Szylkretka Kasia ['] Kasia Dwa dostała swoją szansę.

Chyba z kuwetą ok.
Nigdzie nie było śladów wydalniczej działalności Kasi.
Nie skorzystała wprawdzie z postawionej dla niej kuwety, ale w mniejszym pokoju stoją dwie i tam było coś.
Jeśli była domowa - a moim zdaniem była - to pewnie sobie przypomniała.

Kasia je! Zjadła miseczkę gotowanego kurczaka.

Doczytałam "Kasie dwie" na blogu "I kto tu mruczy".
Och Wy, podstępne wampirzyce ! Kocham Was :1luvu:

Ale że tak bezbłędnie przewidziałyście moja reakcję...

Błękitny Irysku, pięknie opowiadasz!
Czy może chciałabyś coś napisać na naszego bloga? A może mogę zebrać te Twoje teksty i wstawić?
No, aż szkoda, żeby się talent marnował...

Blekitny.Irys pisze:Chyba z kuwetą ok.
Nigdzie nie było śladów wydalniczej działalności Kasi.
Nie skorzystała wprawdzie z postawionej dla niej kuwety, ale w mniejszym pokoju stoją dwie i tam było coś.
Jeśli była domowa - a moim zdaniem była - to pewnie sobie przypomniała.

Kasia je! Zjadła miseczkę gotowanego kurczaka.

Doczytałam "Kasie dwie" na blogu "I kto tu mruczy".
Och Wy, podstępne wampirzyce ! Kocham Was
Ale że tak bezbłędnie przewidziałyście moja reakcję...

Bardzo się cieszę, zwłaszcza ze zjedzenia miseczki kurczaka.

A co do wampirzej podstępności i przewidywania - niewinnam! :twisted:

hikora pisze:Błękitny Irysku, pięknie opowiadasz!
Czy może chciałabyś coś napisać na naszego bloga? A może mogę zebrać te Twoje teksty i wstawić?
No, aż szkoda, żeby się talent marnował...

Dzięki

Oczywiście, korzystaj z moich tekstów - sprawi mi to radość.

jolabuk5 pisze: (...)
A co do wampirzej podstępności i przewidywania - niewinnam!

Ok, ok ale i tak Was kocham :1luvu:

Blekitny.Irys pisze:
jolabuk5 pisze: (...)
A co do wampirzej podstępności i przewidywania - niewinnam!

Ok, ok ale i tak Was kocham

My ciebie też! :1luvu:

Mija kolejny dzień Kasiuli we własnym domu.
Wczoraj wieczorem wracałam po kilkunastogodzinnej nieobecności z duszą siedzącą cokolwiek na ramieniu albo i w piętach.
Niby wszystko powinno być ok, koty domowe spokojne - w taką pogodę śpią, śpią i śpią - Kasia nie wykazuje najmniejszych oznak agresji.. ale...
Wracam. Jestem na schodach. Otwieram drzwi.
W przedpokoju stały komitet powitalny, rozziewany niczym stado krokodyli.
Witanki, mizianki.
W domu ład i porządek, nie ma śladów krwawych bitew. Koty głodne.
Idę szukać Kasi. Nie ma . Nie ma.
Zaglądam wszędzie, z wnętrzem kanapy włącznie - Kasi niet.
Co, do wszystkich korali !
Uciec nie mogła żadną miarą. Wiem, że koty potrafią przechodzić w inny wymiar, więc może...
Schodzę do parteru i na czworakach zaglądam w każdy kąt. Jest !
Przycupnęła w kąciku za biblioteczką, tuż przy kaloryferze. Jak ona bidulka lgnie do ciepła.
Z odległości kilkunastu centymetrów patrzymy sobie w oczy.
Przyglądamy się sobie.
Kasia jest piękna, lekko puchata. Patrzy na mnie uważnie. W oczach lęk.
Cicho i łagodnie mówię do niej. Nie próbuję dotykać
Stawiam miseczkę z jedzeniem.
Zaglądam po pewnym czasie - miseczka pusta, Kasie drzemie.

Blekitny.Irys pisze:Mija kolejny dzień Kasiuli we własnym domu.
Wczoraj wieczorem wracałam po kilkunastogodzinnej nieobecności z duszą siedzącą cokolwiek na ramieniu albo i w piętach.
Niby wszystko powinno być ok, koty domowe spokojne - w taką pogodę śpią, śpią i śpią - Kasia nie wykazuje najmniejszych oznak agresji.. ale...
Wracam. Jestem na schodach. Otwieram drzwi.
W przedpokoju stały komitet powitalny, rozziewany niczym stado krokodyli.
Witanki, mizianki.
W domu ład i porządek, nie ma śladów krwawych bitew. Koty głodne.
Idę szukać Kasi. Nie ma . Nie ma.
Zaglądam wszędzie, z wnętrzem kanapy włącznie - Kasi niet.
Co, do wszystkich korali !
Uciec nie mogła żadną miarą. Wiem, że koty potrafią przechodzić w inny wymiar, więc może...
Schodzę do parteru i na czworakach zaglądam w każdy kąt. Jest !
Przycupnęła w kąciku za biblioteczką, tuż przy kaloryferze. Jak ona bidulka lgnie do ciepła.
Z odległości kilkunastu centymetrów patrzymy sobie w oczy.
Przyglądamy się sobie.
Kasia jest piękna, lekko puchata. Patrzy na mnie uważnie. W oczach lęk.
Cicho i łagodnie mówię do niej. Nie próbuję dotykać
Stawiam miseczkę z jedzeniem.
Zaglądam po pewnym czasie - miseczka pusta, Kasie drzemie.

Uff, dobrze, że napisałaś, bo już się niepokoiłam.
To wzruszające, jak Kasia potrzebuje ciepła - stęskniła się za nim, koczując pod samochodami - co to za ochrona? Dlatego tak bardzo czekała na tę godzinkę, którą spędzała z Dorcią, ukryta pod kocem - i tak bardzo nie chciała opuszczać ciepłego posłanka! Dorci się serce rozrywało, kiedy musiała Kasię budzić i wypychać na zimno...

Jak Kasia w weekend?

Kasia w weekend...
Hm, jest tak sobie. Opluła mnie i osyczała.
Wchodzę nocą do kuchni, zapalam światło i cóż widzą zaspane oczy moje, cóż?
Na bufecie, w otoczeniu kotów siedzi sobie Kasia. Na mój widok zjeżyła się i jak nie syknie! jak nie plunie ! No to wycofałam się na z góry upatrzoną pozycję horyzontalną.
A tak serio, to Kasia wyraźnie się mnie lęka - nie atakuje łapką, nie warczy. Nie mniej jednak, kiedy podaję jej miseczkę - odsuwa się i kuli. A pewnego pięknego ranka, przy podawaniu jedzenia, znów mnie opluła, miauwa jedna.
No i nie bardzo chce jeść. Podsuwam jej różne smakołyki, troszkę skubnie ale to jest mało.
Wiem, że muszę być cierpliwa i jestem.
Kasia ma spokój, z kotami zero konfliktów. Teraz musi uwierzyć, że to jej dom w którym jest bezpieczna. I kochana.

Blekitny.Irys pisze:Kasia w weekend...
Hm, jest tak sobie. Opluła mnie i osyczała.
Wchodzę nocą do kuchni, zapalam światło i cóż widzą zaspane oczy moje, cóż?
Na bufecie, w otoczeniu kotów siedzi sobie Kasia. Na mój widok zjeżyła się i jak nie syknie! jak nie plunie ! No to wycofałam się na z góry upatrzoną pozycję horyzontalną.
A tak serio, to Kasia wyraźnie się mnie lęka - nie atakuje łapką, nie warczy. Nie mniej jednak, kiedy podaję jej miseczkę - odsuwa się i kuli. A pewnego pięknego ranka, przy podawaniu jedzenia, znów mnie opluła, miauwa jedna.
No i nie bardzo chce jeść. Podsuwam jej różne smakołyki, troszkę skubnie ale to jest mało.
Wiem, że muszę być cierpliwa i jestem.
Kasia ma spokój, z kotami zero konfliktów. Teraz musi uwierzyć, że to jej dom w którym jest bezpieczna. I kochana.

Może boi się, bo pamięta łapanie? Najważniejsze, że nie ma konfliktów z kotami, myślę, że one jej powoli wytłumaczą, że dużej nie potrzeba się bać.
Pamiętam, że moje strachulce bały się mnie tak długo, dopóki nie przekonały się, że nie próbuję wyciągać do nich ręki. Ale bywa różnie, Kitka Chrupek odchodzi jak tylko znajdę się w pobliżu, a przecież jest już u mnie długo i w dodatku na początku pozwalała się głaskać i wyczesywać!
Mam nadzieję, ze z Kasią tak nie będzie, że z czasem przestanie się ciebie bać.
O jedzenie bym się nie martwiła, ma teraz ciepło, nie musi uciekać, więc mniej energii zużywa, to może i jeść tak jej się nie chce. Zapytam Dorcię co Kasia szczególnie lubiła, chyba smakowały jej bardzo saszetki Miamorka.

Dzisiaj Kasia zachowuje się dużo bardziej spokojnie.
Rano wiodła życie kotka wysokopiennego i omal nie padłam trupem, gdy tuż za plecami zeskoczyła z regału.
Wybiera sobie ciche kąciki ale nie kuli się na mój widok - patrzy uważnie jakby pytała : Co ze mną będzie?
Nie próbuję jej dotykać, cicho do niej mówię kiedy podaję jedzenie. Poza tym udaję, że jej nie zauważam.
Najważniejsze, że Kasiula żyje w zgodzie z kotami i psicą.
Myślę, że jeszcze będą z niej koty

Czasu potrzeba dziewczynce :ok:

Blekitny.Irys pisze:Dzisiaj Kasia zachowuje się dużo bardziej spokojnie.
Rano wiodła życie kotka wysokopiennego i omal nie padłam trupem, gdy tuż za plecami zeskoczyła z regału.
Wybiera sobie ciche kąciki ale nie kuli się na mój widok - patrzy uważnie jakby pytała : Co ze mną będzie?
Nie próbuję jej dotykać, cicho do niej mówię kiedy podaję jedzenie. Poza tym udaję, że jej nie zauważam.
Najważniejsze, że Kasiula żyje w zgodzie z kotami i psicą.
Myślę, że jeszcze będą z niej koty

Jestem pewna, że będą! Masz rację, grunt to stosunki z resztą stada (i psem!), których nie da się uniknąć. A do ciebie musi powoli nabrać zaufania, świetnie że dajesz jej czas i pozwalasz się spokojnie oswajać. Dziękuję ci za Kasię i za Dorcię, która trochę więcej śpi dzięki Tobie

Kasia najbardziej lubi zabunkrować się w kąciku w pobliżu psiego legowiska.
Psica Szarotka to jeszcze psie dziecko - nie ma roku. Koty kocha i ustawicznie zaprasza je do wspólnej zabawy. Zaprzyjaźniła się z Irysem i Lilą - razem tworzą triumwirat burasów ( psica też jest taka burozłota). Tylko Chaberek, Cholerkiem zwany, czasami na psicę zafuka lub parsknie.

A za Kasię to ja dziękuję - zresztą taka była wola Kasi Pierwszej.
Kasia pewnie tęskni za Dorotką - pozwalała się jej głaskać, spała przytulona. Ale teraz kociczka jest cały czas w cieple, może poczuć się bezpieczna - nie musi nasłuchiwać czy nie zbliża się niebezpieczeństwo.
Resztę powinien zrobić czas.

Szylkretka Kasia ['] Kasia Dwa dostała swoją szansę.

Kto przegląda forum