Coraz bardziej podoba mi się Domek. Nie lubię jak ktoś szybko chodzi, ale Duzi są całkiem interesujący. Pozwoliłam się pogłaskać i przyznam, że bardzo się już stęskniłam za dotykiem ręki i nie mogłam się nacieszyć. Bardzo głośno mruczałam, ocierałam całym ciałem, tarzałam po podusi... Miło było. Dziś rano nawet sama poprosiłam Dużą o trochę pieszczotek!
W nocy przyszedł na moje posłanko ten rudy kocur. Wpakował się w najlepsze miejsce, więc musiałam ustąpić mu i położyłam się obok. Ma wielkie łapy, ale w zabawach i tak jestem szybsza. Choć on ciągle chce się gonić. Ja to czasem wolę pozwiedzać Domek, a on za mną biegnie i się rzuca. Wtedy trochę się z nim bawię i potem już mi daje spokój i idę dalej zwiedzać
On jest też strasznym żarłokiem. Rzuca się na moją miseczkę z suchą karmą, a przecież nie może, bo je co innego.. Muszę się chować z miską gdzieś indziej, bo mi zabiera nawet jak przed chwilą zjadł swoje...Na początku bardzo się martwiłam i bałam, ale zaczyna mi się podobać!
Ale biega na wszystkich i coraz rzadziej podwija 
no cóż chłopak może myśli, że jedząc Malwinkowe chrupki będzie tak szybki jak ona???
potwory 
