Potrzebna POMOC. Szczecin.Stonka we wspaniałym DS!!!!

To kotka złapana w piątek, na razie jeszcze u mnie - oswajamy

Ale śliczna

Młodziutka pewnie?

Urodzona w październiku - syczy mocno, ale też zaczęła dziś mruczeć, chyba nie może się zdecydować czy lubi być głaskana czy nie :wink:

Jeziuuuuuuu, ale cudo :1luvu:

Pani Ewelina mówiła mi o tym kociątku, że takie piękne. Podejrzewała, że to chłopak, a to dziewczynka!
Ze względu na cudowne plamy na futerku nazwałyśmy go Agat, a to może Agata?

Coś pięknego!!!!!
Dzisiaj wysłałam trzy stada tygrysów, w tym dwa do Szczecina, e-dita, jedno oczywiście dla Ciebie.
Został w ogrodzie jeden, ostatni, samotny tygrys i szuka domu! Bardzo szuka!

Dziewczyny, czy ja tej kotki nie męczę przetrzymując ją w domu?
Ona pozwala się głaskać, sprawia jej to chyba nawet przyjemność, ale boi się wyjść, nie ma mowy o wzięciu jej na kolana, większość czasu spędza wbita w transporter. Nie chcę, żeby wegetowała od posiłku do posiłku i w międzyczasie kuweta. Ile czasu jej dać?

Porównuję sobie inne koty wolnożyjące, które mam u siebie praktycznie cały czas na kilka dni w klatce i koty "gumieńcowe" są bardzo mocno wycofane, wręcz przerażone, człowieka nie potrzebują, pobyt w klatce po zbiegach to dla nich okropna trauma, nie znają dotyku, nie przybiegają na kici-kici, nawet te najmłodsze w ogóle nie są zsocjalizowane. To z jednej strony dobrze, ale z drugiej, szczególnie w przypadku tych najmłodszych, które teoretycznie mogłyby mieć szanse na adopcje jest dużym problemem.

czitka pisze:Dzisiaj wysłałam trzy stada tygrysów, w tym dwa do Szczecina, e-dita, jedno oczywiście dla Ciebie.

potwierdzam :mrgreen:

szykuj kawę....

Ale tempo

Kawa będzie, a chcesz kota na wynos?

W tym wieku nie jest juz tak latwo z dzikuna zrobic kota nakolankowego, ale sie da. Misiokot jest przykladem . Co prawda kocha tylko domownikow, ale stal sie kotem domowym. Niestety do tego trzeba cierpliwosci i czasu.

Oj, śliczna malutka, nie wiem, co tu poradzić. Doświadczenia wielkiego w dzikuskach nie mam, ale być może tu nie czasu trzeba, tak, czasu też, ale może przede wszystkim kontener ją stresuje?
Taki dzikun był mój MićMić. Wolny, niezależny, błąkający się w okolicy płochliwy kocur. Nikomu nie dał się dotknąć, przemykał gdzieś po płotach, wpadał na miskę wystawioną w ogrodzie i wiał. Powoli przyzwyczajał się do mnie, mogłam stać obok gdy jadł, ale o głaskaniu nie było mowy. Potem przyszedł z bardzo chorym okiem, zwabiłam do klatki i do weta. Miał prawie dwa lata....Po wizycie wypuściłam.
Potem kolejne łapanki, potem gorszy ropień i szlaban w domu na dwa miesiące, bo co chwilę wizyty. I kastracja. I nigdzie sobie już nie poszedł, jest największym pieszczochem świata, wychodzi do ogrodu, boi się obcych, ale ja mogę tego kota wywrócić na drugą stronę.
Miziak totalny. Śpi mi na twarzy, traktoruje nieustająco, łasi się , gada.
Reasumując- oswoiłam dwulatka, dzikiego całkiem.
Kurcze, szkoda. Niech się może wypowiedzą ci, którzy mają większe doświadczenie.

Kota nie siedzi w klatce, jest w łazience. W obecności człowieka nie wyściubia nosa z transporterka, to jej azyl, je i kuwetuje normalnie.

E-dita, zmieniłam swój post wyżej, na skróty czytałam Ciebie, bo w biegu :oops:

A w pokoju nie może sobie pochodzić? Nie wiem, nie wiem, ja zawsze się boję efektów zachowań izolacyjnych. Ale pewnie wiesz, co robisz, doświadczenia większego u mnie brak. No i nie zawsze przecież są warunki

Najlepiej gdyby oswajal sie wlasnie bez mozliwosci wlazenia za tapczany czy szafy . Postaraj sie go glaskac jak najczesciej , gadac, poswiecic laserkiem, wpadac chocby na minutke zeby zostawic mu jakis smakolyk. I tak uwazam, ze najlepsza metoda oswajania jest metoda" na weterynarza". W obliczu weta stajesz sie dla kota aniolem, ktorego trzeba kochac;) Jest tylko jedno ale... Takiego kota oswoisz, on Cie pokocha i rozstanie z Toba bedzie dla niego dramatem . W nowym domu bedzie musial prawie od poczatku sie oswajac . Moze sie myle, ale tak mi doswiadczenie podpowiada.

Kya, tak właśnie jest jak mówisz, tak było z Ambą i Blusiem, po adopcji był nawrót dzikości, ale powtórne oswajanie w nowym domu trwało jednak dużo krócej niż u mnie.
Widzę po Charlie, że ona za mocno się do mnie przyzwyczaiła, ja mogę z nią zrobić wszystko, ale tylko ja.

Otworzyłam drzwi od łazienki, czekamy.

I co? I co?

Młoda uciekła do pokoju, schowała się w stoliku na tv i obserwowała świat. Zostawiłam ją na noc w spokoju, w nocy była w kuwecie i rano czekała na śniadanie w swoim transporterku, to chyba miejsce gdzie czuje się bezpiecznie. Tak na razie będę robić, że w czasie jak jestem w domu, to będę jej zostawiać otwarte drzwi.

Byłyśmy dziś rano u p. Eweliny - sama wczoraj złapała największego kocura :ok:

( tego samego, który nam dwa razy obszczał klatkę :twisted:

), nastawiłyśmy jeszcze dwie klatki, ale koty nie były absolutnie nimi zainteresowane. Klatki są nastawione w dalszym ciągu ( my musiałyśmy gnać do pracy), jeżeli złapie się jakiś kot, to p. Ewelina ma dzwonić po panią z TOZu - uprzedziłyśmy ją przy okazji odstawienia kocura w lecznicy.

Potrzebna POMOC. Szczecin.Stonka we wspaniałym DS!!!!

Kto przegląda forum