U nas zwykła przyklejana moskitiera się sprawdzała (ale okno otwieraliśmy tylko gdy byliśmy w pokoju), wytrzymywała nawet ciężar opierającego się młodego maine coona. Jednak teraz (w innym mieszkaniu) mamy siatkę z Animalii i komfort jest o wiele większy. U znajomych moskitiera nie bardzo się sprawdzała, koty ją dziurawiły.
Obiecaliśmy sobie z TŻem, że bezpieczeństwo kotów jest na tyle ważne, że poszukamy mieszkania w którym właściciel zgodzi się na zabezpieczenia. Jeśli właściciel się nie zgadza, takie mieszkanie nie jest dla nas (to pierwsze wynajęliśmy jeszcze nie mając kotów). Owszem, to właściciel stawia warunki ale ja nie muszę mieszkać akurat u niego...
Co do okien uchylnych to niestety są bardzo niebezpieczne. Tak więc siatka lub ogranicznik to jedyne sensowne rozwiązania.
A co do przestawiania kotów z Whiskasa - dokarmiałam koty działkowe, bardzo chętnie przestawiały się na lepsze jedzonko
. Tu nie powinno być problemu.
). Zastanawiam się jednak, czy tak "wątpliwe" oparcie, jak rzepy, byłoby dobrym wyjściem- moje koty są dość solidne (jeden około 6 kilo, drugi na razie 4), więc gdyby rzuciły się z rozpędu na słabo przypiętą siatkę, to pewnie by puściła... Wspominałam, że moje mruczusie raczej nie biegają za muchami czy ptakami, ale przykład Kapselka wyraźnie dowodzi, że nigdy nie należy mówić nigdy... Nie wybaczyłabym sobie, gdyby on albo Sisu zaliczyli lot wraz z moskitierą z trzeciego piętra...
. Mój facet przyjechał dziś bez zapowiedzi i aż zadzwonił spod klatki z pytaniem, czy aby jestem w domu i wszystko ze mną ok, bo okna pozamykane, przestraszył się że umarłam we śnie czy coś w tym stylu... Tak to jest, jak człowiek nie mieszka na swoim 
