Kleks - zbój z Bemowa

[yagadoor]

Dawno tu nie zaglądaliśmy. Tak tylko chcemy dać znać, że z Kleksem wszystko w porządku, jest już salonowcem i niesamowitym pieszczochem. W nocy nadal nie daje nam spać, bo wtedy rozpiera go energia, a w dzień odsypia, jak jesteśmy w pracy. Bawi się nadal tylko sam, najmniejszą głupotą, jak np. ziarno żwirku. Właśnie sobie urządza przełaje po pokoju i kuchni, i bawi się ogonem. Nie lubi być brany na ręce, ale na podłodze można go głaskać godzinami. Podobnie ma małe wymagania, jeśli chodzi o powód do mruczenia - czasem wystarczy po prostu być metr od niego i już melodia odchodzi Pogłaskać go przez chwilę i mruczy jak szalony. Od kilkunastu dni budzi nas włażąc na łóżko i miaucząc śpiewnie nad uchem, domagając się głaskania. Ogólnie jest kochany, ale naleciałości ze starego dzikiego życia pewnie nigdy mu nie miną, bo czasem jeszcze reaguje zrywem na szybki ruch ręką albo gwałtowne wstanie z krzesła. Ale i tak jest słodki.
Dziękujemy za wszystkie rady i pocieszki!

[Babett_B]

No proszę, gdyby nie wątek już pewnie by wszyscy zapomnieli jakim był przerażonym dzikusem. A teraz - rozbrykany, wesoły mruczący słodziak - rewelacja

Serce rośnie jak się czyta takie wieści

Skoro są wieści musi być też zdjęcie. Na pewno macie już kilkadziesiąt

[yagadoor]

Podrzucimy dzisiaj wieczorem, musimy zrzucic fotki z aparatu.

Prrrr... a jednak znalazłem dwie na Blackberry. A wieczorem i tak jeszcze podrzuce.

[Babett_B]

Och, no tak , najwygodniej na łóżku Koty chyba instynktownie wyczuwają najlepsze miejsca

Mały przystojniak

[yagadoor]

Kolejne zdjęcie z Kleksem w jego "naturalnej pozycji".

[yagadoor]

Mały przystojniak

Nie taki mały. To juz 5kg futra. Troszkę musieliśmy odchudzić gadzinę, bo jak posmakował żarełka, pochłaniał wszystko jak dobrej klasy odkurzacz. Teraz wrócił do formy, bo wprowadziliśmy mu dietę MŻ (mniej żre). I znowu wygląda zacnie, a nie jak wypchany futrem worek.

[Babett_B]

MŻ dobra dieta

Pozwolę sobie Wasz wątek pokazywać wątpiącym, zrozpaczonym, tracącym nadzieję, początkującym kociarzom. Jesteście idealnym przykładem na to, że trudne początki mogą być zakończone pełnym sukcesem

[aga_mats]

Optymistycznie.
U nas było dobrze a teraz mamy problem.
Nie pozostaje mi nic innego jak czekać cierpliwie i zastosować rady które tu znalazłam.

http://forum.miau.pl/viewtopic.php?t=90 ... &start=555

[yagadoor]

Czas na mały update. Kleks ma się doskonale, jest wysportowanym, wybieganym facetem w świetnej formie fizycznej. Co do psychiki to trochę gorzej. Czasami łapie zwieszki, jak np. komputer. Trzeba do niego krzyknąć i wtedy od razu się resetuje Ma więc taki zespół, który można scharakteryzować mianem zespołu katatoniczno-autystyczno-psychotycznego.

Poranki spędza na miauczeniu o żarcie, dni mijają mu na spaniu, a wieczory na polowaniu na muchy i inne stworzenia latające. Czasem te, które istnieją tylko w jego głowie.

Jego główne hobby to przesiadywanie na parapecie i wyglądanie za ptaszkami - może tak cały dzień. Ptaki go hipnotyzują i to wtedy głównie łapie wspomniane zwieszki. Czasami zdarzają mu się one także podczas oglądania telewizji (czyni to chętnie) oraz obserwowania kapci (poluje na nasze kapcie).

Przebojem sezonu jest stojak na choinkę, z pojemnikiem na wodę (dla rzeczonej choinki). Ów pojemnik na wodę to dla Kleksa najlepszy paśnik/wodopój. Ze swojej miski na wodę Kleks praktycznie nie pija. A pojemnik na wodę przy choince wręcz ukochał. Stąd choinka już zaczyna się sypać

A tu świeża fotka Kleksa z dzisiejszego poranka:



No nie jest genialny?

[Olat]

Jest
Gratulacje dla Was i dla Kleksa. Widać, że dobrze Wam razem

[yagadoor]

A pewnie, że dobrze. Tylko czasem niewygodnie, ponieważ to kot salonowy, od podłogi na nocne spanie nie wybierze. Woli kołdrę pod którą śpią jego państwo. A pod tyłkiem obowiązkowo musi mieć któreś z nas. Nie ważne czy śpimy na plecach czy na boku. On zawsze znajdzie pozycję, żeby się na mnie lub żonie ułożyć. Jak to kot

[Maja602]

O! Co za niespodzianka. Znalazłam wątek Kleksa, którego wyadoptowałam w ubiegłym roku. Wygląda ślicznie. Bardzo się cieszę. Teraz oddałam do adopcji kolejne trzy dziczki z Bemowa. Mam nadzieję, że one też się udomowią. W tej chwili mają po 8 miesięcy. Przed nowymi właścicielami duże wyzwanie ale jestem dobrej myśli.