PALUCH 11! MRAU. Dużo kotów, dużo potrzeb!

768/14 Grinch , po prostu Grinch.

kuba.kaczor13 pisze:768/14 Grinch , po prostu Grinch.

Fajna propozycja na imię świąteczne

Chylę czoło przed wszystkimi wolontariuszami ciężko pracującymi w schronisku :ok:

-------------------

Tymczasem z Ozymandias sporządziłyśmy dla Fundacji Viva (w ramach której działamy) obowiązkowe sprawozdanie z działalności GPK Mrau za 2014.
W Excelu policzyłyśmy koty pod opieką, wyadoptowane, poddane sterylizacji i kastracji, wpływy i wydatki, opisałyśmy działania i osiągnięcia.

Najsmutniejsza statystyka to zgony kotów przyjętych pod opiekę GPK Mrau - ale warto walczyć, zawsze, vide Gaja - kot zakwalifikowany przez weta do eutanazji, a wyprowadzony przez nas i wetów na prostą i obecnie szukający DS:
https://www.facebook.com/events/459976177469119/permalink/568089129991156/

Maciek - który nacieszył się miłością człowieka zanim go nie pokonała choroba, i kilka innych - pamiętamy o Was :201461

Zawsze warto walczyć.

No i walczę z Charytatywni Allegro - nie jest tak źle z tą nową platformą, ale doskwiera wciąż brak opcji "Kup teraz".
Link do naszych aukcji na rzecz pomocy kotom pod naszą opieką:
http://charytatywni.allegro.pl/listing?sellerId=28995844

Póki co najbardziej nam chyba brakuje chętnych domów tymczasowych do ratowania kocich żyć, ale to normalne w tej branży - wszyscy zakoceni.

Jeśli ktoś początkujący w kocich sprawach chciałby zostać DT (domem tymczasowym, w Warszawie lub okolicach, dla kota do doleczenia), to proszę o kontakt na PW lub telefon: 603 222 839.
Wystarczy SMS, oddzwonię, odpowiem na wszelkie pytania.

Tymczasowanie (bycie DT) kotów nie jest trudne.
Wystarczy odrobina czasu i wiele miłości dla kota porzuconego, chorego.
Tymczasuję koty od 1,5 roku, na początku było ciężko, bo mam małe mieszkanie i bałam się, czy sobie poradzę, ale wola pomocy kociej biedzie zwyciężyła.
No i zawsze mogę liczyć na Mrauowych wolontariuszy, którzy pomogą dobrą radą poza godzinami przyjęć u wetów

Revontulet pisze:W A1 są:

867/14 - Zula - nadal sycząca, siedząca w budce. Ale patyczkiem daje się głaskać. i dziś widziałam, że Monika dopadła ją w rękawicach

Ja tylko dodam, że byłam bliska zdjęcia rękawic, ale że w planie miałam wyjście do knajpy...... no rozumiecie wolałam wyjść z jednym wcześniejszym sznytem :mrgreen:

. Zulka nie jest agresywna, ona się tylko boi. Rękawicami miziałam ją po całym ciałku - od głowy do ogona, nawet usztywnionym paluchem drapałam ją po brzuchu.

Mam sentyment do tego imienia - u moich rodziców Zulka mieszka od 4 lat. Nieco większa i mocniej ofutrzona, napewno wcześniej domowa, a mimo to trafiła na ulicę. A teraz proszę bardzo:

Popracujemy nad nią.

Pracujcie, pracujcie. Niech obie Zulki będą równie wyluzowane :ok:

Dziś dzięki boniedydy w nowym domu jest Czarnuszek. Była jeszcze jedna adopcja ze szpitala, ale nie wiem który kot, boniedydy zapewne napisze :-)

. Z A1 poszedł Grinch. Ludzi praktycznie nie było.
Po testach mogę stwierdzić, że Rajmund jest OK i do dzieci i do kotów. Kompletnie wyluzowany przy Młodej, jadł smaczki z ręki i ją barankował. Oczywiście rodzice muszą mieć świadomość, że kot może udrapać ;-)

. Każdy kot. :-)

Monika_Wolska pisze:
Revontulet pisze:W A1 są:

867/14 - Zula - nadal sycząca, siedząca w budce. Ale patyczkiem daje się głaskać. i dziś widziałam, że Monika dopadła ją w rękawicach

Ja tylko dodam, że byłam bliska zdjęcia rękawic, ale że w planie miałam wyjście do knajpy...... no rozumiecie wolałam wyjść z jednym wcześniejszym sznytem . Zulka nie jest agresywna, ona się tylko boi. Rękawicami miziałam ją po całym ciałku - od głowy do ogona, nawet usztywnionym paluchem drapałam ją po brzuchu.

Mam sentyment do tego imienia - u moich rodziców Zulka mieszka od 4 lat. Nieco większa i mocniej ofutrzona, napewno wcześniej domowa, a mimo to trafiła na ulicę. A teraz proszę bardzo:

co za piękny psi uśmiech

Dzisiejsze adopcje to:
- zwrócony z adopcji 2 mies. temu kociak, obecny nr 773/14 - wyleczony z grzyba był obserwowany pod kątem trwałego wyleczenia z grzybicy, ale właśnie zaczynał kichać wodnistym glutem. Był w szpitaliku. Kociak był zwrócony z adopcji po 1 dniu za sikanie poza kuwetą. W schronisku korzystał z kuwetki wzorcowo. Wzięli go mili, młodzi ludzie, którzy przyszli po kociaka, ale nie chcieliśmy rozdzielać biało-burego rodzeństwa, więc zdecydowali się na tego właśnie maluszka.

- Grinch 768/14

- jak wychodziłam, na odprawę czekali państwo z kotem 902/14 ze szpitalika. Państwo znaleźli tego kota i mieli założenie, że przygarną, jeśli kot do nich sam przyjdzie, ale była noc weekendowa, kot krwawił i wylądował na Paluchu. Obecnie ma już tylko leczone uszy, wygląda lepiej niż na zdjęciu poniżej. Mam nadzieję, ze kot wyszedł ze schroniska:

Zostały w A1:

Pokój żółty:

1. i 2. Dwa biało-bure kociaki (CI/14) - podobno z jednego miotu, ale jeden jest dwa razy większy od drugiego

. Istnieje jednak podobieństwo rodzinne. Duży to chłopak, mały - dziewczyna. Towarzystwo przyjechało do schroniska gdzieś pomiędzy numerem 649/14 a 656/14 i było co najmniej 3-kocie.
Dziewczyna:

Chłopak:

3. 510/14 - Elek - fajny, łagodny, ale przestraszony. Bardzo lubi głaskanie. Wzięty na ręce wtula się w człowieka.

Pokój zielony:
4. 505/14 - Blakot - oj, kawaler już powinien iść do domu! Podobno nadaje się do psów.

Pokój czerwony:
5. 558/14 - Rajmund - piękny, wielki kocur. Łagodny, ale z charakterem. Może iść do dzieci. Do kotów ok.

6. 896/14 (p. 807/14) - Emilka - z kolejnym kotem w pokoju świetnie się dogadała

. Taka z niej bestia! Nadaje się też do psów.

Miętowy:

7. 867/14 - Zula - nadal sycząca, siedząca w budce. Ale patyczkiem daje się głaskać.

dorcia44 pisze:
Monika_Wolska pisze:
Revontulet pisze:W A1 są:

co za piękny psi uśmiech

Dorciu Zula jest wspaniała i mam nadzieję że szczęśliwa. Te 3 lata temu pojawiła się na ulicy niepodal domu moich rodziców z przetrąconą łapą. Wielu sąsiadów było zainteresowanych jej przygarnięciem (bo jest bardzo w typie ON) ale nikt ie kwapił się leczyć, Moi Rodzice ją zabrali, wezwali weta i przygarnęli. Potem "wyedukowani" sąsiedzi podsyłali rodzicom namiary na "kawalerów" bo przecież szczeniaki też będą "rasowe". Nie wiedzieli że Zulcia już wysterylizowana :mrgreen:

Wspaniale

.
I nawet został 'zapas' kotów do adopcji :ok:

.

Psia Zula przepięknie się uśmiecha

.

Hej!
Dziś mija rok odkąd Miśku jest ze mną. W schronisku nosił imię Kręcioł. Przez ten rok dowiedziałam się więcej o kocich chorobach niż przez ostatnie 15 lat posiadania kota :roll:

Ostatnio nawet radziłam się Revontulet w sprawie świerzbowca w uszach bo nie możemy sobie z nim poradzić. Ale to jest jego najmniejszy problem. Najważniejsze, że mi już chyba w pełni zaufał. Widzę to zwłaszcza po wizytach u weta. Od niedawna po powrocie do domu najpierw pyskuje a później trzeba go przytulać i głaskać a nie, jak wcześniej, chował się po kątach i przez dwa dni kota prawie nie widziałam bo odsypiał stres. Charakterek to on ma :mrgreen:

Chciałam też bardzo podziękować za to, że przez ten cały czas mogłam liczyć na wsparcie ze strony akne i Revontulet :ok:

Akne, która bardzo mnie wspierała i podnosiła na duchu, zwłaszcza w pierwszych miesiącach, kiedy bywało mi ciężko bo Miśku ciągle chorował i czułam się taka bezradna. I Revontulet, która swoim doświadczeniem z astmą u kota zmobilizowała mnie do działania i pomogła oswoić się z tą diagnozą. Dzięki Wam potrafię cieszyć się w pełni z obecności Miśka a nie ciągle zamartwiać. Dzięki dziewczyny!!! :1luvu: