Midas ze schr. w Łodzi już w DOMU,uratowany przez Williama:)

on ma pewnie tak ze 3- 3,5 kg
to taka mniejszą połowę :wink:

jak się cieszę, że słodziak już bezpieczny
w super domku :ok:

Midas to jest super kot! Kochany, milusi i śliczny. A oczy ma takie, że się nie sposób nie zakochać!!!
Bardzosię cieszę, że jest już w domu! I że się polubili z rezydentem!
Teraz tylko trzeba kciuki trzymać za zdrówko :ok:

Na pewno szybciutko zacznie dochodzić do formy, bo jemu najbardziej brakowało ciepła domu i ludzia do kochania!!!
Dziś znów musiałam go wyciągać na siłę z transportera... Na początku... Po kilku głaskach - chłopak się tak rozkręcił, ze nawet zapomniał o katarze chyba

William - wielkie dzięki :1luvu:

Ja przekazałem informację od pani weterynarz ze schronu, mnie też się to o dużo za dużo wydaje.
Wiliam miło było cię poznać, teraz nie pozostaje mi nic innego jak życić głębokiego snu przez najbliższy tydzień, bo te dwie gaduły spokojnie pospać nie dadzą

hehehe Artur, życzę przespanych nocy

cieszę się, ze chłopaki od początku się zaakceptowały. Będzie dobrze :kotek:

Ale fajne wieści, a ja już czekam na dzisiejsze newsy, Midasek czekał, czekał i w końcu się doczekał, kochany kot :1luvu:

Midasku, co u ciebie słychać?

U Midaska po wczorajszych przełomach dziś już niewiele nowego.
Po przespanej nocy zdążył zapomnieć że ten duzi w nowym domku jest dla niego dobry i kochany i postanowił mnie unikać po kątach.
Nie pomogło głaskanie ani branie na kolanka, choć włączał traktor to po chwili widziałem znów to kulenie i spojrzenie pełne obaw...
Oczywiście zjadł, pokręcił się po domu a teraz poczuł się bezpiecznie zabunkrowany pod łóżkiem a ja go postanowiłem nie wyciągać. Śpi sobie smacznie.
Może i było by lepiej gdybym go chwilowo zamknął w oddzielnym pomieszczeniu i zaglądał tylko gdy się domaga, ale dysponuję w tym względzie tylko łazienką bez okien 2 na 2 metry więc nie mam sumienia go tam trzymać. Myślę że się szybko dogadamy.
Gdy wyjdzie podam mu leki. Oby poszło sprawnie, bo już i tak ciut późno...
Co do zdrówka, to myślę że się czuje całkiem nieźle. Kichnie sobie z raz na godzinkę i słychać siorkanie gdy wącha jedzonko. Poza tym nie widzę żadnych objawów. Myślę że sobie z tym szybciutko poradzimy.

Krótko mówiąc do miziaka musi jeszcze tylko dotrzeć, że jest już w ciepłym, kochającym domku i nic mu tu nie zagraża a wtedy będzie już idealnie :ok:

Postaram się na dniach wykombinować jakiś aparat i wtedy wrzucę zdjęcia.

musi się wyspać, zregenerować
i odreagować te wszystkie złe rzeczy
będzie dobrze, bo on miziak wielki jest
długo nie wytrzyma w ukryciu :ok:

Leki łyknął całkiem ładnie :kotek:

Oczywiście nie obyło się bez plucia, ale obyło się na szczęście bez pazurków :ok:

Ciociu ruru, może by tak tytuł zmienić?

Midasek lubi być głaskany po łebku

Będzie potrzebował jeszcze czasu żeby zaufać. Wielkie kciuki za szybką aklimatyzację :ok:

Satyr77 pisze:Midasek lubi być głaskany po łebku Będzie potrzebował jeszcze czasu żeby zaufać. Wielkie kciuki za szybką aklimatyzację

No dokładnie: czas, cierpliwość i dużo ciepła.
Zdziwiła mnie tylko taka nagła odmiana. Jeszcze wczoraj w nocy tarzał się za myszą na wędce na środku pokoju i miauczał z daleka żeby do niego podejść i pomiziać a dziś nagle nieufny jakby się coś stało....

Satyr, powiedz mi przy jakiej okazji on Ci podrapał tak mocno dłonie?
Na mnie jeszcze ani razu nie podniósł łapy :wink:

Dokładnie tak nam ręcę załatwił. To w trakcie zabawy jak głaskało się go po brzucholu albo przy ogonie. Jak głaska się go po łebku to nie atakował. Poczekaj jak się rozkręci to on ci pokaże :wink:

A no tak, ja postanowiłem przezornie nie zbliżać się do brzuszka przed przycięciem pazurków :wink:

jak dobrze dobre wieści czytać

Midas ze schr. w Łodzi już w DOMU,uratowany przez Williama:)

Kto przegląda forum