Kardamon i przyjaciele - hanelkowo zaprasza :)

Ledwo się wymieniłyśmy z Misią, ledwo pojechała, wrzuciłam pranie i poszłam na zakupy.
Wracam - w domu dziwna cisza głucha - pralka nie działa, radio nie gra, lodówka nie pracuje. Nie ma prądu w żadnym kontakcie. Jedynie jedna lampa pod sufitem w dużym pokoju raczy mrugać
Super...
Wezwany na ratunek pan z ekipy ratunkowej dłubał w kontaktach i korkach do północy. Osiągnął tyle, że gniazdka ożyły. Mogę nawet używać mieszkania, ale bez szału. Albo robię herbatę, albo piorę, albo piekę, albo...
Żadnych dwóch czynności naraz. Tyle dobrego, ze radio może grać niezależnie od innych czynności.
Zapalone wieczorem światło mruga niczym gwiazdy w mroźną noc...
Nadeszło nieuniknione. Muszę, MUSZĘ, wymienić instalację elektryczną. Miałam nadzieję, że jeszcze jakoś pociągnie to wszystko... Plątanina kabli, reformowana co jakiś czas sprawiała, że mogłam mieszkać prawie jak w normalnym domu. Teraz w każdej chwili szlag może trafić wszystko. Umieram ze strachu, żeby się nie sfajczyło jak nie będzie mnie w domu
Pan podliczył z grubsza, ile... Gniadka i kontakty mam sobie sama ogarnąć.
Jedyna pociecha, że pora roku nie każe martwić się nadmiernie ewentualnym brakiem lodówki

**Adopcje: 12 >>**

Nie fajnie
Też musiałam bo nic razem nie działało.
Znam ból.
Aniu, trzymaj się

Nie tyle przeraża mnie prucie ścian przy stadzie w większości chorych kotów, chociaż :strach:

, co koszty. Nie udźwignę tego za minimum krajowe na śmieciówce. Od 24 grudnia do 6 stycznia mamy wolne. Dziewczyny cieszą się, że się wybyczą i że trzynastka wkrótce, ja dostanę... połowę „wypłaty”

hanelko, to straszne
chciałabym jakoś pomóc

Niezależnie od tego czy mamy prąd, czy nie, czy mamy internet, czy nie, życie toczy się pomalutku.

Niedawno na przeglądzie była Barbarka. Niezłomna koteczka. Mimo zmian w płucach, astmy, cukrzycy, mięsaków, wszystkie wyniki w normie. Wszystkie mieszczą się w „widełkach”.
Nagadała się, wszędzie wlazła, sprawdziła czy sala operacyjna jej imienia wygląda jak należy, obejrzała szpital koci, potem psi. Na koniec zwinęła się w kłębuszek na podusi i zasnęła mrucząc donośnie... Do siebie. Przez sen.
Cały Baś

Robi się z niej ćpiotka. Nie mylić z trzpiotką. Urządza sobie zapaśnicze „śparingi” z Maniem, potrafi przesuwać koty wzrokiem.
I już nie czeka, aż ludzka ręka powędruje do niej głaskać, tylko domaga się, a nawet żąda uwagi. Taki mały BBK

Podreptaliśmy jeszcze z Bodzinkiem na usg, bo jak kot ma świetny apetyt i chudnie, wpadam w panikę. Same przewlekłe problemy, tona piachu w pęcherzu, tarczyca powiększona z jednej strony. Zapisałam go na echo serca. Potem jeszcze zrobimy przegląd z badaniami. I mam nadzieję, że nic się nie znajdzie. Ma się nie znaleźć. I tyle.

W kolejce stoją słoneczni chłopcy na „bilans trzylatka” i szczepienie.

Następni będą Maniek i Kardamonik na okresowy przegląd

Dużo zdrówka dla Was wszystkich :1luvu:

**Adopcje: 12 >>**

Ciągle coś.
Jak nie jeden to inny wymaga oglądu.
Trzymaj się Aniu bo domyślam się jak ciężko jest. :kotek:

Wojtuś powinien mieć na imię Jeżyk. I nie, nie ma tu ortograficznego błędu.
Strasznie nie lubi lekarstw. Niełatwo mu je podać.
Wszystkie, które się da, podaję przed śniadaniem, żeby po południu, jak wrócę do domu było już tylko miło i przytulnie

Co rano Wojtuś próbuje się chować. Lub ucieka.
Uciekanie Wojtusia polega na tym, że idzie powoli w jakimś kierunku, gdzie upatrzył sobie Bardzo Bezpieczną Kryjówkę, czyli BBK. Nie mylić z Brzydkim Burym Kotem. Choć to czasami na jedno wychodzi.
Kiedy idę po niego i dystans miedzy nami drastycznie maleje, Wojtuś przycupuje, niczym przestraszony jeż i czeka aż go nie zauważę. Patrzy przy tym na mnie wielkimi oczami, choć lekko nieprzytomnie i jakby ze zdziwieniem.
Potem niosę go do kuchni, a on obejmuje mi rękę łapkami i głośno zawodzi: „Ojoj! Ojojojojojojoj! Ojojojojoj!...

Biedny Wojtuś :1luvu:

W niedzielny wieczór powróciła magia...
Znów wpasowałam się na tapczanie w koty w taki sposób, żeby mieć Diabełka w zasięgu. Ale tym razem zostawiłam jej całą inicjatywę.
Najpierw przyjrzała mi się dokładnie, pomrużyłyśmy do siebie oczy. Wstała. Pomyślała chwilę. Zrobiła kilka kółek i... ułożyła się bliżej mnie

Wsunęła mi łapki pod głowę
Obwąchała mi dokładnie całą twarz
Poczochrała moje włosy, potem je wylizała
Połaskotała uchem czoło
Oparła się o nie pleckami i poszła spać
Leżałam niemal w bezdechu. Jeszcze nie mogę uwierzyć...

Dziś dystans
Żebym nie pomyślała, że łatwą kobietą jest :wink:

tak jest gdy człowiek ups... kot boi się przyznać że kocha...

**Adopcje: 12 >>**

Wzruszający taki " akt odwagi " jest.
Nasza Bianka po 5 latach przyszła do mnie na delikatne głaski .

Ja mam już prawie osiem lat zaliczone...
Mimo tych aktów odwagi jest zupełnie nieobsługiwalna. Każdy lek może być podany tylko raz. Raz udało mi się jej oczy zakroplić. A ślimtaczą się od miesięcy. Ma aż wżery przy oczkach

Jakiś wirus ją dopadł, choćby immunodol jakiś by się przydał, ale szans na podanie żadnych. Nawet roztłuczonego w jakimś przysmaku. jest tak płochliwa, że płoszą ją nawet koty, które zresztą kocha. Okrawki z mięsa, jeśli sobie czasem robię, do niej nigdy nie trafiają. Kiedy wyciągam do niej rękę, cofa się. Gdy otoczenie zainteresuje się, co mam w ręce, ucieka. Gdy rzucę w jej stronę, zanim odważy się podejść, już jej usłużnie zjedzą.
Na szczepienie łapałam ją ponad rok. W końcu nafaszerowałam jakiśm cudem afobamem, tak, że się zaczęła zataczać, to mi tak poharatała ręce (ze strachu, nie z agresji), że wyglądałam jak mumia.
Ciężki przypadek

Tymczasem ktoś mi pożarł materiał na mizerię. Pokroiłam w plasterki ogórka, posoliłam i wyszłam sobie z kuchni. No bo przecież kto się połasi na surowego ogóra z solą...
Znalazł się ktoś... :twisted:

Ja-Buś, widziałam w Twoim podpisie, że znów poniosłaś stratę niedawno. Współczuję. Bardzo bardzo

Aniu, ta strata była jak grom z jasnego nieba. Felciu zawinął się w ciągu 3 tygodni. Nie daje rady z tą myslą.

Kardamon i przyjaciele - hanelkowo zaprasza :)

Kto przegląda forum