Szukam całodobowej lecznicy... Już nieważne

» Pon gru 27, 2004 17:40

bardzo bardzo przykro :cry:

to straszne co Biedulka spotkale, to straszne, jak cierpial a Ty z Nim...To nie powinno wie bylo w ogole wydarzyc...Ciezko sie z tym pogodzic :cry:

Ale zadreczanie siebie w tej chwili nikomu juz nie pomoze :roll:

Zrobilas dla niego wiele, kochalas go.To najwazniejsze...na wnioski bedzie czas :roll:

» Pon gru 27, 2004 18:14

Trzymaj się! Kotek miał dobrze u Ciebie przez tą chwilkę swojego życia. Wypadki zdarzają się wszystkim. :evil:

» Pon gru 27, 2004 18:20

Co TY opowiadasz!! Trzymaj sie cieplo!! Dzidek mial Ciebie i wiedzial jak moze byc dobrze z czlowiekiem! Pamietaj o tym!

» Pon gru 27, 2004 18:36

Ale dlaczego ten facet nie mówił mi wprost? Przecież skoro słyszę, że jest bardzo źle i stan jest "właściwie przedagonalny", że temperatura 34 stopnie, a po chwili słyszę, że "do rana powinno się ustabilizować", to co ja mam myśleć? Zwłaszcza, że stan mojego umysłu trudno było nazwać myśleniem... Oczywiście, że uczepiłam się tego "do rana", bo to mi dało jakąś nadzieję... oznaczało to, że jest szansa.
A koleś poszedł spać po prostu.
Nawet nie skrócił małemu cierpienia, nie pozwolił mi się pożegnać...
Zostawił go samego, tak jak pieska w klatce obok, który wymiotował sobie czymś brunatnym na łapy i kładł na tym głowę...

Dzidek wykańczał się całkiem sam, godzinami.
Jak tam jeszcze byliśmy, to zaciskał mi kurczowo pazurki na palcu, jakby chciał, żebym została... A ja się dałam wyrzucić jakiemuś pętakowi, który pozwolił, żeby mi się kicia wszystkimi otworami wykrwawiła...

» Pon gru 27, 2004 18:48

Nie mogę tego czytać bo się zaryczę :crying:

» Pon gru 27, 2004 19:06

Dzidek mi się tak bardzo podobał.. :cry:

Eulalia, bardzo mi przykro. Nie obwiniaj się.

» Pon gru 27, 2004 19:23

» Pon gru 27, 2004 19:29

Prosze, przestan sie zadreczac i obwiniac

W takich chwilach, pelnych stresu i przerazenia, poczucia bezradnosci - czlowiek nie mysli normalnie, nie zachowuje sie tak jakby zachowywal sie w innej sytuacji lub gdyby mial czas na spokojne zastanowienie sie.
Bylas wspaniala opiekunka dla kocurka i dzieki Tobie wiedzial co to szczescie. Zrobilas dla niego wszystko. Zostawiajac go w lecznicy nie moglas wiedziec jak to sie potoczy.
To nie Ty go zawiodlas - ale wet - ktory byl po to zeby zrobic dla niego wszystko co w ludzkiej mocy zeby go uratowac.
Prawdopodobnie kociaka nie daloby sie faktycznie uratowac - ale moglo to wygladac inaczej. Jednak nie Ty mialas na to wplyw.
Jesli mozna miec do kogos pretensje - to jedynie do weta. Mam nadzieje ze przez jakis czas beda go teraz meczyly koszmary senne i nie pospi sobie spokojnie :evil:

» Pon gru 27, 2004 19:31

Wspolczuję bardzo

A Molickich bede juz odtad omijac z daleka

» Pon gru 27, 2004 19:46

Tak strasznie, niewymownie mi przykro... :cry:

Strasznie Ci współczuję i przytulam mocno :cry:

» Pon gru 27, 2004 19:47

Eulialio, juz cichutko, minelo, nie mozna juz pomoc Dzidkowi...To byla bardzo ciezka i okropna smierc, wstrzasajace przezycie rowniez dla Ciebie... Wet postapil glupio, tak bardzo glupio- nie pozwalajac Ci byc z Kotkiem, pozwalajac Mu umierac samotnie...nie rozumiem czemu tak postapil jaki mial w tym interes? Czas troche leczy rany, to dobrze...Przytulam, sprobuj pomyslec o czyms innym...