, ale dziś bladym świtem dziewczyny fajnie bawiły się wędką, bez stresu wchodząc mi pod nogi.
Trochę jeszcze czmychają, ale widziałam juz pierwsze ogony postawione do pionu. To dobry znak
. Dotychczas głaskałam i brałam na ręce skulone na podłodze kupki sierści. Teraz na szczęście trochę lepiej
Betty (trikolorka) dziś znów nie bardzo chciała jeść
. Grzyba znów posmarowałam, znów po chwilkę diablątko zlizywało maść z nosa.
Na szczęście, oprócz braku apetytu, nie ma innych objawów osowiałości.
Siostra zjadła dopiero gdy podałam jej gerberek na palcu, zachęcona podeszła do miski.
No i na ręce biorę je bez stresu.
Sa mięciutkie, puchate, delikatne.
Aha.
Wg stanu uzębienia dziewczyny mają już na pewno trzy miesiące, możliwe, że nawet są odrobinę starsze.
