Kiciuś był bardzo zniesmaczony podróżą i tym, że w dodatku przywieźli go nie wiadomo gdzie... no ale jednak wyszedł z transportera, ale oczywiście prosto pod kanapę 
Jednak nie siedział tam długo, tylko w przysiadzie pobiegł do sąsiedniej kuchni, gdzie trochę się pokręcił. Dał mi sie wziąć na ręcę - był nie tyle przestraszony, co zdziwiony i zaaferowany. Potem jednak pobiegł dalej - do łazienki, wprost pod wannę, gdzie chowa się od kilku tygodni koleżanka Prima. No więc wszyscy duzi nadstawili uszu... koty zaczeły ze sobą rozmawiać... żadnego syku, żadnego burczenia, tylko naprzemienne miauczenie 
Uznałam, że nie jest źle. Do końca wizyty Kiciuś zostal pod wanną. Wydaje się być zdecydowany wesprzeć koleżankę w trudnych chwilach, ale co naprawdę siedzi w tych małych łebkach, to oczywiście niewiadomo. Pewnie więcej sie okaże w nocy. U mnie po kilkugodzinnym siedzeniu pod regałem po przyjeździe, w nocy przyszedł do mnie do łóżka... koleżanka Prima w nocy wychodzi na pokoje i drze pysiorka z niepokoju... co razem wymyślą - zobaczymy 
Tak bym chciała, żeby się zaprzyjaźnili, bo obojgu tego baaardzo potrzeba!
. . . . . 
Nie bili się, nie gryźli- trochę panna powarczała, ale gentelman się nie zrażał.
przytulił się i … poszedł szukac Primy. Rano- pogadał ze mną- trochę zaspałam- Prima zniknęła, a on jej ciąle szukał- to z relacji babci. Teraz podobno zasnął na maszynie w pokoju babci i wygrzewa się w słońcu. JEST niesamowity!!!!
