Kociaki CK -10 cudownych ogonków- wyrośliśmy ;)

» Czw lis 30, 2006 22:29

Manuelko, skarbie kochany, trzymamy tu kciuki, pazurki, ogonki, co kto ma. Jesteś dzielną dziewczynką, pięknie walczysz i musi się udać :ok:

I rzecz jasna za wszystkie :ok:

» Czw lis 30, 2006 22:49

Manuelko, nie daj się dziewczynko :ok:

Musi się Tobie udać :ok:

Magda, Jarku, przesyłam ciepłe myśli...

» Pt gru 01, 2006 9:24

Jak minęła noc?.....

» Pt gru 01, 2006 9:41

Batka pisze:Jak minęła noc?.....

» Pt gru 01, 2006 9:51

Wczoraj niestety późnym wieczorem i dziś rano znów krwawienie z pupy, ale między nimi spora (cała noc) przerwa, a mała intensywność przynajmniej odsuwa myśl o tym, że się kot wykrwawi. Myślę, że dla niej to przede wszystkim straszny ból - rana. Leży sobie na brzuszku bolącym, już dostała dzis siemię, mam nadzieję, że uda się znów jej troche tym pomóc. Za dwie godziny znów kroplówka, więc póki co jej nie przeszkadzam, niech odpoczywa. Nie pije niestety, jeszcze daleka droga rpzed nami.

W nocy obudził nas odgłos wymiotów, na pewno nie była to Manuela, bo spała, ale zanim się rozbudziliśmy na dobre sprawca zniknął z miejsca zdarzenia i nikt sie do pawia nie przyznał. Śpimy przy zaświeconym świetle, żeby szybciej reagować.
Generalnie u reszty kociaków wciąż widać drobne oznaki tego, że wracaja do zdrowia. Skubią Intestinala, suchego i w saszetkach, humory coraz lepsze, dziś nawet odbyło sie polowanie na moje kanapki z pasztetem sojowym w wykonaniu Pupsi, Rozalindy i Markiza.
Dziś dla odmiany Filemon nie chce nic jeść.

http://dragcave.net/user/beznadziejna · » Pt gru 01, 2006 9:54

niezmiennie trzymam kciuki i przesylam dobre mysli

» Pt gru 01, 2006 10:38

Kciuki, ciągle kciuki.

I wbrew temu, co pisze jul-kot w którymś z watków, nie jest to zwykłe nabijanie sobie ilości postów. Naprawdę jestem z Wami myślami - inaczej nie mogę...

» Pt gru 01, 2006 10:44

Beata pisze:niezmiennie trzymam kciuki i przesylam dobre mysli

ja też, calutki czas

» Pt gru 01, 2006 12:06

ryśka pisze:Zgodnie z przepisem na opakowaniu zaparzam i mieszam, a potem odcedzam. Lepiej gotować?

Ryśko, siemie lniane w takich przypadkach lepiej podawać gotowane.
Całe ziarenka gotuje powoli się na bardzo małym ogniu - tak, żeby nie zawrzało - ok. 10 min. Trzymać pod przykryciem do wystygnięcia, potem jeszcze zamieszać i odcedzić. Dobrze jest podawać jeszcze letnie. Każdego dnia trzeba przygotować świeże.
Podaje się przynajmniej na godzinę godzinę-dwie przed każdym posiłkiem.

Napar z siemienia, szczególnie mielonego, ma słabsze działanie i lepiej się sprawdza przy zaparciach.
Wywar ma silniejsze działanie lecznicze, świetnie działa przy biegunkach, koi, osłania, goi.

Warto tez pamiętać, że siemię ma dużo wartościowych substancji, w tym łatwo przywajalnego białka, więc nie trzeba się przjmować, że kot w tym czasie mało je. To nawet wskazane, żeby nie zakłócać procesu leczniczego.

Poza tym jeszcze jedno przemawia za wywarem - siemię lniane zawiera glikozyd linamarynę, która w przewodzie pokarmowym może przejść w kwas pruski. Unieszkodliwia go wysoka temperatura – różne źródła podają różny czas – ale 10-minutowe gotowanie jest najpewniejsze.

Pozdrawiam Was i mocno trzymam kciuki za kotki!!!

---

» Pt gru 01, 2006 12:20

A ja sobie nabiję trochę postów, a co! :wink:

Uwaga - nabijam:
Cały czas jestem z Wami i przesyłam moc ciepłych myśli. Mocno wierzę, że wszystko zakończy się szczęśliwie i to już niedługo.

Mam nadzieję, że kociaki z kocięcarni są zdrowe jak rydze i niedługo będę mogła do nich wrócić i pomóc w jakiś bardziej wymierny sposób.

» Pt gru 01, 2006 15:27

Jolu, dziękuję za te informacje o siemieniu - bardzo ciekawe.

Dzis trudny dzień. Manuela ma zapalenie żył, nie udało się wkłuć wenflonu w żadną z łapek, łapki są bardzo obolałe i od razu powstają krwiaki

Lekko znieczulona biedaczka musiała mieć założony wenflon do szyjki

Poza tym cała przednia część języka to jedna wielka nadżerka, więc się biedna do tego ślini, kłapie pyszczkiem

Duży plus znieczulenia, że moglam jej umyc w ciepłej wodzie pupę i łapy z krwi i kału - nie pozwalała mi tego zrobić "na żywo". Przy okazji wycięłam sierść wokół pupy, żeby sie tam nie przyklejało wszystko, bo bardzo trudno potem ją oczyścić.
Teraz juz wybudzona, zabezpieczona lekami. nie jest zadowolona z bandaża na szyi, ale jakoś to musi przetrzymać - jeśli wyciągnie to będzie dramat, bo jej sie już nie ma gdzie wkłuwać. Dzielna jest bardzo, bardzo. Po przyjściu do domu wtuliła sie we mnie i zaczęłą mruczeć. Leży sobie w koszyku koło kaloryfera - sama tam poszla, szuka ciepełka, to dobry znak.