Małe rudzielce proszą o pomoc w leczeniu-Julcia PP

Aaaaa....ale kotów....

Podrzucam, kto pomoże w opiece nad maluszkami?

Bardzo pilnie potrzebny jest tymczas dla jednej z podrzuconych kotek. Koteczka ma uszkodzoną przednią łapkę potrzena jest diagnostyka przedewszystkim RTG u nas nie ma sprzętu

Nad ranem odeszła koteczka z uszkodzoną łapką

w imieniu kociaków bardzo proszę o wsparcie :oops:

Podrzucam

właśnie odeszła druga kicia powodem była niewydolność serca chyba obie dziewczynki miały wady genetyczne :cry:

trzecia narazie ma sie dobrze tylko jest problem z okiem całe pokryte jest błoną nie wiadomo czy kicia będzie na nie widzieć
wet zapisał krople Floxal niestety kosztują 25zł może ktoś ma na zbyciu takie kropelki :?:

Trzymam kciuki za ostatnią kotkę! Dużo zdrówka.
A jak tam cichociemny kocurek?

Z cichociemnym czyli Ludwiczkiem jest tragedia :cry:

W życiu nie widziałam tak przerażonego kota myślałam ze ze względu na to ze jest młodziutki szybciej sie przełamie i dostosuje do nowych warunków ale niestety tak nie jest. Kociak siedzi wciśnięty za szafą w garderobie (najciemniejsze miejsce w mieszkaniu)

nikt do nas nie zagląda

trzecia podrzutka ma się dobrze dostała leki na wzmocnienie niestety oczko nie jest w najlepszym stanie
Ludwiczek nadal za szafą

tak myśle że chyba nie jestem najlepszym dt dla tak przerazonego kociaka moze w spokojnym domu szybciej by się przełamał u mnie jest duze zakocenie do tego dwa psy
Jeśli znajdzie się ktoś chętny kto moze zapewnić Ludwiczkowi spokojny dt to bardzo proszę o pomoc

moniko- nie wiem, jakie inni mają doświadczenie, ale z własnego wiem, że "dzikie dziki" oswajały się dużo szybciej w towarzystwie moich kotów, niż pozostawione same sobie. Bo jak bywały pozostawione same sobie, to ich nie widywałam, tylko jedzenie z misek znikało i w kuwetę brudziły

A tak to moje koty powoli wyciągały je z ukrycia. Nie wiem, jak z psami, bo to rzeczywiście może być problem nie do przeskoczenia, przynajmniej na początku oswajania

Jako fanka rudzielców i szczęsliwa mamcia Rudego Królewicza oczywiście dorzucę się do garnuszka, póki co symbolicznie :roll:

A jeśli chodzi o Ludwiczka, to mogę tylko podzielić się swoimi doświadczeniami z Siwuńką (Kazią). Myślę, że kiedyś mieszkała w domu... trafiła na ulicę, a następnie jako kot-szkielet, wylądowała u mnie w domu. Szybko się zaaklimatyzowała do otoczenia. Od razu rzucała się Rudemu (Majusiowi) w ramiona. Ale ktoś jej zrobił taką krzywdę, że Siwunia panicznie bała się ludzi. Do kobiet szybko się przekonała. Zaś wciąż boi się mężczyzn

W domu czuje się już pewnie, nawet do gości wychodzi ;-)

ale kiedy trzeba ją włożyć do transporterka i gdzieś pojechać, to wciska się w najgłębszy kąt, a przy wyciąganiu potrafi się nawet posikać pod siebie. Tak się boi chyba, że znów na ulicę trafi :roll:

zaś na codzień Siwunia jest jednym z największych i najbardziej nachalnych pieszczochów jakich widziałam :-)

kiedy tylko rano zaczynam się ruszać, od razu jest przy mnie, i się tuli na wszystkie strony. Kiedy wracam do domu, przez dobre 10 minut muszę ją głaskać, bo mi nie daruje ;-)

Nie mogę się schylić spokojnie pod łożko, bo zaraz siwunia barankuje mi czółko w czółko

i dużo ze sobą gadamy :wink:

tak się potrafi zmienić kot, który przed człowiekiem chciał się skryć w najciemniejszym kącie, tak jak Ludwiczek :-)

Liczę na to, że i Ludwiczek się przekona do świata :ok:

z psami na pewno jest troszkę ciężej, ale trzymam kciuki, żeby się udało :ok:

sebriel Ludwiczek nie jest dzikusem w miejscu gdzie przebywał pozwalał sie brać swojej "opiekunce" na ręce u mnie tez nie okazuje zadnej agresji on jest poprostu przerazony bo nie zna świata zewnetrznego (znał tylko zaciemnione pomieszczenie i wnętrze tapczanu podejrzewam ze dlatego szuka u mnie podobnego zaciemnionego miejsca )

a to wyluzowany Falco

Małe rudzielce proszą o pomoc w leczeniu-Julcia PP

Kto przegląda forum