CK Magda w DOMU
Moderatorzy: Estraven, Moderatorzy
- Posty: 7297
- Od: Pon mar 13, 2006 20:56
- Lokalizacja: Gliwice
Chiara pisze:
Ok, Myszko
To kiedy wpadniesz ? Skrobniemy umowę, wypijemy kawkę i weźmiesz Magdę
Jak tylko sie wyzdrowie, to na kawe chetnie
reszte przedyskutujemy
- Posty: 28434
- Od: Sob lip 20, 2002 18:09
- Lokalizacja: Krakoff
Myszka.xww pisze:Chiara pisze:
Ok, Myszko
To kiedy wpadniesz ? Skrobniemy umowę, wypijemy kawkę i weźmiesz Magdę
Jak tylko sie wyzdrowie, to na kawe chetnie
reszte przedyskutujemy
Nie martw się. Jesteś sprawdzona, na pewno Ci nie odmówię
-
- Posty: 7767
- Od: Pt mar 18, 2005 20:40
Chiara pisze:Myszka.xww pisze:Chiara pisze:
Ok, Myszko
To kiedy wpadniesz ? Skrobniemy umowę, wypijemy kawkę i weźmiesz Magdę
Jak tylko sie wyzdrowie, to na kawe chetnie
reszte przedyskutujemy
Nie martw się. Jesteś sprawdzona, na pewno Ci nie odmówię
Ale ja sie podobno znecam nad kotyma
Tomus potwierdzi
- Posty: 28434
- Od: Sob lip 20, 2002 18:09
- Lokalizacja: Krakoff
Bankowo potwierdzi! 
A najbardziej to się znęcasz nad ich żołądkami. Te karmy bento, to mięcho... fuj! ochyda!
A ja podniosłem troszkę ogłoszenie Magdy na GW i zaraz dodaję dziewczynkę na allegro i robię ogłoszonko papierowe. A potem Meriva...
A najbardziej to się znęcasz nad ich żołądkami. Te karmy bento, to mięcho... fuj! ochyda!
A ja podniosłem troszkę ogłoszenie Magdy na GW i zaraz dodaję dziewczynkę na allegro i robię ogłoszonko papierowe. A potem Meriva...
-
- Posty: 2457
- Od: Wto lip 05, 2005 19:54
- Lokalizacja: miejscowy od 2002: ex Gandalf Jarka, ex janykiel3, ex ascalithion:P, ex Jose AB
-
- Posty: 2457
- Od: Wto lip 05, 2005 19:54
- Lokalizacja: miejscowy od 2002: ex Gandalf Jarka, ex janykiel3, ex ascalithion:P, ex Jose AB
A oto ogłoszenie Magdy: http://img490.imageshack.us/img490/4395 ... dpi8wm.jpg
74 dpi, A4, 153 Kb
Zapraszamy do klejenia!
74 dpi, A4, 153 Kb
Zapraszamy do klejenia!
-
- Posty: 2457
- Od: Wto lip 05, 2005 19:54
- Lokalizacja: miejscowy od 2002: ex Gandalf Jarka, ex janykiel3, ex ascalithion:P, ex Jose AB
Dziękuję za akcję promowania Magdy, Jarku 
Może przyniesie długo oczekiwany efekt
Proszę o pomoc w rozklejaniu ogłoszeń
Może przyniesie długo oczekiwany efekt
Proszę o pomoc w rozklejaniu ogłoszeń
-
- Posty: 7767
- Od: Pt mar 18, 2005 20:40
magdusiu nasz biały kwiatuszku nie martw tylu wspaniałych przyjaciół szuka ci domku to się musi dobrze skończyć ja wspaniałego domku życzę tobie a ja kiedyś też znajdę dla siebie stały domek wiem o tym mruczek z cz-wy
- Posty: 2188
- Od: Śro sty 25, 2006 12:53
- Lokalizacja: Częstochowa
- Posty: 98
- Od: Nie mar 05, 2006 20:17
- Lokalizacja: Warszawa
- Posty: 3248
- Od: Wto lis 18, 2003 13:25
- Lokalizacja: Warszawa-Wola
- Posty: 2092
- Od: Sob lut 18, 2006 18:19
- Lokalizacja: do niedawna z Warszawy a teraz z prowincji
magdusiu nasz biały kwiatuszku pozdrawia cię mruczek z cz-wy do poniedziałku pa,pa
- Posty: 2188
- Od: Śro sty 25, 2006 12:53
- Lokalizacja: Częstochowa
Za domek
- Posty: 7297
- Od: Pon mar 13, 2006 20:56
- Lokalizacja: Gliwice
Witam !!
Nasza historia ze zwierzakami zaczęła się od.... małego czarnego 7 dniowego urwisa. Jakieś bydle wyrzuciło 2 kotki w worku na śmieci, były maleńkie oblepione gumą do żucia, głodne, bez mamy i bez szans. Byliśmy wtedy 7 dni po ślubie -wyjechaliśmy wtedy do znajomych 150 km od miejsca zamieszkania i jeden z kotków trafił do nas. Oczywiście o pozostaniu ze znajomymi nie było mowy bo trzeba było działać. Miejscowy weterynarz nie zareagował, powiedział jedynie, że to nie jego problem bo mieszkańcy tej wsi koty topią i jak przeżyje to dobrze jak nie to trudno.... Jakże byliśmy z mężem zszokowani. Wróciliśmy wiec do Białegostoku w poszukiwaniu weterynarza. Była niedziela – noc a my nie bardzo wiedzieliśmy jak uratować naszą kicie. Do weterynarza dostaliśmy się dopiero w poniedziałek wczesnym rankiem bo nocne poszukiwania okazały się bezowocne. Kicie nakarmiliśmy tak jak umieliśmy – krowim mlekiem - robiąc prowizoryczny zakraplacz z byle czego. Ułożyliśmy ją w pudełeczku z butelką ciepłej wody obok bo jedynie na rękach, lub czując ciepło się uspokajała. Była taka maleńka, że można było zamknąć ją w dłoniach. Kiedy już zobaczył ją weterynarz – nareszcie człowiek z sercem – wytłumaczył nam jak mamy się opiekować kotkiem. Kupiliśmy odpowiednie mleko, butelkę, lampkę dogrzewającą, która utrzymywała temperaturę ciała i stworzyliśmy inkubator dla naszego nowego członka rodziny. Masowaliśmy brzuszek karmiliśmy i... kochaliśmy bez pamięci. Oczywiście szanse na przeżycie po takim wychłodzeniu i wygłodzeniu był minimalne ale... nam się udało J. W tym roku będziemy obchodzili 3 rocznice ślubu a tego samego dnia nasza Kotka 3 urodziny.
Wyrosła nam na cudownego kota z temperamentem tornada
i jest wspaniała.
Po jakimś czasie od momentu przygarnięcia Kotecka moja siostra z Mezem wyjechali do UK i zostaliśmy obdarowani naszym rodzinnym kotem Bestysią. Bestysia była piekną kicia, spokojną o mentalnosci i apetycie garfilda.
Potem trafił do nas Kaprys – pies blablador został przez nas kupiony. Pojechaliśmy ze znajomymi aby pomoc im przewieźć kupionego przez nich psa. I kiedy zobaczyliśmy wśród wielu piesków jednego skulonego, wystraszonego i wyraźnie chudszego od innych psiaka, który bał się ludzi i widać było, że zwierzaki nie były tam zbyt dobrze traktowane – wyjechaliśmy z dwoma labradorami – znajomych i naszym.
W grudniu 2004 roku Bestysia odeszła za tęczowy mosteczek. Zmarła w okrutnych męczarniach z powodu okrucieństwa weterynarzy. Nigdy w życiu nie zaznamy spokoju po tym jak odeszła. Wszystko trwało jedynie tydzień... ale to było straszne. Przy rutynowym „przeglądzie” zwierzaków weterynarz wyczuł guza w jamie brzusznej, zrobiono rtg zamiast usg. Diagnoza była bardzo dziwna – jakieś ciało obce w jamie brzusznej lub guz. Następnego dnia operacja. Okazalo się, że Bestysia ma wielotorbielowatosc nerek jedna nerka byłą już doczetnie zniszczona a druga zaatakowana prze chorobę. Usnieto jej nerkę. Tydzień czasu ratowaliśmy jej życie wierząc na ślepo weterynarzom. Bestysia miała genetyczną chorobę, na którą persy często chorują. Nie miała szans przeżyć po operacji i wrócić do zdrowia. Tydzień później w nocy wezwaliśmy weterynarza do domu aby ją uśpił ... bo zaczęła mieć problemy z oddychaniem. Nacierpiała się strasznie. Naprawdę nie mam słów aby to opisać, aby opisać to jak bardzo cierpiała, ile mam żalu do tych ludzi, którzy pozwolili nam wierzyć, że wszystko będzie dobrze abyśmy wydawali pieniądze na leki, zastrzyki, zabiegi. Wydaliśmy majątek ale to bez znaczenia – znaczenie ma to, że nasz kot umierał przez 7 dni na raty a my byliśmy tego świadkami i przeżyliśmy traumę, która do dziś spędza nam sen z powiek.
W lipcu 2005 urodziła się nasza córka Maja i nie myśleliśmy o drugim kotku. Dopiero teraz kiedy nasza córka skończyła 8 miesięcy myśl o adopcji kota powraca. Mamy dość duże mieszkanie, 2 wspaniałe zwierzaki, i puste miejsce w sercu.
Kiedy zaczęłąm porzeglądać to forum wiedziałam, że jakiś kot sobie mnie wybierze... bo jeżeli złamie nam serce to znaczy że sobie nas wybrał czyli my jesteśmy dla niego a on dla nas....
Ale rozsądek też musi być.... i nei bedzie to adopcja bezwarunkowa - ze wzgledu na naszą córkę kot musi być bezwzględnie zdrowy (zdrowy na tyle aby nie zarazic niczym człowieka).
Nie wiem jaki jest stan zdrowia Magdy.... resztki rozsądku kaza mi pytać bo .... w zasadzie ona mi już złamała serce
I czy doświadczeni kociarze moga mi napisac czy w jesieni jej życia nie bedzie przeszkadzał pies, kot i raczkujący krokodyl (moja córka Maja) ?
Czy odległość do Białęgostoku nie jest zbyt uciązliwa do pokonania? Jak ona sie miewa na dzień dzisiejszy?
Nasz pies jest potulny jak baran to taki duży cielak do przytulania kot robi znim co chce - ale nasza kotka o imieniu Kotecek.... jest.... no cóż małym czarnym rozpuszczonym diabelcem.
Mam wielki zapał ale też obawy.... prosze doświadczonych o rade abym nei zrobiła tej biednej istotce jeszcze wiekszej krzywdy.
Tu sązdjecia ewentualnej przyszłej rodziny Madziowej
http://majka.w-sieci.org/thumbnails.php?album=9
Nasza historia ze zwierzakami zaczęła się od.... małego czarnego 7 dniowego urwisa. Jakieś bydle wyrzuciło 2 kotki w worku na śmieci, były maleńkie oblepione gumą do żucia, głodne, bez mamy i bez szans. Byliśmy wtedy 7 dni po ślubie -wyjechaliśmy wtedy do znajomych 150 km od miejsca zamieszkania i jeden z kotków trafił do nas. Oczywiście o pozostaniu ze znajomymi nie było mowy bo trzeba było działać. Miejscowy weterynarz nie zareagował, powiedział jedynie, że to nie jego problem bo mieszkańcy tej wsi koty topią i jak przeżyje to dobrze jak nie to trudno.... Jakże byliśmy z mężem zszokowani. Wróciliśmy wiec do Białegostoku w poszukiwaniu weterynarza. Była niedziela – noc a my nie bardzo wiedzieliśmy jak uratować naszą kicie. Do weterynarza dostaliśmy się dopiero w poniedziałek wczesnym rankiem bo nocne poszukiwania okazały się bezowocne. Kicie nakarmiliśmy tak jak umieliśmy – krowim mlekiem - robiąc prowizoryczny zakraplacz z byle czego. Ułożyliśmy ją w pudełeczku z butelką ciepłej wody obok bo jedynie na rękach, lub czując ciepło się uspokajała. Była taka maleńka, że można było zamknąć ją w dłoniach. Kiedy już zobaczył ją weterynarz – nareszcie człowiek z sercem – wytłumaczył nam jak mamy się opiekować kotkiem. Kupiliśmy odpowiednie mleko, butelkę, lampkę dogrzewającą, która utrzymywała temperaturę ciała i stworzyliśmy inkubator dla naszego nowego członka rodziny. Masowaliśmy brzuszek karmiliśmy i... kochaliśmy bez pamięci. Oczywiście szanse na przeżycie po takim wychłodzeniu i wygłodzeniu był minimalne ale... nam się udało J. W tym roku będziemy obchodzili 3 rocznice ślubu a tego samego dnia nasza Kotka 3 urodziny.
Wyrosła nam na cudownego kota z temperamentem tornada
i jest wspaniała.
Po jakimś czasie od momentu przygarnięcia Kotecka moja siostra z Mezem wyjechali do UK i zostaliśmy obdarowani naszym rodzinnym kotem Bestysią. Bestysia była piekną kicia, spokojną o mentalnosci i apetycie garfilda.
Potem trafił do nas Kaprys – pies blablador
został przez nas kupiony. Pojechaliśmy ze znajomymi aby pomoc im przewieźć kupionego przez nich psa. I kiedy zobaczyliśmy wśród wielu piesków jednego skulonego, wystraszonego i wyraźnie chudszego od innych psiaka, który bał się ludzi i widać było, że zwierzaki nie były tam zbyt dobrze traktowane – wyjechaliśmy z dwoma labradorami – znajomych i naszym.
W grudniu 2004 roku Bestysia odeszła za tęczowy mosteczek. Zmarła w okrutnych męczarniach z powodu okrucieństwa weterynarzy. Nigdy w życiu nie zaznamy spokoju po tym jak odeszła. Wszystko trwało jedynie tydzień... ale to było straszne. Przy rutynowym „przeglądzie” zwierzaków weterynarz wyczuł guza w jamie brzusznej, zrobiono rtg zamiast usg. Diagnoza była bardzo dziwna – jakieś ciało obce w jamie brzusznej lub guz. Następnego dnia operacja. Okazalo się, że Bestysia ma wielotorbielowatosc nerek jedna nerka byłą już doczetnie zniszczona a druga zaatakowana prze chorobę. Usnieto jej nerkę. Tydzień czasu ratowaliśmy jej życie wierząc na ślepo weterynarzom. Bestysia miała genetyczną chorobę, na którą persy często chorują. Nie miała szans przeżyć po operacji i wrócić do zdrowia. Tydzień później w nocy wezwaliśmy weterynarza do domu aby ją uśpił ... bo zaczęła mieć problemy z oddychaniem. Nacierpiała się strasznie. Naprawdę nie mam słów aby to opisać, aby opisać to jak bardzo cierpiała, ile mam żalu do tych ludzi, którzy pozwolili nam wierzyć, że wszystko będzie dobrze abyśmy wydawali pieniądze na leki, zastrzyki, zabiegi. Wydaliśmy majątek ale to bez znaczenia – znaczenie ma to, że nasz kot umierał przez 7 dni na raty a my byliśmy tego świadkami i przeżyliśmy traumę, która do dziś spędza nam sen z powiek.
W lipcu 2005 urodziła się nasza córka Maja i nie myśleliśmy o drugim kotku. Dopiero teraz kiedy nasza córka skończyła 8 miesięcy myśl o adopcji kota powraca. Mamy dość duże mieszkanie, 2 wspaniałe zwierzaki, i puste miejsce w sercu.
Kiedy zaczęłąm porzeglądać to forum wiedziałam, że jakiś kot sobie mnie wybierze... bo jeżeli złamie nam serce to znaczy że sobie nas wybrał czyli my jesteśmy dla niego a on dla nas....
Ale rozsądek też musi być.... i nei bedzie to adopcja bezwarunkowa - ze wzgledu na naszą córkę kot musi być bezwzględnie zdrowy (zdrowy na tyle aby nie zarazic niczym człowieka).
Nie wiem jaki jest stan zdrowia Magdy.... resztki rozsądku kaza mi pytać bo .... w zasadzie ona mi już złamała serce
I czy doświadczeni kociarze moga mi napisac czy w jesieni jej życia nie bedzie przeszkadzał pies, kot i raczkujący krokodyl (moja córka Maja) ?
Czy odległość do Białęgostoku nie jest zbyt uciązliwa do pokonania? Jak ona sie miewa na dzień dzisiejszy?
Nasz pies jest potulny jak baran
to taki duży cielak do przytulania kot robi znim co chce - ale nasza kotka o imieniu Kotecek.... jest.... no cóż małym czarnym rozpuszczonym diabelcem.
Mam wielki zapał ale też obawy.... prosze doświadczonych o rade abym nei zrobiła tej biednej istotce jeszcze wiekszej krzywdy.
Tu sązdjecia ewentualnej przyszłej rodziny Madziowej
http://majka.w-sieci.org/thumbnails.php?album=9
- Posty: 72
- Od: Śro mar 22, 2006 20:52
- Lokalizacja: Białystok
Kto przegląda forum
Użytkownicy przeglądający ten dział: Blue, Google [Bot] i 268 gości