Hospicjum 'J&j'. ZAMYKAMY.

[PearlRain]

nieśmiało przypomne o bazarku na Hospicjum, kto jeszcze nie ma kalendarza - terminarza na 2011 jest okazja nabyć
link: viewtopic.php?f=20&t=123444
Tanieczka była dzisiaj rozbrajająca Akela zaskoczył mnie skokiem z lodówki prosto w moje ramiona Inuk grubaśne leniwe plaskate kochane kocisko namolny Torque reszta stadka grzecznie spała

[Agn]

Z racji tego, że wraz z nabyciem nowych umiejętności przy obsługiwaniu kotów, wzrosły też moje ambicje dotyczące przebadania i przetestowania każdego z moich podopiecznych, który tego jeszcze nie doświadczył w ciągu ostatniego roku - pozwoliłam sobie na ten cel wystawić na bazarku różne różności zalegające bezczynnie w moich szafach.
viewtopic.php?f=20&t=123543

Jak napisałam w opisie bazarku - niektóre z tych przedmiotów zadziwiają mnie przyczyną swojego istnienia. Szczyty w tej dziedzinie osiąga - ubijacz pianki na mleku do kawy. Kiedy na niego patrzę, przypomina mi się tekst z `Muminków` [książkowych] o trzepaczce do szampana.

Tak czy owak.
Mam nadzieję, że wystawione przedmioty znajdą swoich nowych właścicieli, którzy nie pozwolą im leżeć bezczynnie gdzieś w czeluściach szuflad. Będą mogły cieszyć oko [bo, że mi się podobają - to jasne] i będą mogły być używane tak, jak na to zasługują.

[Prakseda]

Agn, wystawiasz pamiątki rodzinne?
Może znajdą się piękne serca, które je kupią wirtualnie, tak aby nie zmieniały lokalu?

[Agn]

Agn, wystawiasz pamiątki rodzinne?
Może znajdą się piękne serca, które je kupią wirtualnie, tak aby nie zmieniały lokalu?

Aguś - to nie tak.
Pamiątki, pamiątkami - przez pamięć okoliczności, są w jakimś sensie bliskie mojemu sercu, ale... nie mam ich nawet gdzie porządnie zaprezentować, tak, jak na to zasługują. Leżą cichutko gdzieś w szufladzie i nikt się nimi nawet nie zachwyci.
Mam jeszcze kilka takich `kuchennych rzeczy`, które czasami widzę w swoich szafach. I w sumie jest mi przykro, że nie mam dla nich odpowiedniego miejsca...
Jeśli u kogoś będą mogły być podziwiane `na widoku` - to tym lepiej. Również dla tych przedmiotów.

[Prakseda]

Agn, wystawiasz pamiątki rodzinne?
Może znajdą się piękne serca, które je kupią wirtualnie, tak aby nie zmieniały lokalu?

Aguś - to nie tak.
Pamiątki, pamiątkami - przez pamięć okoliczności, są w jakimś sensie bliskie mojemu sercu, ale... nie mam ich nawet gdzie porządnie zaprezentować, tak, jak na to zasługują. Leżą cichutko gdzieś w szufladzie i nikt się nimi nawet nie zachwyci.
Mam jeszcze kilka takich 'kuchennych rzeczy', które czasami widzę w swoich szafach. I w sumie jest mi przykro, że nie mam dla nich odpowiedniego miejsca...
Jeśli u kogoś będą mogły być podziwiane 'na widoku' - to tym lepiej. Również dla tych przedmiotów.

Bo pamiątki się trzyma, własnie gdzieś w szufladzie, ale blsko serca!!!
Cóz Twoja decyzja. Ja wiem, swoje. Musi byc bardzo cienko u Ciebie.
[size=50]Też sprzedałam wiele pamiątek. Jednak czegoś brak.[/size]

[Agn]

Trochę mi się wstyd zrobiło...
Z drugiej strony jednak - jak zwykle - kwestia priorytetów...

[magaaaa]

Mam kilka prawdziwych pamiątek z ktorymi nie rozstałabym się za nic na świecie.
Ale większość pamiatek to po prostu durnostojki których niekoniecznie mi żal.

[becia_73]

No i dlatego zamiast rozmyslać cienko /nie cienko lepiej ruszyć szturmem na podbicie bazarku

[Prakseda]

Trochę mi się wstyd zrobiło...
Z drugiej strony jednak - jak zwykle - kwestia priorytetów...

Agnes, bardzo serdecznie przepraszam, nie to było moim celem. Ty wiesz.
Choć oczywiście nie wiem dlaczego Ci wstyd. Czy dlatego, że całą siebie i wszystko co masz oddajesz potrzebującym zwierzętom?
No dobra, juz milczę.

[PearlRain]

zapraszam na jeszcze jeden bazarek na Hospicjum link : viewtopic.php?uid=31874&f=20&t=123555&start=0

[Agn]

Dzień był nieco nerwowy. Z mniej nerwowymi, miłymi przerywnikami.

Najpierw, koty dostały od swojej Sponsorki - iwony66 - osuszacz. Nasz własny, malutki, śliczniutki, cichutki.

O, taki dostały.

A potem na chwilę zrobiło się nerwowo. Już wczoraj dostałam info o poturbowanym kocurze, ale wczoraj nie miałam jak pomóc. Dziś okazało się, że kot zadekował się w jednej z budek kocich na ul. Strzałowej. Wspólnymi siłami z Jolą i Moniką udało nam się zmusić kota, by przemieścił się z budki do podstawionego kontenerka.
Niestety, kot miał niewładny tył, a całą pupę mokrą od nietrzymanego moczu.
Jeszcze bardziej `niestety` okazał się być koszmarnym dzikusem. W gabinecie weta `podręcznego`, na próbę bliższego kontaktu rozwalił wetowi rękę, a przy podawaniu znieczulenia ugryzł Edytkę - asystentkę.
Kiedy znieczulenie zaczęło działać dopiero można było zobaczyć w jakim strasznym stanie jest kot.
Skrajnie odwodniony, wychodzony. Na grzbiecie, wzdłuż kręgosłupa miał głębokie rany, wskazujące na ugryzienie psa.
Zdając sobie sprawę z tego, jak wygląda pielęgnacja kota po takim urazie, za zgodą dziewczyn, które się kotem wcześniej opiekowały, podjęłam decyzję o eutanazji.
Smutno strasznie i przykro...
Dla Bezimiennego Burasa... [`].

Dla uspokojenia emocji - przyjechała kota7, która odstawiała swojego podopiecznego do nowego domu w Toruniu. Babskie ploty przy nadpalonej pizzy - dobrze mi zrobiły. Pizza `nadpalona`, bo moja kuchenka mnie nie lubi. Z wzajemnością.

Wieczorem zrobiło się znowu nerwowo - przez moje gapiostwo.
Ale dzięki Dobrym Duszom - mam nadzieję, że wszystko się naprostuje.

Mam wrażenie, że się nieco zmęczyłam...

[pixie65]

Światełko dla Burasa...[']

[VVu]

Nam też na dniach bezimienny buras uciekł za TM... Bezimienne wcale nie bolą mniej.
Dla wszystkich bezimiennych: ['] [']

[justyna p]

Co za wtorek miałaś.. I jak to wszystko wcisnąć w codzienny dzień???
Biedny kocurek, już nie cierpi.. [']

[magaaaa]

Wiem, ze decyzja była oczywista.
Ale jej podjęcie, jej wypowiedzenie...
To bardzo trudne.
Najtrudniejsze.
Śpij Dzikusie Bury Bezimienny, śpij.