Zielonooka trikolorka już w DS :)

Dzisiaj poszłam sprzątnąć jej kuwetkę, bo wczoraj jak wróciłam po 23 to nie miałam już siły. I powiem wam, że płakać mi się strasznie zachciało, że nie powitała mnie swoim miau i barankami... Tak pusto...

Wczoraj odstawiłam niunie do domku. Jak wspominałam domek nie jest zamożny i jest mocno przez los doświadczony. Więc chociaż to nie salony, oj nie, ludzie prości, ale serdeczni i mają serce do zwirząt, jest bardzo skromnie, ale czysto i zwierzaki zadbane i widać, że są kochane. A to chyba najważniejsze.
Kicia się mocno wystraszyła, bo powitał nas psiak rezydent obskakując mnie i transporter. Nie bardzo chciała wyjść, a jak już wyszła zaszyła się w na maksa zakamuflowanym miejscu. Wzięłam ją i głaskałam i przytulałam łzy mi do oczu napływały. Kicia usiadła obok kryjówki i zaczęła ocierać się o taboret. Potem na bieżąco miałam informacje, że kicia siedzi w kryjówce, ale wystawia główkę do głaskania. Potem była wzięta na kolana i głaskana. Następnie zjadła kolację i zaczęła zwiedzać mieszkanie z podniesionym ogonem. Psa już się nie boi tylko pofukuje. Potem przyszła do nowej Pani na łóżko, żeby się pogłaskać. A następnie siedziała pod stołem i obserwowała psa...

Serce mi pęka. Nie nadaję się na pańcię tymczasową.

Mam tylko nadzieję, że ona nie tęskni za mną tak jak ja za nią...

Pętelka pisze:Mam tylko nadzieję, że ona nie tęskni za mną tak jak ja za nią...

Na pewno nie. My tęsknimy bardziej. Kicia zajęta jest rozpracowywaniem nowego otoczenia :wink:

Zrobiłaś dla niej tak wiele, teraz jest już bezpieczna i szczęśliwa w swojej nowej rodzinie

Właśnie dostałam smsa:

"Dziś nawet mruczy jak się ją głaszcze:) Więc myślę, że jest szczęśliwa.
Jak pół nocy patrzyła przez okno, to faktycznie wyglądało tak jakby za Panią tęskniła..."

No i koniec. Bóbr...Zasmarkana w pracy siedzę :crying:

No i też się jak zwykle popłakałam :crying:

Ale to szczęśliwe zakończenie, teraz kici będzie dobrze w nowym domku.

I do pieska na pewno też się przyzwyczai.

I pierwsze święta spędzi ze swoją rodziną... Dużo, dużo szczęścia dla Zosi. :1luvu:

Aha, i ściągam banerek. Tym razem radośnie.

Ja to dziś chyba spuchnę od tego płaczu. No normalnie nie wiedziałam, że aż tak się przywiązałam do tego ogona.
Dziś zweryfikowałam z nową Panią Zosi jadłospis. Moje porady będą uwzględnione, co bardzo mnie cieszy. Wczoraj Zosia miała pierwszego gościa - kuzyna swojej nowej Pani. I bezceremonialnie zakosiła mu wędlinę z kanapki...

Nowy sms:
"To jest taki słodziak, mówię do niej słoneczko kochane, a Ona sie tak słodko łasi i już sama na kolana wskakuje:)
Ma Pani rację, on słucha każdego słowa jakby rozumiała o czym się do niej mówi. Teraz zainteresowała się piłką pieska i turla ją po pokoju."

Dzielna z niej dziewczynka. Duma mnie rozpiera, że tak sobie dzielnie radzi. :1luvu:

Zawsze to wiedziałam. Oby nie tęskniła. Ja to robie za nas obie :crying:

Super Zosieńka! :ok:

Na pewno dzielnie sobie będzie radziła!

To są super wieści z domku malutkiej :1luvu:

Na pewno będzie tam bardzo kochana i wreszcie będzie u siebie

Pętelko nie płacz już za nią

przecież wszyscy tak długo trzymaliśmy
kciuki i kibicowaliśmy żeby ta chwila nadeszła :ok:

Życzę Zosieńce długiego i bardzo szczęśliwego życia w nowym domku :ok:

No ja wiem, głupia strasznie jestem. Nie sądziłam, że tak to przeżyję... Po prostu mi jej brakuje

Domek pisze bardzo często co mnie cieszy i dopytuje o różne rzeczy.

A tutaj mam trzy fotki ( jakość bardzo słaba, bo z telefonu komórkowego):

Tutaj oderwana od zabawy ( majta ogonem)

Uploaded with ImageShack.us

Tutaj się myje. Fotel objęła już ponoć we władanie.

Uploaded with ImageShack.us

A tutaj niunia śpi na łóżku z sunią rezydentką. Śpi, a w łapakch ma zabawkę ode mnie... I znowu będę beczeć :crying:

Uploaded with ImageShack.us

Śpi ze swoją pierwszą zabawką zupełnie tak, jak moja kocia śpi z myszą, którą dostała z DT. :1luvu:

Kociki na pewno mają dla swoich DT specjalne miejsce w serduszku.

Ale radzą sobie z rozłąką dużo dzielniej niż ludzie.

Ależ świetny dom kocia znalazła dzięki Tobie!

Bardzo na nią czekali. Kiedy przyjechałam była już przygotowana kuweta i kocyk polarowy pod piecykiem...
Powiem wam, że jedno mnie uderzyło, że im mniej ludzie mają tym bardziej dostrzegają kogoś kto jest w potrzebie. I choć się nie przelewa potrafią przygarnąć słabszego pod swój dach i dać mu to co najlepsze... To jest niesamowite, bo taki domek właśnie trafił się Zosi, choć sami mają niewiele, chcą się podzielić z kicią i nie krzywią się na szczepienia, odrobaczania etc. Rzeczy, które niektórzy bardziej forsiaści często uważają za fanaberie tymczasowego opiekuna...
Dla kota zresztą nie ma różnicy czy mieszka na wypasionym osiedlu na Kabatach czy w śląskim familoku w malutkim skromnym mieszkaniu. Ważne, żeby czuł się kochany...

Mój znajomy szykuje paczkę noworoczną dla kici, żeby jej przesłać parę luksusów, które dla domku były by większym obciążeniem np. jakiś bardziej wypasiony drapak czy legowisko

Miły gest z jego strony.

A ja wam życzę wszystkiego dobrego w te Święta. Wam, Waszym bliskim i Ogonkom, które mają szczególne miejsce w Waszych sercach

mejflajek pisze:Śpi ze swoją pierwszą zabawką zupełnie tak, jak moja kocia śpi z myszą, którą dostała z DT.
Kociki na pewno mają dla swoich DT specjalne miejsce w serduszku. Ale radzą sobie z rozłąką dużo dzielniej niż ludzie.

No z pewnością im łatwiej się przyzwyczaić do dobrego, a nam się z kolei zawsze wydaje, że tylko MY jesteśmy w stanie zapewnić mu najlepszą opiekę :oops: