie jest prawda jak kiedyś twierdziła wolontariuszka z Jokota, że "To znaczy co, mam teraz wziąć 2 dzikie koty i się z nimi bujać 15 lat??"

Trzeba zobaczyć dzisiaj te dzikie koty, a nie minęło nawet 1/10 z tych 15 lat. :kotek:

Trzymam za Ogrynię :ok:

Iwonka, niski ukłon i szacunek dla Twojej determinacji i cierpliwości. To jest potęga miłości.
Mam nadzieję, że będą one nagrodzonw w postaci Ogryni w Twoim domu.

Wzruszacie mnie, naprawdę. Przecież wszystkie kochamy koty, u mnie to nic wyjątkowego :oops:

95% kotów w moim domowym azylu, to dawne dzikusy. Dziś buzi buzi na powitanie, gdy pakuję się do łózka pchają się też jeden przez drugiego, odbywa wielki koncert "mruczenia", niektóre spią mi głowie (dosłownie). Kot jest dziki, dopóki nie pozna ciepła ludzkich rąk i poczucia bezpieczństwa. Wyjątki się zdarzają, są koty typu niedotykalskie przez wiele lat, ale to naprawdę wyjątki.

Agnieszko, intryguje mnie od dawna Kicia za TM

. Czy ona ma może na forum swój wątek? Rozumiem, że musiała być wyjątkowa. Bardzo wyjątkowa, skoro została w szczególny sposób wyróżniona.

Prakseda pisze:Trzymam za Ogrynię
Iwonka, niski ukłon i szacunek dla Twojej determinacji i cierpliwości. To jest potęga miłości.
Mam nadzieję, że będą one nagrodzonw w postaci Ogryni w Twoim domu.