Wystawiłam kotom kuwetę do salonu bo czatuję na siki chłopaka. Chłopak na życzenie nie siknął jak zwykle. Znudzona pilnowaniem przysnęłam przed TV a po jakimś czasie słyszę szuruburu w kuwecie. Patrzę a to laska siura. Ewidentnie siura, słyszę dźwięk lejącego się moczu...ach, to ty...ale twoich sików nie chce...kłade się z powrotem, ,przymykam oczy i dalej kimię. Po godzince wstałam, ogarnęłam to i owo i przypomniałam sobie o sikach. Biorę łopatkę, grzebię, grzebię, szukam cegły i...nie ma! Nie ma nic!
Nawet rozpadającej się grudki sików! Przekopałam kuwetę wzdłuż i wszerz, nie ma! Żeby było jasne, nie przyśniło mi się, że kota sika. Drzemałam, jak usłyszałam odgłosy, usiadłam i patrzyłam jak sie załatwia bo mam na punkcie sikania schizę gdyż moje kotuchy mają piach w pęcherzach. No nie ma...Jeszcze potem zbierałam żwir z wyskoku Tosi z kuwety...a sików nie ma! Ani śladu!Ktoś tu kiedyś napisał, że konsystencja sików w kuwecie może nam sygnalizować, że coś się źle dzieje w kocie. Fakt, jak czasem zbieram urobek to mam grudki zbite ale i rozbite ale żeby aż tak??? Wygląda jakby ani mililitr sików nie związał żwirku!
Ki diabeł?
