Elisha i Beniamin - cz. II - kastracja z komplikacjami ;(

Miałam coś jeszcze napisać, ale się powstrzymała :d

Milena_MK pisze:
elianka pisze:Mniej waży od Sticzka, który jest młodszy

a Sticzek ile waży? Kurcze bo jak wczoraj wyszłam z gabinetu to aż z lekkim niedowierzaniem, że Beniamin goni Elishę pod kątem wagi...

ale przecież to całkiem inne rasy i chyba nie ma jak porównywać

Tak, wiem ale kurcze ona ma półtora roku i jest po sterylce, ten skubaniec ma dopiero 6,5 miesiąca. Devonki to drobna rasa, a ja go chyba tak utuczyłam

Ciekawe, jak to będzie po kastracji, chyba trzeba będzie troszkę ograniczyć jedzonko i zwiększyć ruch. Bo na razie ani jedzonka, ani ruchu nie ma ograniczonego

♥ Tosia ♥ razem od 24.11.12

Beniurku, trzymaj się dzielnie chłopaku! :mrgreen:

Zdaje się, ze Benio rozpocznie nowe życie wraz z nowym wątkiem

Trafne spostrzeżenie

Dzień dobry

Klarunia [*] 06.2004 - 10.02.2013 czekaj na mnie za TM

Milena rozumiem cię bardzo dobrze. Nasza decyzja o wzięciu kota rasowego też poprzedzona była chorobą i śmiercią mojej ukochanej koki Klary, która była z nami prawie 9 lat. Była zwykłym buraskiem z paskudnym charakterem, a jednak traktowaliśmy ją jak członka rodziny. Ostatnie dwa tygodnie jej życia też byłam na urlopie, odeszła w niedzielę w nocy. Do dziś zdarza mi się płakać, wystarczy drobna rzecz, która przypomni mi ostatnie jej chwile i się rozklejam. Po jej śmierci przez trzy tygodnie próbowałam dojść do siebie, płakałam tak często, że mąż zastanawiał się czy nie powinnam brać jakiś środków na uspokojenie (brałam chociaż się do tego nikomu nie przyznałam). Kiedy mąż zaproponował wzięcie drugiego kota w pierwszym momencie powiedziałam, że już nigdy nie chcę przeżywać tego co z Klarką, nie dałabym rady. Dlatego zdecydowaliśmy się na kota z hodowli, żeby mieć pewność, że nie jest obciążona żadną chorobą genetyczną, że rasa nie ma skłonności do chorób. Dlatego przeczytałam mnóstwo artykułów na temat żywienia kotów i staram się żywić ją jak najlepiej, sprawdziłam kilku weterynarzy i wybrałam tego, który najbardziej nam pasuje. Wiem, że to nie gwarantuje życia bez niespodzianek, ale zrobiłam wszystko co mogłam aby je ograniczyć. A zbawiam świat tak jak potrafię, dokarmiam koty na działkach (też jedzą BARFa i dobre puszki), pomagam dziewczynom podczas ratowania jakiś sierot lub chorych kotów. Robię tyle ile w danym momencie mogę. Kocham wszystkie koty i chciałabym, aby wszystkie miały ciepły kąt i ludzia do kochania, ale nie jestem Wiolettą W. i nie zamienię swojego życia i domu w schronisko.
Dziwne jest to, że nikt nie rozlicza właścicieli psów z powodu rasy jaką wybrali. Posiadanie psa danej rasy jest ok., bo ktoś takiego właśnie sobie wymarzył i nie musi się tłumaczyć dlaczego nie wziął kundelka.
Rozpisałam się i przepraszam za OT :oops:

Biedny Benio straci klejnoty :crying:

Marcyśka pisze:Dzień dobry

cześć Marcyśka

Dziewczyny, Benio oficjalnie jest umówiony na kastrację jutro na 10, tak więc ciężki dzień przed nami. I pomyśleć, że mąż wczoraj wieczorem tylko o tym wspomniał, pomysł zaświtał mi w głowie, dzisiaj przeczytałam o Stichusiu i stwierdziłam - trzeba działać!

Dzwoniłam do mojego znajomego - on przeprowadzi kastrację, więc jestem o tyle spokojniejsza. I uspokoił mnie, powiedział że powikłania baaardzo rzadko się zdarzają. Poza tym ja będę go miała na oku - w końcu mam urlop i choć jeżdżę po lekarzach to i tak częściej jestem w domu, niż mnie nie ma.

Kurcze - mój synuś będzie bez jajeczek!

Aga - właśnie przeczytałam. Wiesz, że dokładnie to samo mnie od dłuższego czasu zastanawia. Właścicieli kotów rasowych się wrzuca do worka pt. "snob", natomiast nigdy nie spotkałam się z czymś podobnym jeśli chodzi o psy.