Miau.PL

Dzień dobry,
Jakie Państwo mają doświadczenia w oddawaniu kotów młodym ludziom ? Zgłosiła się do mnie młoda para, ok 22 lata, deklarują, że mają już kota, własne mieszkanie, pan ma pracę, chcieliby kota na dokocenie. Robią dobre wrażenie, ale martwi mnie młody wiek - w życiu ich może się dużo zmienić, przyjdą na świat dzieci itp, jakie Państwo mają spostrzeżenia ?

Myślę, że młody wiek o niczym nie przesądza.Wszystko zależy od tego jakie mają priorytety i jak bardzo kochają zwierzęta.
Jest wielu młodych ludzi którzy godzą posiadanie rodziny, dzieci z posiadaniem zwierząt.
Moja córka jeszcze zanim wyprowadziła się z domu gdy któraś z nas znalazła kota ona mówiła, że to będzie jej kot i zabierze go kiedyś ze sobą.
W rezultacie odchodąc z domu zabrała ze sobą trzy koty, jej koty.
Początkowo miałam obawy, ale sprawdziła się jako ich opiekunka doskonale.
Wiem, że trudno to ocenić, ale jeśli są odpowiedzialni to powinno być dobrze.

Jakby tak patrzeć to...
Młodym nie oddawać bo mogą mieć dzieci (czyli w tych czasach do 40stki raczej kota nie oddawać, bo ludzie rodziny zakładają i dzieci mają coraz później).
Starszym też nie oddawać bo słabe zdrowie i mogą umrzeć albo stać się niezdolni do opieki nad kotem. Mogą też pojawić się wnuczęta i wtedy ten sam problem co u młodych - dzieci.
Więc wychodzi, że prawie nikomu nie można.

A tak serio - jak odpowiedzialni ludzie, to o kotki zadbają. Jak nie, to nie.

Trzeba spisać umowę adopcyjną i przeprowadzić wizytę przedadopcyjną i zabezpieczenie okien. Wiele różnych wzorów jest w tym wątku.
viewtopic.php?t=68128

Większość naszych fundacyjnych adoptujących to młodzi ludzie. Wypełniają ankietę, zabezpieczają balkon/okna, robimy wizytę przedadopcyjną i jest ok. Zwykle pozostają z nami w kontakcie, przysyłają zdjęcia, często adoptują kolejnego kota. Te procedury są potrzebne, bo ci niepewni/niezdecydowani odpadają w trakcie, a często już na samym początku, gdy mają wypełnić ankietę.
Starsi adoptujący za to wszystko wiedzą najlepiej, trudno się z nimi rozmawia, niechętnie przyjmują nowe pomysły. I to oni najczęściej uważają, że kot wychodzący to szczęśliwy kot.

Na wszelki wypadek, zapytałabym, czy w przypadku jakichś zawirowań życiowych- każdemu mogą się zdarzyć, ale młodzi ludzie rzadziej mają w sposób stabilny i ostateczny wszystko poukładane - mają kogoś, czyjeś wsparcie, kto okresowo przyjmie ich kota, ich z kotem, taki backup na wypadek niespodziewanych wydarzeń

Wiek o niczym nie świadczy, liczy się Twoje wrażenie i to jak odbierasz tych ludzi. Ja miałam ~20 lat przy adopcji pierwszego kocura i powiem szczerze, że ma "życie jak w Madrycie", nigdy niczego mu nie brakowało, bo traktowałam go jako pełnoprawnego członka rodziny od samego początku. Teraz przy 8 kotach nadal mają u nas raj na ziemi i nie wyobrażam sobie aby mogło być inaczej Koty to nasze futrzane dzieci i wydaje mi się, że teraz wiele osób właśnie tak postrzega posiadanie zwierząt.
Mam też kilkoro znajomych, którzy są nawet trochę młodsi ode mnie (20-26 lat) i powiem szczerze, że bardzo zmieniło się podejście ludzi, a przede wszystkim mocno wzrosła świadomość.