a było to tak - weszła Kinnia do lasu ...

[alab108]

Jeszcze trochę a będę mogła pisać doktorat z mykologii ..... i w trampki jak dotąd mogę sobie tą wiedzę wsadzić

Dokładnie Alab, dokładnie.
Wyskrobina jedzie na Wita do Wawy
to gówno jest jakieś atomowe
pozostaje tylko kuracja celowana - wyhodujemy i ubijemy

Wygląda na to, że dotychczasowe leczenie jedynie tłumiło i to nie na długo. wrrr

Pierwszy w moim życiu grzyb, którego nie mogę utłuc na amen.

Tzn wcześniej nie było badania mykologicznego?

[alab108]

Jeszcze trochę a będę mogła pisać doktorat z mykologii ..... i w trampki jak dotąd mogę sobie tą wiedzę wsadzić

Dokładnie Alab, dokładnie.
Wyskrobina jedzie na Wita do Wawy
to gówno jest jakieś atomowe
pozostaje tylko kuracja celowana - wyhodujemy i ubijemy

Wygląda na to, że dotychczasowe leczenie jedynie tłumiło i to nie na długo. wrrr

Pierwszy w moim życiu grzyb, którego nie mogę utłuc na amen.

Tzn wcześniej nie było badania mykologicznego?

[agiag]

To ja znowu cichutko - dziś po raz kolejny późno bardzo wróciłam z pracy i tym razem również Zyzio przyszedł się stęskniony pomiziać...

Ale nie jest tak, że chłopaki się ośmieliły całkiem, nadal obaj płochliwi są, wychodzą z kryjówki dopiero jak się ściemni (choć światło może się spokojnie palić i ja też mogę się kręcić po domu byle nie gwałtownie i tak w odległości z pół metra). Dzielnie zwiedzają mieszkanie, czasem coś któryś strąci i wtedy siada i patrzy zdziwiony z pytaniem w oczach "no ale zaraz, dlaczego to nie jest przyklejone, przecież to niebezpieczne, żeby tak luzem sobie stało", ale inteligentne są bestie - dwa razy nie zdarzyło im się zrzucić tej samej rzeczy - szybko się uczą, że raczej nie używam kleju. Jak zasnę, gangsterzą - szaleją po mieszkaniu, czasem nawet przebiegają po łóżku na którym śpię. W dzień siedzą w szafie (Zyzio trzy dni temu na dobre porzucił kołderkę), ale gdy jestem w domu, to co jakiś czas wystawiają z niej łebki i mnie nawołują, wtedy przychodzę, siadam obok i zaczynam głaskać a one przewalają się z boczku na boczek, ugniatają kocyk łapkami, szturchają mnie co i raz nosem. Jak sobie przypomnę te pełne napięcia bure kulki sprzed dwóch tygodni, to widzę postępy, że ho, ho!

Z jedzeniem jest nieco lepiej, choć o ile Zyzio jest po prostu szczupły, to Dyzio jest chudy, ale mam nadzieję, że i z jego kiepskim apetytem się uporamy (do zlizywania jogurtu albo śmietanki z moich palców to jest akurat pierwszy).

[Kinnia]

Super wieści. Robicie błyskawiczne postępy - teraz pójdzie już w postępie geometrycznym.
Z jedzeniem - będzie się działo. Niestety.
Dokładnie to samo ja cały czas powtarzałam - Dyzio jest chudy. Chudy.
I co?
Za każdym razem słyszałam, że przesadzam, że on świetnie wygląda, że to okaz zdrowia, waga prawidłowa, że czepiam się ..... ogólnie mocno przesadzam. To opinia weta - a raczej wetów.

Co do Zyzia już nawet nic nie mówiłam - po co skoro Dyzio Ich zdaniem świetnie wygląda.

Jasio był badany - lampa oraz mikroskop.
Teraz hodujemy bo musimy wiedzieć dlaczego nie działa i co na to działa - czyli będziemy celować z leczeniem.
Dodatkowo z Jasia wątrobą trzeba ostrożnie.

[MalgWroclaw]

Dobrze Wam idzie

[Kinnia]

U nas bez zmian.

A co u chłopców?

[agiag]

Raport z nocy:

3.30:
Dyziek: Aaaaaach! Zyzio, Zyzio, chodź tu prędko coś wspaniałego w kuchni znalazłem!
Tupot czterech łap (kto kiedyś powiedział, że koty nie tupią?)
Zyziek: Aaaaaach! Jak piękna fasolka szparagowa. Wyciągaj, Dyzio, wyciągaj... O, własnie tak! Na podłogę, daj ją, na podłogę! Aaaaaach! Rozegramy sobie meczyk!
Z kuchni dobiegają odgłosy zaciętej walki o fasolkę.
4.30:
Zyziek: Ale wiesz co, Dyziu, może zaniesiemy trochę fasolki Dużej na łóżko; na pewno się ucieszy że tak pięknie polujemy
Entuzjastyczny tupot Dyźka i skok z fasolką na moje łóżko
Dyziek: Aaaaa! Ewakuacja, Duża otworzyła jedno oko!
Taktyczny tupot Dyźka w kierunku kuchni, w przedpokoju prawdopodobnie zderza się z Zyźkiem niosącym kolejna fasolkę
Zyziek: Ej no, Ty patrz trochę dokąd biegniesz!
Dyziek: Sam patrz jak chodzisz! O! masz fasolkę! To gramy! No, daj fasolkę, daj! Meczyk rozegramy!
Z przedpokoju dobiegają odgłosy zaciętej walki o fasolkę.
5.00:
Zyziek: Ty wiesz co, Duża śpi i może jej przykro będzie, że się nie bawiła fasolką, to chodź jej trochę tej fasolki do wanny wrzucimy
Dyziek: O, to, to! Fasolkę do wanny!
Z łazienki dobiegają odgłosy ciężkiej pracy chłopaków
6.00:
Zaglądam do szafy, żeby przywitać się z chłopakami. Kociątka mrużą rozkosznie zaspane oczęta:
Zyziek: Oooo, już wstałaś? Tak wcześnie? Przecież dopiero co zaczęło świtać?
Dyziek: Oooo, jogurcik nam przyniosłaś? Dobry jogurcik, ale doprawdy nie trzeba było tak wcześnie. Mlask, mlask
Zyziek: Mlask, mlask, a teraz miziaj, miziaj, bo ja spać będę
Dyziek: O, własnie, miziaj, bo ja też muszę się jeszcze zdrzemnąć, coś taki niewyspany jestem...

Jakby ktoś pytał, to mam całą wannę fasolki.
(istnieje również podejrzenie, że chłopakom ktoś kiedyś czytał Księżniczkę na ziarnku grochu, tylko teraz im się fakty trochę pokręciły. Ale dobrymi chęciami się wykazali...)

[violet]

świetnie się bawicie (zwłaszcza chłopaki)

długo czekali, ale chyba nie mogli trafić lepiej

[Kinnia]

jak starannie urozmaicają Ci życie, atrakcji dostarczają

Słodcy są absolutnie ...... o 3,30 nad ranem

co do Księżniczki zapytam męża, może czytał

[puszatek]

popłakałam się ze śmiechu nad nocnymi przygodami

[MalgWroclaw]

[Alienor]

agiag . Relacje niesamowicie śmieszne i wzruszające. Bo widać Twoją miłość do nich i to, że oni coraz bardziej Ci ufają .

[MalgWroclaw]

Pewnie, żadne kot nie napełniałby wanny fasolką, jakby nie ufał Dużej

[ewa_mrau]

Pewnie, żadne kot nie napełniałby wanny fasolką, jakby nie ufał Dużej

no cóż, czas ugotować gar fasolki i zostawić na noc
strączek prawdę Ci powie!
... mry!

[Kinnia]

I znów mam kłopoty
Mam czas do 14 sierpnia aby zabrać Pradę i Kropka z miejsca gdzie są - lokal ma zostać odnowiony i zamieszkany (?).
Jest drobny problemik - nie mam gdzie ich zabrać.