One mało, ze bardzo przytulaskie (najlepsze miejsce do drzemki to moje kolana - hehehe), to jeszcze obronne są!
Się wczoraj dowiedziałam
)
Kluska uznała, że wszystkim w domu zagraża coś, co pojawia się na ścianach jak lampa świeci. Takie duuuże. Czasem jest na podłodze. I trzeba to zamordować. Koniecznie. Warczeć na to, syczeć, a jak nie ucieknie, to łapą to. I całym ciałem. Ha!
I obcych też nie będzie wpuszczać!
Co to za pomysły, zeby sie jakaś kobita na noc pojawiła (córka moja)! I jeść dostała
! To nasze jest, trzeba jej zabrać! A w ogóle to Tuni miseczka była, co ta obca od niej chce! Ugryzę ją 
. I ciach ).
Potem się uspokoiła, ajk obca poszła spać w i nnym pokoju. Ale całą noc Tuni pilnowała. Wstała dopiero o 5:30, po porcji czulości poleciała sprawdzić, czy ta obca jest jeszcze.
Jak wracała, to normalnie tak było:
no co to za porządki! no zobacz, tam sobie śpi, o co tu chodzi, no powiedz, a właściwie dawaj jeść, bo całą noc nic nie jadłam!!!
).
Starsznie gadatliwa kocinka
)
Najedzona, ewentualnie może przyjąć do wiadomości istnienie obcej
).
Ale kredek Tuni jej nie da! Wszystkie schowa pod szafką!
Faaajnie, nie?
Siostrzyczki na pewno też tak potrafią
)
A co tam u brata? Słychać coś?
Mam nadzieję że jego domek się odezwie i sam coś opowie o poczynaniach malucha.
Nadal też broni miski, ale chyba niedługo się w pełni do siebie przyzwyczają.
