OTW23-A życie prozaicznie się toczy:(

**Adopcje: 12 >>**

Ręce mi opadły całkowicie.
Wczoraj wieczorem dostałam SMS z DS Suri. Koteczki bardzo podobnej do Rity czy Bezy. Były w jednym czasie z Bezą u nas. Obie przyniosła Danka.
Poszła do domu coś około 10 lat temu. Nie szukałam umowy bo nie ma sensu. Z jej Dużą Anią utrzymujemy kontakt. Nie taki ciągle, ciągle ale był . Nigdy mi nie mówiła, że coś jest w osobistym życiu nie tak.
Napisała mi teraz , że mąż ją zostawił a ona nie może mieszkać po rozwodzie tam gdzie obecnie. Musi wyprowadzić się ale nie może zabrać ze sobą zwierząt. Prócz Suri są inne koty i psy. Niektóre, z tego co pamiętam, to zwierzaki specjalnej troski. Musi im szukać domów. Ręce mi opadły a w piersi poczułam kamień. Zadeklarowałam pomoc w ogłoszeniach. Oczywiste jest to, że Suri wraca do nas. Ale to straszny wstrząs dla kota. Ona jest bardzo mądra i wrażliwa. Spryciara. W DS przebywa coś koło 10 lat.
Teodorek przeżył okrutnie porzucenie. Jak ona to zniesie?
Pitolone życie.

Rysio-16-02-2013 [*]

O kurcze.

**Adopcje: 12 >>**

Suri trafiła do DS w lutym 2014 jako 5-miesięczna panna. Więc równo 10 lat temu.

Życie potrafi dokopać ...

Koszmar jakiś....

**Adopcje: 12 >>**

Nie ma innego wyjścia jak czekać na rozwój sytuacji. Ania wie, że Suri przyjmę. To ważne. Nie chcę czepiać się SMS co i jak. Dam czas. To nie są łatwe decyzje. Całe życie się wali.

Jestem ostatnio tak zakręcona ,że ciągle coś kopsam. Na przykład dłonie (ciągle nie wkładam rękawiczek jak dziki obrabiam) , które są paskudnie szorstkie, nasmarować sobie chciałam...pastą odkłaczającą :strach:

Wstrzymałam się przed dokładnym wtarciem by jedwabna skóra była :mrgreen:

, bo mnie kolor zaskoczył :twisted:

Ciekawe czy bym się odkłaczyła z zarostu na łaputkach ?
I tak ze wszystkim. Jakaś wpadka zawsze czeka za rogiem :roll:

Bolą mnie dziś wszystkie kości. Znaczy się żyję wedle życiowych mądrości :smokin:

W domu spokój. Wszystko śpi. Przerwy nieliczne są na kuwetkę, miskę , potoczenie kulki albo rzyg. Leniwa sobota.
Inne plany były ale Janusz musiał iść do pracy. I tyle z planów się zrobiło.

Ja ostatnio o 5 rano zamiast mleka wlałam olej do kawy. I od razu się dobudziłam, także to dobry sposób.

**Adopcje: 12 >>**

Kilka dni ciepła i przyroda ożyła. W ciemnicy rannej, gdy na stanowisku :wink:

ptasiej drobnicy, wieszałam nową słoninę i kolejne kule tłuszczowe . Urzędują ptasiory w pięknej kępie jaśminu. Gęstego bardzo. Czołówka świeci. Ze schyloną głową, by mi gałęzie w oczy nie właziły, cofam się. I noga mi zamarła w powietrzu. W wyrwanej szczelinie krzaków coś błyskało biało. Ku mojemu zdziwieniu to przebiśnieg. Malutka kępka zieleni ozdobiona śnieżną białością. Odważniak!

ASK@ pisze:Kilka dni ciepła i przyroda ożyła. W ciemnicy rannej, gdy na stanowisku ptasiej drobnicy, wieszałam nową słoninę i kolejne kule tłuszczowe . Urzędują ptasiory w pięknej kępie jaśminu. Gęstego bardzo. Czołówka świeci. Ze schyloną głową, by mi gałęzie w oczy nie właziły, cofam się. I noga mi zamarła w powietrzu. W wyrwanej szczelinie krzaków coś błyskało biało. Ku mojemu zdziwieniu to przebiśnieg. Malutka kępka zieleni ozdobiona śnieżną białością. Odważniak!

wcale nie odważniak, one już pokazują kwiatki, przeciez to przebisniegi :wink:

**Adopcje: 12 >>**

Nie tylko kwiaty swoje pędy i listki pchają ku słońcu
Dziś wychodząc z lasu poszłam inną stroną. Na witkach zagradzajacych drogę krzewów już nieśmiała zieleń się kluje. Ptaki już pięknie śpiewają. Gdy wychodzę to tylko sroki i wrony swoje debaty rodzinne prowadzą. Z każdym błyskiem dnia zaczynają się odzywać śpiewacy. Jeszcze nieśmiało. Pewnie zimny wiatr i zacinający deszcz dzioby im zatykają. Ale starają się jak mogą.
Przeraża mnie, że jak zima zrobi skok śniegu i mrozu, wszystko zetnie.
Dziś spotkałam w lesie Majka i jego pana. Często o nich myślałam ostatnio. Majki radzi sobie bardzo dobrze na tych swoich trzech łapkach. Strasznie się ucieszył. Pan też jakiś uśmiechnięty był i mniej mrukliwy. Nawet mi dobrego dnia pożyczył :lol:

Wszystkiego nie da się przewidzieć. Tylko troszkę, a i to nie wiadomo, czy się spełni. Suri, Asiu, współczuję mocno i trzymam kciuki za tę panią.

**Adopcje: 12 >>**

Coś mi net rwie od wczoraj. Raz jest, raz nie ma sygnału. Znikają wpisy i nie zawsze przechodzą pw na fb. Strony też się nie zawsze otwierają.
Może jutro będzie lepiej

**Adopcje: 12 >>**

By nie było, że u nas tylko "tragedia".
Dzięki zaprzyjaźnionej Cioci stałam się nabywcą telefonu. :1luvu:

Za co bardzo dziękuję :201494

Pojechaliśmy do "salonu" przegrać wszystko na drugi. Oj, było tego sporo. Bałam się ,że gdy ja zacznę grzebać to tylko mogiła będzie.
U chłopaków dowiedziałam się ,że moje stare gracisko ma pękniętą i napuchłą baterie, która grozi wybuchem podczas ładowania. Wtedy wszystko byłoby stracone.Wyjaśniła się tajemnica" dziwnych haseł i blokad gdy zimna czy wilgoci dostała." Przełknął młody widok ściśniętej opaską plastykową komórki.
Ale zanim tam dotarliśmy była jazda autkiem. Prawie centrum miasta z brakiem parkingów. Janusz wjechał na jeden parkując na najbliższym wolnym miejscu. Stojący obok taksówkarz popędził nas bo to dla nich zarezerwowane miejsca były. Pojechał dalej i znalazł ciasnotę, w której nasze autko się zmieściło. Na tyle ciasno było, że nie mogłam wyjść swobodnie. Uważać musiałam by sąsiada nie porysować.
Po załatwieniu wszystkiego ,jeszcze noże daliśmy do ostrzenia, wracamy. TŻ stwierdził bym poczekała przy wylocie a on podjedzie. No to stoję. Jedzie jedno srebrne autko, drugie srebrne autko, trzecie srebrne... Katem oka widzę ,że nasze pudło wyjeżdża. Po piątym srebrnym autku podjechało małe czarne. Nie patrząc nawet na pewniaka łapię za klamkę a ona zamknięta. Jeszcze raz-dalej zamknięta. Noż cholera, co z facetem. :twisted:

Zaglądam przez szybkę ciągnąc drzwi, by zbesztać chłopa a tam obcy facet rozkłada ręce , gapi się na mnie i warczy "czego?!"

W tym samym czasie usłyszałam klakson. To Janusz dawał znać, ze stoi zaraz za tym nie naszym. Oj, ubaw miał taksówkarz, mąż i kilku kierowców stojących za nami.

OTW23-A życie prozaicznie się toczy:(

Kto przegląda forum