Właściwie, już po pierwszej wizycie w weta i zatosowanych lekach wszystko wrócilo do normy, ale " na wszelki wypadek" (chyba) leczenie trwa, dziś ma iść po raz ostatni (taka kontrolna wizyta po wczorajszym dniu przerwy).
Myślę, że niedyspozycja była jednak spowodowana stresem po zmianie domu, albo zmianą wody (choć była zgodnie z zaleceniem przegotowana lub mineralna) albo... no kilka tych "albo" znalazłoby się.
Maurycy jest przesłodką, mruczącą, ciepłą futrzaną kuleczką, lub przesłodkim rogalikiem lub małą bagietką (reszta j.w.
Przychodzi już na wołanie, co dla mnie, jego "mamy", jest oczywiście oznaką wielkiej inteligencji pociechy
(czy Wy uważacie o swoich kotach inaczej 
- chyba nie? prawda
W ciągu dnia aby zatnąć w objęciach Morfeusza nie szuka specjalnego miejsca. Natomiast wieczorem...och wieczorem to zupełnie co innego.
Uważa, że moje spanko jest jego spankiem. Jeżeli ON ma ochotę udać się już na zasłużony całonocny odpoczynek a spanko jeszcze nie gotowe kręci się wokół kanapy, pomiałkuje, wyraznie pokazuje o co mu chodzi.
Ja, jako już prawie kocia niewolica ( jestem poddawana przez niego systematycznej tresurze) posłusznie ścielę łóżko i zadowolony (czego nie ukrywa mrucząc) Pan Kot, idzie spać na moją poduszkę lub obok.
Jest to przyznaję przesłodkie, że śpi ze mną
Co prawda, dzisiejszej nocy mnie zdradził (poszedł spać do łóżka syna) ale mam nadzieję, że niewierny dziś powróci.
Ma jedną, jedyniusieńką wadę. Jedną, za to dość bolesną.
Chwyta ząbkami, podgryzuje, gryzie namiętnie, gryzie mocno!!!
Wszystko zresztą, nie tylko nasze ręce i stopy.
Uwielbia to robić
Na nic się zdały wszystkie dobre rady jakie zastosowałam, łacznie z popsikaniem kota w tym momencie wodą, głośniego oznajmniania swojego niezadowolenia itd.. itp.. Na moment odsoczy, za moment wraca i robi to samo.
Chyba nie pozostało nam nic innego tylko czekać aż z tego wyrośnie... o ile wyrośnie
Już nawet nie chodzi mi o ręce, ale boję się, że przegryzie jakiś kabelek, a tych ci u nas dostatek. I nie bardzo jest jak je zabezpieczyć. Coś jednak powinnam szybko zrobić, bo po prostu, boję się o niego.
Dlatego imię , jak na razie powinien mieć inne, Gryzencjusz pasuje idealnie.
Przymila się, gramoli się coraz wyżej, wyżej, głaszcze obiema łapkami twarz, mruczy słodko, potrze pyszczkiem o mój pyszczek, i nagle... chap! ostrymi jak szpileczki ząbkami w brodę.
No tak, chmmm .. ..rozpisałam się, jak zwykle.
+ 
a i teraz sie zapomina... Ale moze u was podziala 
i nie doczekanie jeżeli ktoś zrobi jej coś wbrew. A u weterynarza to się cuda dzieją, wrzaski jakby się ją ze skóry obdzierało. W trzy osoby nie można sobie z nią poradzić a po wizycie to tylko liczenie ran odniesionych w boju.... Wracając do Szczypawy to ja stosuję metodę radykalną. Najpierw proszę grzecznie, jak to nie skutkuje to daję mu lekkiego prztyczka w nos (metoda przejęta od weterynarza), jak to nie pomaga to go łapię za skórę na karku i nie pozwalam mu się ruszyć przez chwilę. Co prawda słyszę od niego wtedy kilka ostrych słów i przekleństw ale uspokaja się. Niestety po chwili jak już "odobrazi" się na mnie wraca do swojego ulubionego zajęcia czyli....... I pozostaje mi powtórzenie całej zabawy od początku, ewentualnie liczyć na to, że zajmie się inną zabawką 
Pozdrowienia i powodzenia w "układaniu" Maurycego - fajne imię 
