Czarna rodzinka - co zrobić z kasą?? WAZNE STR 30

» Pon paź 15, 2007 21:56 Enter ma dom w Zabrzu...

Skąd się wzięła chętna na czarnego karalucha rodzina, to wie Berni... Co ciekawe Pani z Zabrza dzwoniła do Bielska, żeby umówić się na wizytę w Zabrzu i wybrać kociaka czarnego, bo takiego niedawno stracili...
Pani umówiła się więc ze mną poprzez Berni, a potem uparcie dzwoniła z siedem razy, więc w końcu oddzwoniłam i okazało się, że ponieważ jutro ma wolne, koniecznie chce kociaka już dziś...
Mimo więc nieprzespanej nocy (trzeba było powalczyć ze stertą klasówek rosnącą w zastraszającym tempie) oraz siedmiu lekcji, wizyty w banku... po powrocie do domu, trzeba było nie tylko nakarmić stadko, posprzątać kupki i powycierać kilka kałuż, następnie wyprowadzić psy na porządny spacerek, wreszcie spakować pakiet szczeniaków do kuferka i zanieść cioteczce Formicy, by psinkom ulżyła - odrobaczywszy i odpchliwszy je Frontlinem, a także zdiagnozowała stan ogólny, wydała podstawowe dyrektywy etc... a potem po powrocie naczekać się na gości wyjątkowych, bo niosących nadzieję na dobry domek dla jednego ze zbońców...
I przybyli państwo z córeczką. Oszołomieni lekko możliwościami wyboru zwierzątka, ale o dziwo nie okzazujący dezaprobaty czy niepokoju, że znaleźli się u jakiejś nawiedzonej... nie tylko nie uciekli, ale i wymiziali tego i owego rezydenta...
Już po chwili po swoją porcję mizianek stawiła się Enter, natychmiach trafił na rączki pani i zaczął się rozpływać w pieszczotach... I tak został wybrany! Państwo zakochali się się po uszy w tej czarnej chudzince z zaropiałymi wciąż oczkami...
Potem wybraniec został oddany w ręce pana, a pani jeszcze pozachwycała się pozostałą dwójką zbońców, ciągle jednak wpatrzona w ręce pana, w której rozmruczana radośnie kocina piała już pieśń tryumfu i miłości odzwajemnionej...
Pani wypytała jeszcze o wszystko, spisała kropelki, zakropliła kociakowi oczka, zabrała książeczkę zdrowia, opowiedziałą, co już w wyprawce zakupiła maluchowi i obiecawszy zdawać raporty z życia kociaka wyszła z mojego domu wtulona i wpatrzona w czarne zasmarkane cudo... Dobrze, że mąż czuwał i zabrał dziecko, bo w ferworze tym mogłoby dojść do sytuacji wymiany niespodziewanej...
Ponoć zamienił stryjek siekierkę na kijek... ciotka halbina zaś mogłaby odkryć po wyjściu gości, że co prawda kociaka jednego mniej, ale wzamian na włościach psiokocich zapanowałaby pięciolatka rodzaju ludzkiego...

» Pon paź 15, 2007 22:13

Ale macie tempo w wydawaniu kotów

Berni, ponawiam swoją groźbę z wątku Burci :twisted:

» Pon paź 15, 2007 22:30

Zbońce trzy wczoraj późnym wieczorem:

Obrazek

i zbońce dwa... dziś wieczorkiem:

Obrazek

Lemurka szuka pocieszenia:

Obrazek

» Wto paź 16, 2007 6:54

Cieszę się, że maleństwo znalazło kochający dom.
Trzymam kciuki za resztę adoptusiów :ok:

» Wto paź 16, 2007 7:55

Dobre wieści

Za domy

» Wto paź 16, 2007 8:28

jakie karaluszki się skradają po tej rogówce :lol:

wczoraj dostałam wieści od Enterka że w domu poczuł sie jak w..domu :lol:

zero stresu, pojadł chrupek dla kociąt i z zadowoleniem biegał i zwiedzał nowe lokum

» Wto paź 16, 2007 13:40

Cieszę się! I jakoś nawet nie dziwię... On czułby się jak w domu u każdego...

» Wto paź 16, 2007 14:33

Trochę mi smutno, bo Enterek na kolanka właził, domagał się miziania i pieszczotek, mruczał i barankował... ale nie mam czasu na melancholię... bo jego miejsce zajęły popiskujące maluchy , które trzeba przytulić i utulić, kiedy płaczą z tęsknoty lub bólu... Spały dziś z nami na rogówce... ta małą ruda wcisnęła się między łep Inki a moją twarz, z drugiej strony pyszczek Platona... Platon i ta maleńka zaczęły mnie lizać po twarzy, a w zasadzie masować jęzorakami moje skronie... niesamowite uczucie... Wszyscy przespali nockę, tylko kiedy wstałam i poszłam do ubikacji i przygotować żarełko, to po powrocie odkryłam, iż maluchy zrobiły kilka kupek... na fotel schodziły, bo na podłogę jest im jeszcze za wysoko i nie znają sposobów... kupki mało atrakcyjne z pumktu widzenia estetyki... ze śluzem, ale dość jeszcze w całości... cóż... dziś wielkie pranie...
Kociaki po wyprowadzce Entera zajęły się sobą i dalej wesoło harcują, apetyty dopisują, ich kupki w kuwecie mają wzorcowe i wymiary i wygląd... Kociaki śpią w swoim koszyku wyściełanym polarem i Byronem lub Juniorem... Oba samce dzielnie dzielą między siebie obowiązki rodziców zastępczych...
Także teraz mamy równowagę: każdy dorosły ma pod opieką jednego malucha... a ja tu tylko sprzątam...