@Freak DT@ JOKOT TEAM .pl

[@Freak]

masz nowe foty? jak nie to zaproś pilnie Mercedes!

nie mam, przegapiłam termin.
Milka dziś znów na ostrym dyżurze... wszystko od nowa szlag a tak o nią dbam

[jopop]

biedna mała. trzymajcie się.

[@Freak]

walki ciąg dalszy, rokowania złe, ale wierzymy w cuda zwłaszcza na tym forum

[Hania66]

Bardzo mocno trzymam kciuki

[@Freak]

od rana do wieczora walczę o Milkę, leki, leki, karmienie, leki a ta mała @@@@bip...@####@@@!!!! żre żwirek!!!!


przez nią wszystkie się załatwiają na gazety .... a mnie szlag trafia

tak nie może być (silikon i beton odpada), idę zaraz po drewniany

[jopop]

tja...

kciuki...

[@Freak]

Jest żwirek drewniany - czekam co ta mała małpa z nim wymyśli żeby się jeszcze bardziej podtruć

Póki co reakcją na zmianę oczywista - niespodzianka za pralką i w moim pokoju przy biurku - ograniczyłam im znacznie przestrzeń strzelania focha i mam nadzieję, że ogarną temat nowej wyściółki w kuwetach.

Zdecydowanie wolałam silikon ze względu na większą wchłanialność zapachu - cóż ponoć zdrowie najważniejsze (ale moje czy kota ? )

[@Freak]

U nas tfu tfu z rodzinnym Armagedonem , ale radzimy sobie póki co...

Niedługo powrzucam fotki, dzisiaj wreszcie miałam chwilę na pobieganie za footrami po mieszkaniu.


Szukam "złotego środka" na odkłaczanie mebli, narzut, dywanów (oprócz pralki z tą funkcją i magicznego odkurzacza, na który "szary Kowalski" bierze kredyt )

[kussad]

Nadrobiłam zaległości skoro nadal oficjalnie i pełnoprawnie jestem na forum i

[@Freak]

zatem za bycie na bieżąco i ferajnę
Ja wątki staram się śledzić, gorzej z moim osobistym

Nadrobiłam zaległości skoro nadal oficjalnie i pełnoprawnie jestem na forum i

[kussad]

.

Nadrobiłam zaległości skoro nadal oficjalnie i pełnoprawnie jestem na forum i

:ok: zatem za bycie na bieżąco i ferajnę
Ja wątki staram się śledzić, gorzej z moim osobistym

W takim razie prawdopodobnie wiesz że po stracie Mikusia[*]myślałam o odejściu z forum i czytałaś wszystko co od tej pory u nas pisałam...

[@Freak]

.

Nadrobiłam zaległości skoro nadal oficjalnie i pełnoprawnie jestem na forum i

:ok: zatem za bycie na bieżąco i ferajnę
Ja wątki staram się śledzić, gorzej z moim osobistym

W takim razie prawdopodobnie wiesz że po stracie Mikusia[*]myślałam o odejściu z forum i czytałaś wszystko co od tej pory u nas pisałam...

Doskonale Cię rozumiem, ja tak miałam po odejściu jednego z dwóch rudych, które dostałam pod opiekę na początku tymczasowania (mój trzeci zestaw tymczasowy), zachorował na pp, przeżył 33 stopnie, a potem jak dał radę to się okazało, że ma FIP'a ... do tej pory nie potrafię oglądać jego zdjęć. Kochaliśmy się strasznie i te ostatnie dni to już tylko dla mnie był, wiem to bo lekarz powiedział, że z takimi wynikami krwi to już powinno go nie być.
Obwiniałam się potwornie, zaklinałam, że już nie wezmę żadnego bo tylko im szkodzę, że nie potrafiłam go uratować. Przy usypianiu go przytulałam bo inaczej nie potrafiłam i wiem, że zawsze będę w ten sposób żegnać przyjaciół.
Nie pojawiałam się ładnych kilka miesięcy na forum, w totalnej udręce i codziennym płaczu.
W końcu przeczytałam coś co się nazywa "testament psa", gdzie jest napisane, że w spadku po sobie zostawia kochające ludzkie dłonie, miskę i ciepłe posłanie dla kolejnego szczęściarza. I wiesz, tak sobie pomyślałam, że to potwornie egoistyczne tak rozpaczać, kiedy tam gdzieś jakiś maluch kolejny mógłby już spać ze mną w łóżku i oglądać wtulony filmy wieczorem, czy towarzyszyć mi na balkonie (oczywiście zabezpieczonym ) na papierosie.
Wyrzuciłam drapak, który był Poppy'ego (tak go nazwałam, przyszły bezimienne chyba), jego ukochany karton i zabawki (i tak wszystko było po pp), zmieniłam nick na forum, założyłam nowe konto i zaczęłam od początku.
Cieszę się, że się nie poddałam i wzięłam kolejne tymczasy, inaczej do tej pory bym sobie wyrzucała i płakała nad zdjęciem. Jemu już nie pomogę, nie miałam na to wpływu, ale innym jeszcze mogę i robię to z wielką radością, licząc się z tym, że odejście jest wpisane w tą pasję....

[Hania66]

Witam serdecznie i przepraszam że siem wtrancam
Wiem, że powyższy tekst jest napisany nie dla mnie, ale podpisuję się pod nim rencami i nogamy

Odejście każdego naszego tymczaska to straszny ból, żałość, rozpacz i tęsknota, a często też obwinianie siebie o nieodpowiedzialność i złą opiekę , ale potem przychodzi następny kociak i wszystko zaczynamy od początku
I jak uda się uratować takie kocie życie, to wtedy jest tak wielka radość, że przeważa ten smutek i rozpacz

Pięknie napisałaś o tym naszym uzależnieniu od pomagania koteckom

[@Freak]

dzięki, bo prawdziwie i od serca, wtedy wszystko lepiej brzmi i wygląda

[@Freak]

w sumie to nie wiadomo jakie mokre kupować - w jednym tygodniu pasuje tuńczyk, w kolejnym wyłącznie wołowinka, co dryga sobota w miesiącu tylko pasztecik, a w senną niedzielę bezgranicznie pałają miłością do samego sosiku a kawałkami mięsa gardzą.... wot arystokracja piwniczna