Iglak - co ja mam zrobić? Ma dom u Manu! Nowe zdjęcia str.5

[Prakseda]

Obecność innych kotów, i to w dużej liczbie, wcale nie działa jako czynnik oswajający.
Kot-jedynak z kolei nie ma wyjścia, musi się przyzwyczaić do człowieka, zaakceptować jego obecność.


.

Pozwolę sobie, nie zgodzić się z Tobą Agalenorko. Właśnie często przykład innych kotów garnących się do człowieka, działa bardzo pozytywnie. Nie twierdzę, że w każdym wypadku, ale większości tych u mnie.

A sztandarowym przykładem „kota stadnego” był Bandziorek. Oddany do super domu samotnie, dostał takiej depresji, że przestał jeść i pić. Karmiony „na siłę”, zwracał. Dostał biegunki. Zagłodził by się na śmierć. Po powrocie do mnie, w pierwszej kolejności radośnie przywitał się z towarzystwem, obszedł znane kąty i poszedł do michy.

Ale ponieważ nie ma dwóch takich samych kotów, to naprawdę trudno wyrokować jak będzie w przypadku Iglaka.

Skoro pani myśli o drugim kocie, to może uda się namówić na dwa jednocześnie.

[Mysza]

oddała bym
trzeba próbować

[Prakseda]

Zatrzymaj biedaka u siebie. (...)

Człowiek niestety nie jest w stanie zatrzymac wszystkich trudnych kotów u siebie. Jest jakaś granica

Co do kota, to ja bym go dała własnie do domu bezkociego. Miałam już trochę takich antyludzkich kotów z maksymalną prokociością

W nowym domu na pewno przez tydzień-dwa bedzie zszokowany.
Ale jelsi dom wytrzyma ten pierwszy etap, to kot człowieka powinien pokochac. Nie bedzie mieć wyjscia. Teraz wszystkie potrzeby społeczne zaspokajają mu koty, a potem bedzie zależny od cżłowieka.
Ja nawet, jeśli mam takie koty, specjalnie trzymam je w łazience, zeby skazane były tylko na ludzi. I czesto tak jest,z e w łązience już jest miły i mruczący, a jak wymknie sie do kotów, to cżłowieka nie chce.
Trzymam kciuki.

Ważne też, czy kot wytrzyma.
Jeżeli jednak kot nie będzie przejawiał "samobójczych" skłonnosci, to warto pociągnąć test dalej. Też trzymam za powodzenie.

[genowefa]

Skoro pani myśli o drugim kocie, to może uda się namówić na dwa jednocześnie.

No właśnie. Wydaje mi się, ze naprawdę dobry dom powinien to zrozumieć.

Moja Rózia przychodzi miziać się tylko w tłumie. Uważam, że próba łamania jej jako jedynaczki byłaby dla niej straszną krzywdą. Gdyby nie Pelka, to nie wiem ile dni spędziłaby za kanapą trzęsąc się jak galareta.

[Jana]

Widzę, że wszyscy mamy podobne dylematy.

Dużo zależy od jutrzejszego spotkania oczywiście. Ja też myślę, że najlepiej byłoby wcisnąć tej pani dwa koty jednocześnie, ale rozumiem ją - chce spróbować sprawić, żeby Iglak pokochał ludzi.

My Iglaka akceptujemy takiego, jakim jest. Cieszymy się tymi rzadkimi chwilami, kiedy nadstawia brzucha do miziania (wczoraj mi się udało, chociaż leżał sam). Niestety, mamy już dwa koty nieplanowane, podwójne zwroty z adopcji, siedem rezydentów to i tak za dużo biorąc pod uwagę, że zawsze są u nas tymczasy i to nie pojedynczo (do niedzieli było w sumie 14 kotów).

Nie chcę rezygnować z bycia DT.

[tajdzi]

jeżeli domek jest na tyle rozsądny, że wie co to znaczy kot NIE nakolankowy i do przyzwyczajenia
a w opcji jest kot za jakiś czas

to w sumie idealnie

[genowefa]

Ja też myślę, że najlepiej byłoby wcisnąć tej pani dwa koty jednocześnie

Iglaka i Świerczka W końcu nie ma to jak kocie rodzeństwo

[Jana]

Ja też myślę, że najlepiej byłoby wcisnąć tej pani dwa koty jednocześnie

Iglaka i Świerczka W końcu nie ma to jak kocie rodzeństwo

Dwa koty, które nie lubią ludzi, nie są rude, malutkie i puchate No, ta pani byłaby super-hero, gdyby się na to zdecydowała.

[genowefa]

Jakby coś to ja mam dwa miłe koty, które szukają domów - najlepiej z innym kotem. Niestety oba mają straszną wadę - są czarne i krótkowłose

[Atka]

Oddać. Z zastrzeżeniem możliwości powrotu, jeśli będzie naprawdę źle.

Uważam, że zawsze trzeba próbować. Ilość domów, które wezmą kota półdzikiego z nastawieniem na to, że całe życie będzie półdziki, jest mocno ograniczona. Chwała tym, które decydują się spróbować oswoić półdzikiego. Większa chwała tym, które go sobie zostawiają, nawet, jak się nie oswoi.

Oddałam w życiu kilka boidupców, zawsze z takim zastrzeżeniem. Tylko jednego do domu z innym kotem. Wszystkie się po pewnym czasie ośmieliły, w różnym stopniu, ale zawsze.

Poza Kleksem (który w ogóle się nie liczy, bo jest wspólny mój i Myszy, a oddawany też był z niestandardowego powodu) zwrotów nie miałam

[Jana]

Ja zawsze zastrzegam sobie, że kot w razie czego wraca do mnie. Mam to w umowie przecież.

Przeraża mnie tylko myśl co Iglak będzie przeżywał...

[Uschi]

ale to, co Iglak będzie przeżywał, będzie również bardzo zależało od nastawienia ludzi i atmosfery w domu
mam tylko jeden, ale za to chyba znamienny przykład - Krykiet, dzikus ludzi nielubiący i dość agresywny, oddany do pierwszego domu z bratek Hokejem, zdziczał jeszcze bardziej. po długim okresie czekania, aż kot się przełamie, oddali go - samego. nowy dom dał mu mnóstwo czasu, uwagi, przyjaznej cierpliwości - Krykiet, obecnie Kryśka, jest jednym z najszczęśliwiej przez nas wyadoptowanych kotów - ciągle nieśmiałym, ale szczęśliwym i kochającym swoich ludzi

[Jana]

Spotkałam się. Rozmowa była sympatyczna i długa.

Teraz odbyliśmy naradę z TŻem i zdecydowaliśmy, że spróbujemy znaleźć Iglakowi dom, w którym zostanie zaakceptowany takim, jaki jest. I w towarzystwie innych kotów.

Na razie dajmy sobie czas.

[Maryla]

[genowefa]

Życzę powodzenia

Szkoda, że mam już jednego pierdolniętego kota. Jeden wystarczy