Ksawery i Rufin, nowy pomiar wagi i świeże foty str.6

[mokkunia]

I ja czytam. Dużo czytam, mało piszę
Rufi! Zdrowym trzeba być i tyłeczek do szczepienia przygotować Nie wymigasz się od tego - o nie nie

[memka]

zanotowałam zapotrzebowanie na foty, no to nafociłam (niestety w niektórych przypadkach trochę nie ostro )
i wklejam hurtem

tematycznie:

1. spanki - przytulanki



2.portret


3.co to za pomysł z tymi jajami na drzewie

[TyMa]

Cudne, cudniaste, kociaste!

[mokkunia]

Słodka z nich parka Widać, że się kochają i szczęśliwi są raz - aż milusio popatrzeć
I urosło się Rufiemu całkiem całkiem

[Georg-inia]

mieliśmy trochę zamieszania z Kminką i biopsją Klemensa, ale foty obejrzałam juz we wtorek, dziś pokażę TŻ-towi - niech ma, na poprawienie humorku śliczności

[memka]

Donoszę o najnowszych wydarzeniach.......

Byliśmy dzisiaj z Rufinem na szczepieniu. Miało się ono odbyć tuż po świętach ale czekałam na mozliwość transportu samochodem bo mimo, że do lecznicy mamy dość blisko ale tak zawsze szybciej i mniej stresująco.

U Pana Doktora Rufii był bardzo grzeczny . Ładnie dał się zbadać a nawet wygłaskać doktorowi. Oględziny wypadły pomyślnie, co prawda Rufiś miał trochę podwyższoną temperaturę ale to prawdopodobnie wynik zdenerowania. A samego kłucia doopki nawet nie zauważył, był za bardzo zajęty obwąchiwaniem stołu. Za to ja się cała trzęsłam bo sporo się naczytałam na forum o złym samopoczuciu kotów po szczepioniu Fel-O-Vaxem, a nasz doktor jest zwolennikiem właśnie tej szczepionki. Postanowiłam mu jednak zaufać.

Od powrotu z lecznicy mały jest trochę apatyczny, ale w sumie jest ok. Jednak ja już oczywiście zdąrzyłam narobić paniki. Przez kilka godzin po powrocie do domu Rufiś spał i to tak kamiennym snem, że nie podnosił głowy nawet jak szeleściłam czy tłukłam garami. Zaczęłam więc się trząść, że mi kota zepsuli, że miałam jednak przeczucie, i o matko co teraz. A on chyba zwyczajnie potrzebował odespać wycieczkę. Spał tak kilka godzin (ja oczywiście zaglądałam do niego co 15 minut) a kiedy wstał od razu narobił krzyku, jaki to on głodny. Niedawno właściwym sobie tempem wsunął kolacyjkę, także ufff ,

O no właśnie jeszcze coś mi się przypomniało. Tym razem, w odróżnieniu od poprzednich, nie zapomniałam zważyć małego i... no cóż, nie taki on znowu mały.....waga wskazała 3.15kg . Nie mam pojęcia ile ważył w momencie przyjazdu ale pamiętam, że był jak piórko a teraz niezły klocek z niego. Miałam wątpliwości czy oby nie za bardzo go upasłam , dr Maciek stwierdził, że waga owszem "słuszna", jednak jeszcze nie ma powodu do ograniczania jedzenia, na dietką zaczniemy się zastanawiać po ciachnięciu jajek.

Co do cachnięcia, to jego termin przybliżył nam się ponieważ, na oko naszego doktora, Rufii ma raczej 7 miesięcy, nie 6, jak myślałam. I tak szykowałam się na zabieg gdzieś w czerwcu, ale jak będzie trzeba to oczywiście pójdziemy wcześciej.

[Georg-inia]

Tym razem, w odróżnieniu od poprzednich, nie zapomniałam zważyć małego i... no cóż, nie taki on znowu mały.....waga wskazała 3.15kg . ........

......Co do ciachnięcia, to jego termin przybliżył nam się ponieważ, na oko naszego doktora, Rufii ma raczej 7 miesięcy, nie 6, jak myślałam.

3,15 kg no to faktycznie "słuszna" waga jak do nas przyjechał ważył jakieś 1,80 kg, powiedzmy, że troszkę utył w ciągu tych dwóch tygodni, ale przecież nie 1,35
Rufi będzie grubaskiem, Rufi będzie grubaskiem

No tak, ja przypuszczałam, że on może mieć więcej niż 3-4 m-cy jak go zabierałam z Głowna, ale to Pani Doktor określiła ten wiek, na podstawie ząbków mogło być jeszcze tak, że on poprostu w schronie, na skutek "cienkiego" jedzenia po prostu zaczął "ząbkować" troszkę później niż powinien

super, że kociaste się kochają, a Ty - nie panikuj, bo nie warto Rudy może jeszcze jutro czuć się nie najlepiej. Ale skoro zjadł kolację, to raczej już wrócił do siebie

[memka]

Najwyższa pora odezwać się we własnym wątku. Dawno mnie tu nie było a okazja ku temu jest bo w poniedziałek odwiedziła nas Georg-inia ze swoim TŻ-em.

No i najadłam się wstydu jak nie wiem co. A to dlatego, że zaprosiłam gości do totalnego syfu
Przez weekend nie miał kto posprzątać a koteczki wiadomo kłaczą na potęgę. Inga, przepraszam Was bardzo.

Zdaję się, że ogólnie nie wykazałam się za bardzo podczas tej wizyty. Jakoś bezsensownie panikowałam. Przemknęła mi nawet przez głowę myśl, że pewnie mi Rufina zabierzecie. Szczególnie jak Twój TŻ z uwagą oglądał mój, na czas remontu, odbezpieczony balkon pomyślałam, że zaraz karzecie mi Rufina pakować
Bo nie dość, że ten balkon i jeszcze nie mamy mega drapaka a w dodatku kot jakiś zapasiony. I do tego jak na złość koty pochowały wszystkie zabawki i wyglądało tak jakby nie miały się czym bawić. Tylko czekałam aż powiecie, że Rufii nie dość, że w niebezpieczeństwie to jeszcze nie zadbany.
No po prostu wariatka

Mowę mi chyba też odjęło i nie powiedziałam nic konkretnego o Rufiku. W każdym razie nie to co chciałam. Dlatego teraz uzupełnie to czego nie powiedziałam bo jakoś się gnębię, że nie za wiele się ode mnie dowiedzieliście

O tym że Rufik nie lubi być brany na ręce to chyba udało mi się powiedzieć ale dlaczego tak jest to już nie bardzo. Otóż mam wrażenie, że został mu uraz po leczeniu uszu i wpuszczaniu kropel do oczu. W ogóle nie lubi żeby zbliżać do niego twarz, nie chce żeby go całować w główkę i zawsze się odsuwa. Nie wykluczone, że chodzi o to, że okolice twarzy są szczególnie przepachnione perfumami, kosmetykami a on wyjątkowo nie lubi takich zapachów, jak był mniejszy to od razu zwiewał jak tylko poczuł zapach np. nakremowanych rąk. Ale za to bardzo lubi być miziany i zawsze pcha się na kolana jak tylko się usiądzie. Szczególnie uwielbia się przytulać rano w łóżku, ciamka wtedy namiętnie piżamę

Wspominałam też, że jego ukochane miejsce do spania jest na szafie. Ma tam swój kocyk. Nie powiedziałam natomiast, że bardzo mnie tym zadziwił bo nauczył się tam wskakiwać właściwie na samym początku, a był wtedy jeszcze całkiem mały. A w dodatku był pierwszym moim kotem, który wpadł na pomysł wskoczenia na tą szafę i bezproblemowo go zrealizował. I dopóki, po wielkich trudach, Ksawery nie nauczył się tam wskakiwać, mały spryciarz miał na szafie swój azyl.

I jeszcze jedno uzupełnienie w temacie kocich stosunków. Powiedziałam, że Ksawery czuje się skrzywdzony tym, że jest z nami Rufin. A to nie do końca prawda bo to skrzywdzenie i niechęć to tylko jedna z faz, w które czasem wchodzi Ksawery. Pojawia się ona na zmianę z miłością wyrażaną poprzez przytulanki, całusy, wspólne mycie i zabawy. Po prostu Ksawery jest kotem z rozdwojeniem jazni
W tej chwili przeżywamy szczęśliwy czas miłości i na dowód najświeższe fotki:

[TyMa]

Hiiiiiiiiiiii!!!!!!!!! Kotś się tłumaczy z zakudlonego domu! Hiiiiiiiiiii!!!!!!!!! Ja wole zkudlony niz stersowanie kotów odkurzaczem. (każdy pretekst dobry!)

[Georg-inia]

Najwyższa pora odezwać się we własnym wątku. Dawno mnie tu nie było a okazja ku temu jest bo w poniedziałek odwiedziła nas Georg-inia ze swoim TŻ-em.

bardzo dziękujemy za gościnę

No i najadłam się wstydu jak nie wiem co. A to dlatego, że zaprosiłam gości do totalnego syfu
Przez weekend nie miał kto posprzątać a koteczki wiadomo kłaczą na potęgę. Inga, przepraszam Was bardzo..

no chyba sobie żartujesz zobaczyłabyś, co się u nas dzieje zwłaszcza teraz, jak nie sprzątamy, żeby nie stresować Klemensa (TyMa, uczę się od Ciebie )

Zdaję się, że ogólnie nie wykazałam się za bardzo podczas tej wizyty. Jakoś bezsensownie panikowałam. Przemknęła mi nawet przez głowę myśl, że pewnie mi Rufina zabierzecie. Szczególnie jak Twój TŻ z uwagą oglądał mój, na czas remontu, odbezpieczony balkon pomyślałam, że zaraz karzecie mi Rufina pakować
Bo nie dość, że ten balkon i jeszcze nie mamy mega drapaka a w dodatku kot jakiś zapasiony. I do tego jak na złość koty pochowały wszystkie zabawki i wyglądało tak jakby nie miały się czym bawić. Tylko czekałam aż powiecie, że Rufii nie dość, że w niebezpieczeństwie to jeszcze nie zadbany. No po prostu wariatka

zgadzam sie - wariatka
mega drapaka też nie mamy, wszystkie zabawki są zazwyczaj w "czarnych dziurach", Georg waży 5.5 kg (to apropos zapasienia) a zabezpieczeniami balkonów i okien mój TŻ interesuje się niejako "zawodowo" - on zresztą w ogóle jak tylko jakąś śrubkę czy farbę zobaczy, to głupieje

za całą resztę informacji bardzo dziękujemy
rzeczywiście Rufin może nie przepadać za zapachem kosmetyków - zasadniczo chyba żadne zwierzę za nimi nie przepada - Georg rzucał się kiedyś z uporem maniaka na moją mamę. Okazało się, że nie odpowiadał mu zapach perfum (fakt, ciężkie były i mnie też nie odpowiadały )
Ciamkanie poranne i czasem wieczorne to było to, co "rozłożyło" mojego TZ-ta przebolał nawet wyciamkaną, uślinioną piżamę
Ksawery jest w ogóle fajnym kotem - widział nas pierwszy raz, ale dał się wymiziać a jego popadanie w skrajności nastrojów to raczej norma nie ma się czym przejmować
A w ogóle Ksawery wcale nie jest krówką, jakby wynikało ze zdjęć ona nie ma łat czarnych, tylko takie czarno-szare, jakby przetykane srebrem cudo i ten nosalek

[memka]

Wstałam dzisiaj z postanowieniem, że "zedytuje" ten wczorajszy post.
A to dlatego, że zdałam sobie sprawę, że to nie jest mój własny wątek terapeutyczny , w którym mam się "wymarudzić" , tylko wątek o moich kotach.
BTW Dzięki Inga za cierpliwośc wobec mojego jęczenia
Jednak okazało się być za pózno bo post nie dość, że przeczytany to jeszcze "odpowiedziany". No to trudno, poszło w świat

Ksawery bardzo dziękuje z komplementy Cieszem siem, że siem podobał mój synuniek kochany

Jak do mnie trafił miał miesiąc i był bardzo ciapulkowaty. Przez pierwsze dwa miesiące cały czas nosiłam go przy piersi , bo cały czas potrzebował ciepła i bliskości, łaziłam z nim niemal wszędzie, do kibelka też. Ja korzystałm i on obok (z kuwety) i w ten sposób się nauczył do czego ona służy. I widać, że niezle go wychowałam skoro ładnie wita się z gośćmi

Na poważnie to Ksawcio zawsze był niezwykle towarzyski, po przybyciu Rufina stroił trochę fochów ale coraz częściej zauważam, że mu przechodzi. Od niedawna znowu daje buziaki i przychodzi żeby go pogłaskać Przez długi czas tego nie robił. Kilka dni temu nawet zepchnął Rufina z moich kolan .
Chyba uznał, że to jego kolej
Cieszy mnie, że wrócił do swoich starych przyzwyczajeń i że potrafi postawić się małemu bo do tej pory mu ustępował i uciekał.

Teraz już wiem, że żeby koty się tak ostatecznie dotarły musi minąć łaaadne parę miesięcy. Ale moje dokocenie i tak muszę uznać za bezproblemowe i udane

[goska_bs]

Miedzykocie uczucia na zdjeciach sa boskie

[Georg-inia]

Wstałam dzisiaj z postanowieniem, że "zedytuje" ten wczorajszy post.
...............
Jednak okazało się być za pózno bo post nie dość, że przeczytany to jeszcze "odpowiedziany". ....

Forum czuwa
A Ksawcia udało Ci się ładnie wychować nie to co moja porażka wychowawcza czyli Georg "Źmiję" na własnej piersi wyhodowałam

Twoje dokocenie, to ideał, łatwizna i pryszcz

[asiaplasun]

Ale pięęęękny ten Twój Ruffcio

[memka]

Ale pięęęękny ten Twój Ruffcio

dziekujemy za komplement

Skoro się podoba to mam jeszcze jedną taką sympatyczną fotkę


Łapaliśmy wtedy razem pierwsze ciepłe promienie słoneczka. Teraz nie ma już mowy o jakimkolwiek opalaniu. Upał doskwiera. Koty leżą wyciągnięte na gołej podłodze i się chłodzą. Rufik był wczoraj kompletnie śnięty przez tą temperaturę, dzisiaj widzę, że ma się lepiej.