Poznań: Kari ma dom. Maja w nowym domu - dużo stresów.

[honda11]

Może skusili by Majkę jakimś "pachnącym" Whiskasem z saszetki?

Mała powinna zacząć jeść

[puss]

już lepiej. Maja zjadła i wypiła.
wieści są lepsze, zdecydowanie. ale stres jest duży cały czas.

[honda11]

Czytałam na forum, że Felivay dobrze działa na koty w sytuacjach stresowych.

[puss]

wiadomości z nowego domu:

Niestety nie udało się jechać do lekarza, bo Majka się tak sprytnie ukryła pod naszym łóżkiem, że nie było takiego cudu, żeby ją stamtąd 'wyprosić'. Ale kichnęła w nocy tylko jeden raz, więc nie ma na razie paniki.

Nie wiem, co się działo, jak nas nie było, ale obie żyją:-) Ran nie widać, mieszkanie nie zdemolowane:-) Wydaje mi się, że Strzyga już bardziej zaczepia Majkę do zabawy niż do bójki. Chociaż burczenie nadal słychać.

W nocy nie mogłam powtórzyć sposobu z wczoraj, bo Majka siedziała pod naszym łóżkiem. No i niestety wyszła dopiero, jak usnęliśmy. Nie zjadła i nie wiem, czy była w kuwecie. Ale obwąchałam wszystko i nie widać, żeby załatwiła się gdzieś indziej. Za to biegały dużo obie po całym mieszkaniu - nie wiem, czy się ganiały nawzajem, czy zabawki. Rano zabrałam Strzygę do nas na dwie godziny, wystawiłam świeże jedzenie w Majki miskach, ale nic nie tknęła. Będziemy próbować dzisiaj wczorajszym sposobem. Lepsze wyniki:-)

Postanowiliśmy, że będziemy zabierać Strzygę na noce do swojej sypialni do weekendu, żeby Majka miała szansę poznawać mieszkanie, a w weekend spróbujemy trochę więcej uwagi poświęcić Majce. Spróbować pogłaskać ten fragment, który akurat wystaje (ostatnio schowała się pod kaloryfer i chyba myślała, ze jej nie widać, tymczasem cały zadek się nie zmieścił i sterczał spod kalroryfera, oczywiście udawaliśmy, że nic nie widzimy), pozachęcać zabawkami do wyjścia. Jak wyjdzie, to pokażemy, gdzie kuweta (na noc zdejmuję pokrywę, żeby miała łatwiej). Po prostu spróbujemy delikatnie ją pouspołeczniać:-) Wiemy, że to nie jest kotek miziasty, ale chodzi o to, żeby sobie nie zrobiła krzywdy ze strachu, nie jedząc i nie załatwiając się.

Kiedy spała, to zaczaiłam się i psytryknęłam zdjęcie:-) Nie mam szans zrobić zdjęcia jak chodzi po mieszkaniu, bo robi to tylko w nocy i czmycha, kiedy ja wstaję. Jak widać na zdjęciu upolowała sobie w nocy jakieś zabawki.

mam nadzieję, że nowy dom nie ma nic przeciwko temu, że wklejam to na forum. niestety nie dał się zaprosić, żeby pisać samemu, ale przekazuję wiadomości w takim razie.

[honda11]

Wiadomości dobre .

Szkoda, że nowy domek nie chce pisać sam, bo ma ku temu duże zdolności.

Kciuki za Majkę, żeby wykazała więcej odwagi

[puss]

no szkoda, ale domek uważa, że forum to strata czasu. być może to jest strata czasu, bo dużo się go tu spędza

wieści z dzisiaj:

Jak zwykle wieczorem wystawiłam miski i zawołałam koty. Strzyga zjadła ze swoich misek i poszła do sypialni dzieciowej. Chłopcy zamknęli drzwi, bo szli spać ( Strzyga została u nich). Ja cały czas krzątałam się po kuchni, dosłownie 50-100cm od misek. Aż tu patrzę- Majka idzie. Tak się trochę skrada na niższych nogach, ale idzie Stanęła przy misce i je ! Dosłownie tuż za moimi plecami. I wcale nie byłam cicho, tylko normalnie, jak to przy sprzątaniu w kuchni, stukałam garnkami itp. Później jeszcze siedzieliśmy z mężem w salonie, rozmawialiśmy, grał telewizor, a Majka wychodziła sobie do przedpokoju i kuchni Strzyga ją trochę ganiała, ale Majka odważnie wychodziła. Tylko mój mąż nie wytrzymał, powiedział w jej stronę kici kici i tyle ją widzieliśmy Za to rano wszystkie miski były puściuteńkie. A specjalnie do miski Majki włożyłam mięsko z saszetki Hill's, bo Strzyga w ogóle nie lubi saszetek, więc jestem pewna, że to Majka zjadła:-)

ulżyło mi, ufff.

[honda11]

Są wiadomości od Majki ?

[puss]

właśnie czekam. rodzinka wyjechała na trzy dni, wczoraj mieli wrócić. w tym czasie Majka i Strzyga miały zostać same, a rodzice opiekunów mieli przychodzić i je dokarmiać.
zobaczymy czy przypadkiem nie zdemolowały domu

[kochajaca_kociska]

jestem, przeczytalam wiesci i czekam z niecierpliwoscia dalszych

[puss]

dla wielbicieli Majeczki http://forum.miau.pl/viewtopic.php?t=91280
niestety problemy

[Izua]

Cześć dziewczyny, cześć Kasiu - pamiętasz mnie? Tu Iza, 1/3 domku Kari. Przypomniałam sobie dość niedawno o wątku, postanowiłam się odezwać. Po tych szalonych latach z szalonym kotem (tak, Kari stanowczo jest szalona i ma mocny, nieznoszący sprzeciwu, charakter) wiemy, że przyjęcie jej do naszego domu było wspaniałą decyzją. Kari najbardziej pokochała mamę, okazując jej wiele czułości. Jeżeli chodzi o mnie i moją siostrę, to zdarza jej się nas potresować i ofuknąć - głównie z zazdrości. Kari nadal potrafi być dzikusem, uwielbia wygrzewać się na balkonie. Jest zdrowym, wąsiastym, zadowolonym z życia kotem - dziewczynką "bez zęba na przedzie", którego nie wiedzieć jak straciła podczas nocnych łowów. Kochamy ją bardzo! Teraz głośno reklamuję adopcję, namawiam znajomych, sama dokarmiam poznańskie koty.

Pozdrawiam!

[puss]

Cześć Izo, oczywiście pamiętam i Ciebie i naszego dzikusa, i czasem zastanawiam się, co u Was słychać
To wspaniale, że u Kari wszystko dobrze i że jest zadowolonym z życia wąsaczem.
Cieszę się, że się odezwałaś i cieszy mnie to piszesz, bo potwierdza to, że wybierając Was na dom dla Kari podjęłam słuszną decyzję
Pozdrawiam Was wszystkie - Mamę, siostrę i Ciebie, oraz przesyłam uściski dla Kari

[Izua]

Tak, Kari okazała się naszą miłością. Niestety nie daje szansy na adopcję kolejnego kota, bo jest bardzo zaborcza i przy innych zwierzętach bywa agresywna (choć może bardziej wynika to ze stresu i strachu), ale taki już ma charakter, mimo wszystko nadal trochę dziki - żyje czasem w swoim małym kocim świecie
Chciałam odzywać się do Ciebie wcześniej, niestety straciłam wszelkie kontakty, w tym mailowe. Nie przeczę jednak, że często wspominamy w domu czas, gdy Kari miała do nas trafić i moment gdy się już u nas pojawiła. Ja natomiast w okolicach Garbar zawsze czuję ciepło na sercu A dopiero jakiś czas temu natrafiłam na ten wątek zapisany w jakiejś starej zakładce na starym komputerze - cieszę się więc, że mogę chociaż trochę podzielić się naszą radością


Tutaj nasza kocica wylegująca się dzisiejszym popołudniem.

Oczywiście Kari została już uściskana

[Agneska]

Ojej, czasem zbieg okolicznosci potrafi bardzo zaskoczyc.

Od kilku lat nie bywalam w Poznaniu, wlasnie dzisiejsza noc spedzam w poznanskim hotelu pierwszy raz od dawien dawna.
I wlasnie dzisiaj pojawia sie "z odmetow forum" dawny watek poznanskich kotow. Szczesliwy kot, szczesliwe domy - tymczasowy i staly.
Pozdrawiam Was bardzo serdecznie.

[puss]

Jeju, wzruszyłam się Kari cudnie wyrosła (bo ja ją pamiętam jako kruszynkę).
Oby jak najwięcej takich szczęśliwych kocich historii, prawda?

Agnesko, dzięki za odwiedziny na wątku i dobrej nocy w Poznaniu