Zaginiony niebieskooki "syjamek" ASCHE 2006 Warszawa

Pozdrowienia od po uszy zajetego*, zebatego** varulva i koteckow...
:cat3:

* ostatnio zaczelam sie ostro uczyc do egzaminu, ktory mam we wrzesniu
** sprawilam sobie aparat na zeby... :oops:

Zo, Varulv
dzięki ze zajrzałyście
i dziękuję za pozdrowienia

varulv egzaminów wrześniowych nie zazdroszczę
sama mam takowe i bardzo mi sie to nie podoba

bycie zebatym ostatnio było w modzie :mrgreen:

i można rozdawać buziaki z iskrami jeśli sie trafi na odpowiedniego partnera

(też zembatego

)

u nas, czyli u Kaja, wszystko w pożądku
szaleje jak dawniej

Zowisia pisze:(jak idzie leczenie / wyniki ? jak forma ?)

źle / kiepsko / tragicznie...

nie mam już siły...
muszę się na jakiś czas z forum wyłączyć
odpocząć
(do wątku zdglądać będę rzadko, więc wszelki kontakt przez PW)

moje małe dziewczynki wyadoptowałam wczoraj

został mi już tylko Krecio
Obrazek

i oby to był koniec stresów

pozdrawiam
A.

przeczytałam, zaznaczam i pozdrawiam

śliczne koty..
u mnie, na wsi, chodzą samopas albo bidulce, że serce pęka, albo "rasowe"... w torebce zawsze noszę paczuszkę mokrego i garść suchego :mrgreen:

to jakaś obsesja...

...cos tu sie malo dzieje!!!
[ehm. tak wiem, ja tez sie nie odzywam...]

co slychac?

jest dużo nowych wiadomości
ale to już poczekajmy aż Aia sama napisze

a Asche nadal nie odnaleziony

Oj dawno, dawno mnie tu nie było.

Asche, jak widzę, cały czas ma status zaginionego. Tak jak mój Maniuś!!!! Matysia bardzo mi go przypomina.

Pozdrawiam ciepło w to zimne, styczniowe popołudnie

No to czekam niecierpliwie na te wiesci co to ich tak duzo ...
oby same dobre.

Od mua i od futrzanek mnostwo serdecznych i cieplych zyczen
na nowy rok

zo

Podnosze i pamietam ...
u nas jutro mija 3 lata
zo

dziękuję za pamięć
za zaznaczanie
za wpisywanie
za życzenia

ja (na lekach) zdrowieje
ale serce nadal w strzępkach...

od dziś zostaliśmy zupełnie sami
wszystkie podwórkoty w domach (DT/DS)

Zbój - Tiko
Obrazek

mój najukochańszy podokiennyRomeo - Kot
Obrazek

i od godziny również moja kochana Cholera - Kokota
Obrazek

i nikt już nie przyjdzie na wołanie
znów nie ma się do kogo przytulić
pomimo iż się bardzo cieszę, że wiem gdzie są, że są zdrowe i bezpieczne, czuje że ponownie straciłam swoje koty...

nic więcej...

pozdrawiam ciepło
A.

Pięknie prosimy o więcej szczegółów

babajaga pisze:Pięknie prosimy o więcej szczegółów

Tiko, na początku nowego roku, zabrała na tymczas Marteczka, o czym mozna poczytać klikając w baner w moim podpisie

szukamy domku docelowego

Kokocia oswoiła się ze mną do tego stopnia ze pozwalała się wsadzać na kolana na kilkusekundowe sesje mizianek
obcym niestety podejść ni pogłaskać nie da, ale doświadczona forumowa koleżanka już się Nią obiecała zająć fachowo

a Kot... a Kotu jak można się domyślać poszczęściło się najlepiej, bo nie musiał czekać do mrozów 15* by ktoś się ulitował...
we wrześniu "zdjęła Mu się" obróżka...
z braku reakcji właściciela :roll:

Kot oficjalnie przeszedł na status bezdomnego i już po kilku dniach niezdecydowane osoby się zdecydowały i zabrały Go do siebie - moi sąsiedzi

słyszałam jeszcze przez chyba tydzień jak Kot płakał z okna, bo chciał do nas...
pod oknem płakała Kokota
w domu płakałam ja
tylko Kaj trzymał fason... ale i po Nim było widać ze stracił przyjaciela, dzięki któremu udało mu się wyjść z choroby i dojść do takiego stanu w jakim jest dziś
niestety więcej wieści nie mam, bo ludzie choć dobrzy, trochę izolujący się
Kot ma kocie towarzystwo

A ja tak bardzo, bardzo marzyłam, że ty Kota ukradniesz dla siebie. Wiesz, ja jestem trochę nawiedzona i wierzę w powroty kotów w innym futerku..... Nasz Kizik tak do nas trochę wrócił w futerku Guzika. Wiem, że to brzmi jak bajdurzenie ale.... ja wiem swoje :wink:

Nie smuć się jednak, Kot jest chyba bezpieczny

Babajago, ja też wierzę
wierzę że Kot był mój, że (czy w imieniu Asche'a czy swoim, czy innych kotków za które walczyłam a im się nie udało) odnalazł mnie, wybrał nas jako swój dom

i tak mi strasznie z tego powodu przykro
że życie nie chce się ładnie ułożyć

do tej pory słyszę jak Kot miauczy pod oknem, wspina się po kratach, parapetach i próbuje wskoczyć do mnie przez okno (mieszkam na pierwszym pietrze) , widzę te wpatrzone we mnie niezapominajkowe oczy, tą radość kiedy zauważał mnie na dworze, jak biegł do mnie...

bardzo wierzę że to ja powinnam Go ukraść :cry:

Kot był moim dobrym duszkiem, posłańcem

przyprowadził mi Kokotę :crying:

mojego wymarzonego marmurkowego kota (skąd to wiedział?)

teraz ciężko mi dlatego, że czuję, iż Kokocia była prezentem od Kota
i teraz straciłam ostatni z Nim związek
poza tym z Nią też utworzyla sie niesamowicie silna więź... po odejściu Kota mialyśmy tylko siebie, to co przeżyłyśmy razem było niezwykłe i magiczne, nie wiedzą co tracą Ci którzy nie doświadczyli przemiany nieufnego dzikiego kota, u nas trwalo to przeszło pół roku
ale każde 4 sekundy Kokoty spędzone u mnie na kolanach cieszyły bardziej niż całe godziny kokoszenia się Tiko...

ale czego to w życiu człowiek nie przeszedł... jakoś wytrzymam i to

dobrej nocy
A.

Przepraszam, ze dopiero teraz pisze...
Masz syndrom opuszczonego gniazda

Gdy rodzice zostaja sami w domu bo dzieci poszly na swoje...

tak wiem, przy innych warunkach te dzieci zostalyby u Ciebie...
ale poniewaz nie moga, pomysl sobie, ze Ty jestes niezwykle dzielnym czlowiekiem i sobie ze wszystkim poradzisz... natomiast koty sa istotami bardziej delikatnymi -- ale dzieki Tobie beda mialy bezpieczne i lepsze zycie i to jest najwazniejsze.
Poza tym znajda sie kolejne futerka, ktore oswoisz i pokochasz, ktore Ciebie pokochaja... a potem zlamia Ci serce gdy znajdziesz im domy i bedziecie sie musieli rozstac... Taki slodko-gorzki los...

Trzymaj sie cieplutko!

Asiu, wiem, że się smucisz

dałaś tym niezwykłym kotom to co najpiękniejsze i najważniejsze - miłość :1luvu:

i one się odwdzięczyły Tobie i Kajowi

a teraz są bezpieczne i wierzę, że choć tęsknią są także szczęśliwe
całusy :*

Zaginiony niebieskooki "syjamek" ASCHE 2006 Warszawa

Kto przegląda forum