Franio, Tosia i Tymianek. Pędzelek['] /dużo fot

Kciuki

Pędzel w lecznicy.
Stan - bardzo cieżki.
Nagle położył się, zaczął dychać i z pyska leciała mu ślina.
Jak stałam tak wyleciałam do lecznicy, na śreniawitów bo najbliżej.
Został tam na razie, czekam.
Anemia, obniżona temperatura, niskie ciesnienie, problemy z oddychaniem.
Leży pod namiotem telnowym, dogrzewany, dostał adrenaline i steryd (nie wiem jaki), jak mu nieco sie poprawi ciśnienie spróbują mu złożyć wenflon i zrobić częściową transfuzję.

Boję się bardzo. Mają dzwonić po 14.

Błagam, nie Pędzel, nie moje najukochańsze serce. :crying:

Pędzelku, złamałeś mi serce

[']

Przepraszam że nie miałeś dłuższego życia. Nie wiem jak ja sobie ułoże swoje bez ciebie.

:crying:

O nie... słodki Pędzelek... :cry:

[']

http://dragcave.net/user/beznadziejna

Ais, przykro mi bardzo, bardzo :cry:

niestety wiem, co czujesz, mojego sloneczka tez juz nie ma...

Pedzelku[']

Generalnie nie udało się mojego słonka ustabilizować oddechowo, mimo namiotu tlenowego i rurki, dostał obrzęku płuc i odszedł

nie wiadomo co to. moze wirus. wg weta raczej jest niezwykle mało prawdopodobne, że to ten podjadany ostatnio żwirek.
nie było żadnych objawów poza własnie tym zwirkiem i zjadaniem od kilku dni nieco mniejszych porcji. ale poza tym wszystko było ok... wyglądał ładnie, żwawy był, przychodził co wieczór i co rano poudeptywać mnie na łózku....

jest mi strsznie smutno a wiem, ze ten smutek sie dopiero zacznie.

jest mi smutno, że nie miał u mnie dłuższego życia. niby logicznie wiedziałam, ze on prawdopodobnie odejdzie najwcześniej z moich kotów, ale nie aż tak szybko, był u mnie tylko niespełna 4 lata...
Jest mi smutno ze w ostatnich minutach nie zajmował się nim jeden z moich zaufanych wetów, ale nie było na to szans... zresztą i tak pewnie by to nie pomogło. o transfuzji nie było nawet co mówić, bo nie dało mu siezałożyć weflonu, żyły, nawet jak sięudało je znaleć, pękały.

Odszedł w ciągu półtorej godziny od pojawienia się objawów. Wet mówi ze się z czyms takim nie spotkał jeszcze.
Mam nadzieję, że nie było przytomny, że nie cierpiał za bardzo.

Pędzelku, kocham cię bardzo, bardzo. Byłeś moim najukochańszym kotem. Mam wyrzuty sumienia że nie umiałm ci zapewnić dłuższego życia, choć logika podpowiada że nic nie mogłam zrobić. Potem napisze wiecej , jak bede w stanie cos składnie napisać.

Ais, bardzo Ci współczuję.. :cry:

Ewa, wiem, że nic Cię teraz nie pocieszy

Ale powtórzę - Pędzel miał u Ciebie cudowne życie. Dostał kredyt dzięki safiori, dzięki wyrwaniu z potwornych warunków, a Ty zrobiłaś wszystko i jeszcze więcej, by mu pozwolić z tego kredytu korzystać.
I wiem, wiem to na pewno - był z Tobą szczęśliwy, kochał Cię ogromnie.

Miałam okazję poznać Pędzelka, tego wyjątkowego kocurka o uśmiechniętej twarzy i oczach pełnych ufności i bezwarunkowej miłości do swojego człowieka.
I mnie podczas odwiedzin zawsze obdarzał swoim urokliwym spojrzeniem, swoją obecnością.
Do widzenia, puciaty kotuszku [']
Nie zapomnę Cię.