Moje koty I/XX coup de foudre i pustka

[Katarzynka01]

O aurze nic nie mów... Musiałam na szóstą do roboty przyjechać... Bo potem tzn. teraz już się nie daje

Nie wiem co lepsze/gorsze. My przy komputerze, też średnio.

Kurcze, zupelnie przegapilem ten watek i teraz mam 110 stron do czytania 0_0

Nawet nie wiem co powiedzieć
Nic nie powiem, sam zobaczysz

Juz zobaczylem. Piorunek. Ech :/

Niestety, nie tak miało być
Staram się nie rozdrapywać

[Lifter]

Coz powiedziec...
Wspolczuje.
Sam do dzis wspominam jak probowalem utrzymac przy zyciu moze 5 dniowa kicie znaleziona na dworze (nawet nie wiem czy ona czy on), i wszystko szlo pieknie, po czym sepsa, i sru, w 12 godzin po malentasie.
10 lat temu a tkwi w sercu.
I zal malutkiego krotkiego zycia, ktoremu nie dano szansy.

[Katarzynka01]

Tkwi jak zadra
Ja cały czas śpię bliżej ściany, żeby zostawić Piorunkowi jego ulubione miejsce do spania, na moim karku.
Do dupy, podsumowując.

Kiedyś miałam taki nieprawdopodobny przypadek. W Aleksandrii. Kocica przyniosła nam swoje kociątko, maleńkie, jeszcze ślepe. Może miało kilka dni (płeć nie rozpoznana). Bardzo się zaangażowaliśmy w opiekę nad maluchem i ta opieka nam zupełnie nie szła Nie było też specjalnego mleka, a z urządzeń do karmienia zwykła pipeta.
Kocica miała nas pod kontrolą i po mniej więcej dwóch dniach odebrała nam kociątko. Po prostu przyszła pod drzwi kuchennej klatki schodowej i tak jak je przyniosła, tak odebrała.

[Katarzynka01]

Pochwalę się
Siedzimy nad ostatnią korektą, taką ostateczną, książki Justyna. Skład już jest, więc to w zasadzie taki ostatni szlif. Termin mamy do poniedziałku i już pójdzie do druku.


To opracowanie cmentarzyska w Patokach nad Bzurą, do którego mam wielki sentyment. Nie dość, że sama osobiście to kopałam na zmianę z Justynem, to jeszcze razem je odkryliśmy.
A to było tak. Prowadząc wykopaliska na odcinku planowanej A2, którejś niedzieli postanowiliśmy odnaleźć cmentarzysko znane z XIX wiecznej literatury. Miejscowa szlachta kolekcjonowała przedmioty wykopywane przy okazji prac polowych, a później nawet zdobywane poprzez, powiedzmy, wykopaliska. Powiedzmy, bo byli to amatorzy, kolekcjonerzy.
Szukaliśmy, chodziliśmy i nic. Istniejące, szczątkowe opracowania (bardziej tzw kolekcji niż materiału jako takiego) nie lokalizowały dokładnie miejsca. Ale teren piękny, malowniczo położony przy ujściu Rawki do Bzury więc tak krążyliśmy bez celu już, bo cel był jak się okazało niemożliwy do osiągnięcia. I nagle zauważyliśmy jakieś kupki ziemi na kamienistym ugorze. Podchodzimy bliżej, a tam leży miecz (pogięty rytualnie, ewidentnie ze stosu pogrzebowego bo z patyną ogniową), a kawałek dalej umbo tarczy Po dłuższym spacerze mieliśmy całkiem sporą torbę "żelastwa". Zgłosiliśmy znalezisko do konserwatora. Te zabytki na powierzchni to efekt rabunkowej działalności detektorystów. Na marginesie ja bym do nich strzelała bo poszukując militariów (a to akurat rejon Bitwy nad Bzurą) niszczą bezmyślnie stanowiska
Finalnie otrzymaliśmy dofinansowanie od konserwatora, ale i tak gros prac finansowaliśmy z własnych środków. Dogadaliśmy się z komendantem OSP w Sierzchowie, zamieszkaliśmy w miejscowej remizie i się zaczęło. Remizę niektórzy pamiętają bo zorganizowałam tam kilka imprez forumowych.
No i to właśnie efekt finalny tej przygody.
Szkoda, bo cmentarzysko zostało niegdyś bardzo zniszczone no i ze względu na dostępność terenu przebadane jedynie w części. Nieopodal jest też kilka osad kultury przeworskiej, zwłaszcza jedna w bezpośredniej bliskości wydaje się arcyciekawa. Ale niestety. Nie ma środków na taki projekt

[Lifter]

Tkwi jak zadra
Ja cały czas śpię bliżej ściany, żeby zostawić Piorunkowi jego ulubione miejsce do spania, na moim karku.
Do dupy, podsumowując.
.

Ja kilka lat ostroznie wyjmowalem naczynia ze zmywarki, bo Mopik z niejasnych powodow nie cierpial tego szczęku i zaczynał lamentować. A jeszcze się łapię czasem, że zanim siądę na fotelu przed kompem (czarnym) patrze, czy tam Mopik nie lezy, zeby go nie przysiasc.

[Katarzynka01]

Ja oglądam zmywarkę przed uruchomieniem bo Dżygit uwielbiał się zakradać.
A w ogóle im więcej, im dłuższe wspólne życie z kotami, tym więcej takich zachowań gdzieś tam utrwalonych, na zawsze już wdrukowanych w odruchy

[Silverblue]

Gratuluję książki na ostatniej prostej Bardzo ciekawa ta historia z cmentarzyskiem. Szkoda że póki co nie ma środków na dalsze badania, ale może kiedyś projekt doczeka się realizacji. Może jacyś prywatni sponsorzy się zainteresują?

[pibon]

Gratuluje ksiazki! To duze osiagniecie! Brawo!